Wczoraj ok. godziny 0.30 skończyłem w końcu W kraju niewiernych. Jestem totalnie pozamiatany   Była to pierwsza książka Dukaja, jaką tknąłem i jednocześnie jedna z lepszych jakie dane mi było w życiu przeczytać. Opowiadania były na prawdę różnorodne; różne klimaty, mniej lub bardziej "kosmiczne", ale wszystkie bardzo dobre lub świetne. Pomyślałem sobie wczoraj, że ostatnie opowiadanie (In partibus infidelium) zostawię sobie na dzisiaj, ale pomyślałem "co mi tam..." i się za nie zabrałem. Totalna miazga: pomysł i wykonanie.
Teraz myślę nad kolejnym zakupem Dukaja   a sam zbiór polecam początkującym.

Lodu jeszcze nie czytałem, ale przerywanie w połowie 1000stronicowej powieści Dukaja nie brzmi jak dobry pomysł.

EDIT:
Dwa razy wysłało mi sie to samo .

Nie ty jeden  Za dużo polityki w "Lodzie" jak dla mnie, akcja zbyt spowalnia. I z tego co mi opowiedziano, na pewno bym nie dotarła do końca, wystarczy, że połowę książki męczyłam ok. 3 miesiące 

Za to przy moim łóżku już od dawna leży "Król Bólu" i muszę powiedzieć, że "Linia Oporu" jest rewelacyjnym opowiadaniem Kompletnie nie rozumiem czemu ludzie narzekają na język, ciężko językowo to było w "Perfekcyjnej Niedoskonałości" w rozdziale o Saku. "Linia Oporu" porusza wiele ciekawych tematów, a satysfakcja z powolnego odkrywania kolejnego przesłania jest przeogromna. Poza tym chyba sobie wydziaram cytat z tego opka


Na razie z braku czasu jestem dopiero jakoś w połowie "Oka Potwora" i również jestem bardzo zadowolona, świetny klimat, choć podobno mocno zgapiony z Lema 

A mi właśnie "Irrehaare" bardzo się podobało... tak w ogóle trudno wymienić najlepsze opowiadanie z tego zbioru - wszystkie mają coś w sobie .

Bardzo. Ja też utknąłem w połowie, tyle że ja mam zasadę, że jeśli przekroczę połowę, to doczytam do końca, więc o odkładaniu książki nie ma mowy. Zresztą do tej pory dobrze mi się czytało i cały czas liczę, że druga połowa tej cegły też ma coś ciekawego do zaoferowania, a kryzys jest przejściowy. Dobija mnie tylko to, na co już niejedna osoba tu narzekała - polityka.
Duddits, spróbuj Innych Pieśni albo zbioru W Kraju niewiernych. Jednak Lód i Wroniec to książki które najbardziej odbiegają od tego, co Dukaj robił wcześniej.

Ja po W kraju niewiernych zastanawiam się nad kolejnym Dukajem. Rozważam dwie możliwości: Inne pieśni lub Czarne oceany. Poradzicie coś, może jakieś inne propozycje?

Najlepsze książki dekady wg czytelników Esensji - trzeba przyznać, że Dukaj jest bezkonkurencyjny

Na razie jestem tylko po Linii oporu i Cruxie - oba teksty rewelacyjne. Mnie się Dukajowe fabuły bardzo podobają - oczywiście nie jest to pisarz, który sadzi twisty, rozkręca akcję itd. ale po prostu niczego mi w nich nie brakowało - miały swoje zadanie, spełniły je wzorowo. Bohaterów rzeczywiście nie tworzy niezwykle oryginalnych, ale też nie mam im nic do zarzucenia. Bardzo jestem ciekawy kolejnych tekstów, ale na razie staram się je sobie nieco dawkować - w przerwach między pilniejszymi lekturami.

Dziwię się temu co piszecie, bo np. w Innych pieśniach Berbelek miał bardzo ciekawą osobowość i to dosyć rozbudowaną i dynamiczną.