Carlos Ruiz Zafón urodzony 25 września w 1964r. w Barcelonie (Hiszpania).
Z wykształcenia dziennikarz. Od 1993 mieszka w Los Angeles, gdzie poświęcił się pisaniu scenariuszy filmowych i powieściopisarstwu. Wydał cztery książki dla młodzieży. Za pierwszą z nich, El principe de la niebla (Książę mgły) otrzymał nagrodę Edebé. Po kolejnych trzech (El palacio de la medianoche, Las luces de septiembre i Marina) postanowił napisać powieść skierowaną do starszych czytelników. Cień wiatru (La sombra del viento), opublikowana w 2001, została przetłumaczona na ponad 30 języków i została opublikowana w 45 krajach. Do swoich ulubionych autorów zalicza Dostojewskiego, Tołstoja i Dickensa. W 2008 roku opublikował swoją najnowszą powieść ? Gra anioła, nawiązującą treścią do historii z Cienia wiatru.

(wikipedia)

Bibliografia :
    * Książę Mgły, 2010 (El Príncipe de la Niebla, 1993r., wyd. w Polsce))
    * Pałac Północy, 2011 (El palacio de la medianoche, 1994r., , wyd. w Polsce)
    * Światła września 2011 (Las luces de septiembre, 1995r., w przygotowaniu)
    * Marina, 2009 (Marina 1999r., , wyd. w Polsce)
    * Cień wiatru, 2005 (La sombra del viento, 2001r., , wyd. w Polsce)
    * Gra anioła, 2008 (El juego del ángel, 2008r., , wyd. w Polsce)

Jestem po przeczytaniu Pałacu północy, który adresowany jest bardziej do młodszego czytelnika chociaż i starszemu może się spodobać.Opowieść autor umieścił w Kalkucie gdzie młodzi bohaterowie muszą się zmierzyć z niebezpieczeństwem.Powieść jest połączeniem fantasy z lekką grozą co mi się podobało.Postacie są dobrze zarysowane, ciekawe, a ich losy śledzi się z zainteresowaniem.Czarny charakter robi przerażające wrażenie i jest bardzo niebezpieczny.Akcja powieści została szybko poprowadzona.Książkę czyta się fajnie, zakończenie dobre, a sama historia jest wciągająca.Ocena 7/10.

Marina
Tą książką zacząłem przygodę z Zafonem.Powieść opowiada o dwójce dzieci, którzy odkrywają przerażającą prawdę o Barcelonie.Co mi się rzuciło podczas czytania to oddany fenomenalnie klimat Barcelony, która tętni życiem, ale też skrywa niejedną tajemnice.Postacie bohaterów stworzone przez autora są ciekawe, ich relacje wnoszą wiele do powieści i z przyjemnością śledzi się ich losy.Co do fabuły to autor wziął się za mit Frankensteina, ale stworzył z niego nową ciekawą i przerażającą historie Autorowi udało się stworzyć bardzo dobry klimat grozy.Książkę czyta się znakomicie, posiada ciekawe zakończenie, a sama historia jak najbardziej jest wciągająca.

Czy ktoś czytał coś z jego twórczości ?

Czytałam "Cień wiatru". Piękna książka o książkach, miłości, przyjaźni, zazdrości, nienawiści i zbrodni. No i o Barcelonie, ale na pewno dla dorosłych. Na pewno przeczytam pozostałe książki Zafona. Na czytniku mam wgrane "Marinę" i "Księcia mgły" i najprawdopodobniej zabiorę się za nie w ciągu liku dni. Mam nadzieję, że pozostałe książki spodobają mi się tak bardzo jak "Cień wiatru"

Przeczytałam tylko "Cień wiatru". Z przyjemnością, to dobra książka, choć może nie byłam aż tak zachwycona, jak niektórzy w okresie największego szału na tę powieść, za książkę życia tego nie uważam. Wciągnęło mnie jednak mocno, fajny klimat, trudno też nie polubić Fermina.

Pozostałe książki Zafona mam gdzieś na liście "do przeczytania", zobaczę kiedy wpadną mi w ręce. Jakoś zawsze coś się wciska przed nie.

A ja przeczytałam jakiś czas temu "Pałac Północy" i powiem szczerze, że spodziewałam się czegoś lepszego. To w dalszym ciągu bardzo fajna książka dla młodzieży, ale nie czytałam jej z takim zainteresowaniem, na jaki liczyłam. Czuć, że to wczesna powieść Zafona, bo trochę rzucają się w oczy schematy - z rozdzielonym w dzieciństwie rodzeństwem na czele - a poza tym trochę nie podobał mi się miejscami zbyt natchniony styl. Mimo to główny twist bardzo przypadł mi do gustu, a całą lekturę wspominam raczej miło niż niemiło.

No i zdecydowanie żaden to realizm magiczny tylko nasza kochana fantastyka

A ja pomarudzę trochę
Przeczytałem do tej pory 4 książki Zafona i na chwilę obecną mam go szczerze dość...
Cień Wiatru: czytany przeze mnie jako pierwszy, okazał się jednocześnie jedyną książką, do której mógłbym kiedyś wrócić. Świetne postaci, klimat Barcelony, fabuła - ok,to wszystko są atuty, ale tylko do połowy książki, potem robi się już wtórnie i zwyczajnie słabo... Dzieje się też dlatego, że retrospekcje i wspomnienia zaczynają zajmować coraz więcej miejsca. Mnie zwyczajnie opieranie się głównie na retrospekcjach zwyczajnie nudzi i mierzi...
Gra Anioła: osobiście uważam tę książkę za literacką katastrofę... Miałki początek, a dalej fabuła, która wygląda jak kalka Cienia Wiatru. Oczywiście według schematu: młody bohater, dziewczyna, tajemnicze budowle, tajemnicze postaci oraz tona retrospekcji. Słabizna.
Marina: napisana przed dwiema poprzednimi, wygląda jak poligon doświadczalny Zafona (tajemnicze postaci, młody chłopak, dziewczyna, opuszczone budowle ). Generalnie paździerz. Dodatkowo dwa główne wątki ni diabła się za sobą nie zazębiają, przez co odnosiłem wrażenie, że czytam dwie osobne powieści...
Książę Mgły: typowe czytadło dla młodzieży. Prawdę powiedziawszy mignęło mi tak szybko, że aż nie pamiętam co o niej sądziłem.

Przeczytałam "Marinę" i jestem zachwycona Świetna książka, lepsza od "Cienia wiatru" i "Księcia mgły". Czytałam ją z zapartym tchem i tak jak ostatnio ksiązki ciężko mi "wchodziły" i nie mogłam się zmusić do czytania, tak "Marinę" przeczytałam błyskawicznie i z wypiekami na twarzy. I już nie mogę się doczekać pozostałych książek Zafona

Przecież Marina to jest popierdółka przy Cieniu Wiatru Użył bym nawet terminu "wersja beta", chociaż odnoszę wrażenie, że Zafon ciągle pisze tę samą książkę, tylko zmienia imiona bohaterów i stopień uwidocznienia poszczególnych wątków

No to mamy różne zdanie w 100% chyba Ale i tak zapytam: więc czym urzeka Ciebie (oraz innych, bo widzę pozytywne opinie) "Marina"? Jestem ciekaw i nie jest to złośliwe pytanie, tylko chęć dowiedzenia się co sprawia, że Zafon jest tak popularny 

Jasne, że tak To się rozumie samo przez się

Mam w domu "Cień wiatru" i "Grę anioła". Moim zdaniem pierwsza jest nieporównywalnie lepsza od "Gry anioła". Te książki mam schowane na najniższej półce, bo popełniłam największy błąd w moim życiu i pożyczyłam "Gre.." mojej pani od polaka. Nie wiem co z nią robiła, ale książka jest jakby wyprana? Ja szanuje książki bo tego nauczyli mnie rodzice, ale nie ma co płakać nad rozlanym mlekiem. Da się jeszcze ze 2 razy przeczytać  .