Jeszcze z 2 razy to napiszesz to zacznę wierzyć, że tak faktycznie jest Dla mnie ten rozdział był lekkim powrotem do korzeni. Polowanie, nauka, obozowanie przy ognisku. Znowu poczułem klimat jak z początków "Ziem Jałowych". Jak za starych dobrych lat (chciałoby się rzec)

I koniec, wreszcie koniec! Drugim razem bardziej na trzeźwo, z emocjami na wodzy. Jednakże dalej uważam to zakończenie za genialne w swojej prostocie, chociaż niektórzy czują się pewnie zrobieni w .... O plusach tego tomu pisać nie będę, bo jest ich zbyt duża. Minusami są dla mnie 3 kwestie:


I tyle. Generalnie uważałem wtedy i uważam teraz i zawsze, że saga jest kapitalna pomimo swoich minusów i absurdów i nawet po przeczytaniu tych przeszło 4000-cy stron Roland dla mnie to postać nieodkryta i nie poznana do końca. Podobnie zresztą jak cały Świat Pośredni. Sam Roland i Ej to postaci jedne z najlepszych w historii literatury. Uwielbiam i tyle.

Najlepsze sceny:
-Zakończenie kwestii Człowieka w czerni - podobało mi się.
-Ostatnia scena z Eddiem- chociaż przyznaję p.a., że scena z Susan bardziej mnie ruszyła.
-Epilog - majstersztyk!

Fakt. Ale trochę mi to zajęło. Od 12 października do dzisiaj. Znacznie krócej, niż za pierwszym razem, ale i tak 4000-ce stron takim druczkiem robi swoje. Szybko mi się czytało, pomimo tych nudnawych wstawek w V i VI i też chciałem przeczytać, czym prędzej, aby zdążyć z "Atlasem chmur" Mitchella, jak jeszcze ekranizację mamy w kinach.

No stary! TO żeś się smakował i smakował, aż sam zdążyłem przeczytać po raz drugi. To jeszcze Ci teraz tylko "Wiatr..." został.

Ale ja to bym jednak pozwoliłbym sobie wymagać od Ciebie Bruno, cobyś chociaż wyraził swoją postawę względem tego finału. Oczekiwany, nieoczekiwany? Banał, majstersztyk? Dwa,trzy i więcej zdań na ten temat, jak już nie chcesz rozwodzić się nad całością i innym poszczególnymi scenami. Ja po pierwszym przeczytaniu byłem zdania, że ten kto przeczytał ten finał to:
a) pieje z zachwytu, bo zakończenie w swojej prostocie jest jednak genialne;
b) wnerwia się, bo ma poczucie, że czytał to wszystko na marne i czuje się zrobiony w balona

Mi osobiście podobał się finał za pierwszym razem, ale z małym niedosytem; za drugim natomiast, już tak na trzeźwo, jestem zdania, że jest idealne.

3 lata temu. zacząłem z końcem sierpnia, skończyłem tak jakoś w grudniu. A drugie podejście to przez tą premierę "Wiatru..." i z też z jednej strony chęć skonfrontowania obecnych wrażeń na chłodno z tamtymi pod wpływem emocji. Wtedy też, nie miałem z kim o tym pogadać, a jak pojawiłem się na forum to już szczegóły ulotnił się z mojej głowy i mogłem pozwolić sobie tylko na cząstkowe komentarze niektórych wątków, postaci itp. I wydaje mi się, że drugi raz, jest niemniej ciekawy, bo więcej elementów drobnych dostrzegasz, pomimo że historię całą już znasz.


Ten finał z Wieżą świetny, ale epilog to dla mnie majstersztyk. I tak podczas jego czytania porównywałem swoje emocje z tymi podczas czytania zakończenia "Dallas", bo wydają mi się podobne.


Fajna sprawa, jak człowiek ni tylko czyta książkę, ale też nią żyje,bo wywiera na nim mocne wrażenia. Ale mimo wszystko podziwiam Twoją cierpliwość do tak rozłożonego w czasie czytania całej sagi, bo ja bym tak nie potrafił. Mnie , jak coś takiego dłuższego wciągnie, to nie potrafię patrzeć na nic innego i czym prędzej chcę zapoznać się z całością. Toteż niemalże mnie roznosi w środku, jak czytam kolejny tom "Wojny Wikingów" Cornwella i wiem, że po jego przeczytaniu nie sięgnę po kolejny, bo go jeszcze u nas nie ma. To jest straszne!  


Ka. I tyle!

Czy jest obecnie możliwość nabycia tej części? Nie mogę jej znaleźć w żadnym sklepie internetowym, a nie chciałbym czekać z czytaniem do grudniowego wznowienia.