Od początku w ksiązce było wszystko tak, jak być powinno - dobry początek i zwarta akcja. Co mi się podobało - że King za wszelką cenę nie starał się iść w przeszłośc głównego bohatera. Bałem się trochę, że będzie tu tak jak w niektórych jego książkach - zbyt wiele odniesień do przeszłości, przez co spada napięcie danej historii. Tu nie było tego dużo, przez co non stop jesteśmy z głównym bohaterem i walczymy o to, aby udało mu się wydostać.
Inna bajeczka to przeszłośc Annie - akurat tu potrzebna była jej historia. Była przedstawiona ciekawie, ale też nie za długo. Choć wiele tam nie było, to dostajemy całkiem inne spostrzeżenie na tą kobiete. Tak więc uważam, że akurat to było potrzebne.

I wreszcie zakończenie - bardzo mi się podobało! Było długie, ale nie znowu przynudzające, no i uważam, że King w odpowiednim momencie zakończył tę powieść. Podobało mi się też to, że autor pokazał nam też przyszłość głównego bohatera - to co się z nim dzieje po szokujących wydarzeniach.


Książka jest jedną z najlepszych Kinga, przeczytałem ją w niecałe trzy dni i jest naprawdę powalająca. Mało kiedy zdarzało mi się, aby czytać jakąkolwiek książkę z tak zapartym tchem! 10/10 i polecam każdemu

EDIT:
jeszcze powracając do samej ekranizacji, to uważam, że jest to jedna z lepszych na podstawie powieści Kinga Pamiętam świetną role Kathy Bates, za która w ogóle dostała Oscara ! Ale co się dziwić, Kathy jest bardzoo dobrą aktorką i świetnie zagrałą rolę szalonej Annie!

Misery jest super książką. Świetne sceny przyprawiające o dreszcze.

Historia która się ciągnie w "książce" Misery też jest ciekawa i to nawet bardzo.

A najbardziej podoba mi się pomysł z którego wyszedł King, szkoda, że nie napisał Misery 2 (alternatywnej wersji) czyli obdarcia głównego bohatera ze skóry i oprawienia w nią nową cześć "Misery".

Może faktycznie masz rację, jak tak teraz myślę o tym.. Choć i tak czytając książkę byłam z góry nastawiona na to, że ta scena jednak będzie.

Mimo tego, że powyżej opisywane akcje nie są częste u Kinga, Misery to wg mnie absolutny hit.

Szczerze, to bardzo słabo pamiętam tę książkę  chyba dlatego, że była z biblioteki, leciały z niej kartki, a takie książki czyta się niemiło i omijałam rozdziały książki pisanej przez Paula o Misery. postac Annie bardzo pozytywnie, co za babsko nawet nie pamiętam jak się ta książka skończyła. to jest znak, że muszę do tego wrócic ;-) (a z tego co czytam, wiem, że warto)

Miałem dokładnie tak samo. Film jest w moim przekonaniu bardziej przekonujący w swej oszczędności. Natomiast książki nigdy nie doceniłem, bo czytałem ją po filmie i nie zrobiła na mnie żadnego wrażenia.

Na mojej liście ulubionych książek Kinga Misery plasuje się jednak dość nisko.

Głównie dlatego, że to zazwyczaj teatr dwóch aktorów. W pewnym momencie zaczęło mnie męczyć to, że mam przed sobą wyłącznie Paula i Annie. Owszem, ten radykalizm, o którym wszyscy wspomnieli, był całkiem wciągający - przede wszystkim dlatego, że człowiek się nie spodziewał takich rozwiązań (mimo że to King!). Ale jednak... książka mnie znużyła. 

A mi te wstawki się właśnie podobały. Taka tandetna historyjka, ale nadawała swoistego klimatu książce.

Książkę czytałam już dosyć dawno temu, ale myślę, że czas ją sobie w końcu odświeżyć.

W "Misery" bardzo podobał mi się klimat i napięcie jakie towarzyszyły przez całą książkę, dawno się nie spotkałam z czymś podobnym.
Tak jakoś.... styl moim zdaniem, odbiega od tego którym King posługuje się w innych książkach, ale to właśnie sprawia, że jest taka wyjątkowa i inna od pozostałych.
Arcydziełem moim zdaniem zdecydowanie nie jest, ale z pewnością jest warta przeczytania : ).