Dyskusja na Gildii. Rozmawiają powszechnie znani w fandomie fantastyki: Bartek Czartoryski, Stefan Darda i Łukasz Śmigiel.

Im więcej czasu upływa od przeczytania "Czarnej bezgwiezdnej nocy", tym  więcej cenię sobie pierwszą nowelkę "1922", a inne mają dla mnie coraz więcej mankamentów. Do każdej bym się teraz o coś przyczepił, i tak: , tak więc nowelka "1922" dla mnie to prawdziwa perełka tego zbioru:)

Większy ruch panuje obecnie w temacie o Dallas 63, ale ja pozwolę sobie skreślić kilka zdań o CBN, którą to dzisiaj skończyłem czytać. Powstrzymam się od recenzji punktowych, gdyż zwyczajnie przestały mnie one frapować, a swoje opinię wyrażę w sposób bardziej opisowy. Przede wszystkim: CBN to świetna książka, to zbiór dobrych opowiadań. Widać, że są dobrane do siebie w sposób umiejętny i pasują do wspólnej publikacji. Przebija się z nich przemoc i perwersja, ale także smutek i piętno. Kto wie, czy te drugie nie są nawet mocniejsze i bardziej wyraziste.
1922 utwierdza mnie w przekonaniu, że w opisywaniu XXlecia międzywojennego King jest rewelacyjny (jak w "Zielonej Mili"). Co prawda jego gadulstwo jest w tym opowiadaniu trochę, aż nazbyt irytująca, a i fabułę można by skrócić o parędziesiąt stron, no ale cóż - idzie to przeżyć. Opowiadanie przywodzi mi na myśl w zakończeniu trochę ducha Lovecrafta (teoria może bluźniercza, ale Samo zawiązanie akcji, czyli jest tym, co będzie się powtarzać we wszystkich czterech tekstach z tego zbioru, a mianowicie, że przemoc rodzi przemoc i nic nie jest już takie samo po przejściu na mroczniejszą stronę życia . Tak naprawdę jest to myśl przewodnia tego zbioru, która świetnie oddaje treść poszczególnych tekstów. Wracając do 1922 - wciągnęło mnie i to mocno, ale jednak jego długość trochę skutecznie osłabiła końcową opinię. Odnosząc słowa zarówno do długości tekstu, jak i pragnień głównego bohatera - lepsze (lub dłuższe) jest wrogiem dobrego? Chyba tak.
Wielki Kierowca, czyli King ponownie piszący o kobietach. Fabuła może i banalna, ale ponownie ukazująca mroczną stronę każdego człowieka. Czyż ofiara nie może stać się równie okrutna jak pierwotny oprawca? Ależ oczywiście. Tutaj także przemoc rodzi przemoc i nic już nie jest takie samo dla głównej bohaterki (wybaczcie brak imion, ale jeśli nie zapamiętuję ich specjalnie, to zazwyczaj od razu w opowiadaniach wylatują mi z głowy). Może trochę dziwić "żabie" zakończenie, tj. przeskakiwanie od jednego (niby) rozwiązania do kolejnego, czego ja nie za bardzo kupuję i raczej mnie to wymęczyło niż zaskoczyło. King może chciał się pobawić w twórcę kryminału, ale średnio to wyszło pod tym względem.
Dobry Interes - rewelacja. Może i nawet za długie (druga część mogłaby zostać pozbawiona aż tylu szczegółów, ale nie jest to zarzut wielce istotny), ale fabularnie świetne. Tutaj nie mówimy o przemocy sensu stricto, ale o jakiejś tam jego wersji, kto wie czy nie okrutniejszej. Cieszy, że King nie zepsuł treści tekstu w sposób najłatwiejszy, czyli , tylko konsekwentnie ukazał jak zepsuty może być człowiek i że dając mu szansę, wykorzysta on wszystko i wszystkich. Ciekawe nawiązanie do Mrocznej Wieży, ale jednak to co sprawiło, że dwa razy cieszyłem się jak głupi i śmiałem z radości, to nawiązania do "To", czyli Coś arcygenialnego! Dziękuję Ci Kingu!
Dobrane Małżeństwo to tekst o którym mam mieszane opinie. Z jednej strony ciekawie poprowadzona fabuła i również dobrze ukazane postaci i ich charaktery, intrygujące zakończenie. Z drugiej jednak... to co zrobiła żona było do przewidzenia w sumie i to nie jest źle napisane, lub wprowadzone, ale jednak chyba nie do końca. Jakoś coś mi tam zgrzyta lekko i nie umiem niestety powiedzieć dokładnie co. Jakby za proste to było...

Ogółem zbiór polecam każdemu, kto Kinga lubi oraz w sumie nie lubi też, gdyż jest to kawał dobrej literatury, który nie umoralnia, a raczej ukazuje do czego zdolny jest człowiek. Człowiek, który sam w sobie jest często największym horrorem świata.

A teraz... Dallas 63...

A dlaczego akurat pierwszy i drugi najbardziej Ci się podobał? Dlaczego nie trzeci lub czwarty?

Dampf, dla mnie 1922 było wrecz typowo Lovecraftowskie nie tylko przez podane przez Ciebie elementy ale i .

Cały zbiór widze jako solidny i ciekawy. King odpuścił wydarzenia nadprzyrodzone (oczywiście nie licząc "Interesu" gdzie też to jest rzecz drugo a nawet trzecioplanowa, oraz zakładając, że w 1922 to nie byly duchy i demony) a skupiając sie na czymś straszniejszym czyli człowieku.

Oto i ja zabrałem się za lekturę "Czarnej bezgwiezdnej nocy" i w moim przypadku to wydarzenie należy zapisać w kalendarzu , bo ostatnio Kinga czytałem w listopadzie 2007 i był to "Blaze"  .

Na razie mam za sobą pierwszą, najobszerniejszą opowieść ze zbioru i póki co nie mając odwołania do pozostałych tekstów zawartych w tym tomie, "1922" odebrałem bardzo pozytywnie  .


Także to wstępne spotkanie po latach z Kingiem uważam za udane, a więcej moich wrażeń po kolejnych opowiadaniach ze zbioru  .

Ano wziął się, wziął się . To bodaj moje szóste spotkanie z tym pisarzem, a pierwszą "Christine" czytałem gdzieś w okolicach 1993/94 roku, więc jak widać rozmach czasowy jest  ; ba, to istne święto w mojej przygodzie czytelniczej  . W zasadzie ponad 150 egzemplarzy Kinga stoi w domu na regale - po sąsiedzku obok takiej samej liczby wydań Koontza - ale akurat pierwsze z wymienionych, to święte relikwie mojej małżonki, nie moje  .

W każdym razie jest szansa, że będę tu częściej zaglądał niż raz na 3-4 lata  , bo jak na razie zawartość "Czarnej bezgwiezdnej nocy" jak najbardziej przypadła mi do gustu  . Jeszcze zdecydowanie za wcześnie na wszelkie ochy i achy, ale po lekturze "1922" i pierwszych podrozdziałach "Wielkiego kierowcy" apetyt rośnie  . Także niebawem kolejna porcja refleksji z drugiej odsłony wspomnianego zbioru  .

Przeczytałem kilka dni temu CBN,  1922 według mnie dobre opowiadanie, ciekawa narracja,historia trzymająca w napięciu(8/10). WIelki kierowca- Początek obiecujący lecz Sceny gwałtu były całkowicie nieudane. (4/10) Dobey interes- Dobra aczkolwiek krótka. dająca do myślenia zdecydowanie najlepsza w tym zbiorze(9/10). Dobrane Małżeństwo -  wszystko jest dobrze napisane i ciekawe  nie wiem co tu więcej pisać.(7/10)

Ocena całego zbioru 7/10

"Czarną..." przeczytałem już chyba dwa miesiące temu, więc chyba czas na post w temacie 

1922 - Tak jak strasznie spodobał mi się pomysł to zupełnie nie trafiła do mnie reszta opowiadania. Już sam fakt, że
wydaje mi się odrobinę naciągane. Ale to tylko moje odczucie niedoświadczonego czytelnika. Także ten... 6/10

Wielki Kierowca - Początek opowiadania, moim skromnym zdaniem, był świetny i po kilkunastu minutach czytania wydawało mi się, że może to być najlepsza pozycja w tym zbiorze. Niestety Stefan spartolił finisz, co zdecydowanie nie jest w jego stylu.
Ogólnie połowa opowiadania szybka akcja i, jak ktoś już pisał, w końcówce skoki z jednego rozwiązania do drugiego. 7/10

Dobry Interes - Świetne opowiadanie, najlepsze w całym zbiorze. 9/10

Dobrane małżeństwo - Jakby zero akcji, ale poza tym nie widzę większych minusów, więc 8/10

Dwa ostatnie teksty są rzeczywiście lepsze. Dobry interes to w sumie wariacja na temat dosyć ogranego motywu, ale wariacja całkiem przyzwoita i nie przegadana do przesady. Dobrane małżeństwo to najlepszy tekst ze zbioru, w sumie nie mam mu nic do zarzucenia, nie ma dziwnych odlotów jak we Wielkim kierowcy, historia jest zwarta i dobrze napisana.

Ale na dłuższą metę nie dałbym rady przeczytać jeszcze jednej książki Kinga z rzędu - choć może jakaś starsza lepiej by mi wchodziła, te nowe Kingi wydają mi się ogromnie męczące. Na przemian z CBN czytałem ostatnio opowiadania Thomasa Ligottiego i - porównując ich zbiory, jako literaturę grozy czy jakkolwiek by jej nie nazwać - King przy Teatro Grottesco wypada niezwykle blado.

Zbiór odbieram jako przyzwoity - niektóre motywy i pomysły ogromnie mnie wymęczyły, inne były znakomite. Poczytałem, ale daleki jestem od zachwytu.