Też koniecznie muszę się tam przejechać, co by po tych alchemicznych szlakach pochodzić Już Nienacki w ósmym Panu Samochodziku nawiązywał do tych klimatów

Też od długiego czasu (chyba 3 lata) planuję Pragę z Golemem w ręce

Ja właśnie jestem w trakcie ponownej lektury Golema. Piękno języka, wizji, obrazów po prostu zniewala. Nigdy nie czytałem książki o podobnym nastroju. Swoją drogą trudno zapamiętać zeń wiele, tak jest oniryczna. Na razie jestem w 1/3 i lektura zachwyca.

A mam nadzieję odświeżyć sobie w tym roku właściwie wszystkie jego przetłumaczone powieści i przeczytać zbiór Demony perwersji.

Ja też jestem już po lekturze Golema. Za drugim razem powieść zachwyca ogromnie, ale dużo łatwiej skupić się ja jej treści. Bo już sama forma powala jak mało gdzie. Właściwie jedyna powieść, gdzie znajdowałem na razie podobny nastrój - tworzony przy użyciu pozornie zwykłych zestawień słów, to był Biały dominikanin także Meyrinka.

Czytałem tym razem wydanie Alfy z posłowiem Prokopiuka - bardzo dobrym, skupiającym się w dużej mierze na powiązaniach fabuły Golema z tarotem, ale też bardzo ciekawie opowiadającego o życiu autora. Także wydanie to polecam ogromnie (kto pisał to w Zielonej Sowie nie pamiętam, ale było chyba inne).
Ciekawe, że właśnie Prokopiuk bardzo dużą wagę przywiązuje do Taroka, jako klucza do odczytania Golema w pełni. Pewnie dlatego mogę jedynie przeczuwać pewne sensy, albo wyłapywać te widoczniejsze. Właściwie każda z głównych postaci w powieści odnosi się do takiej czy innej karty. Tak więc początkowo Pernat to bodaj Głupiec, Hillel jest chyba Papieżem. Nie będę zresztą wypisywał, bo i tak nie mam książki przy sobie, a moja głowa jest mało pojemna.

Posłowie do wydania Zielonej Sowy napisał Tomasz Macios. Muszę upolować wydanie z posłowiem Prokopiuka, chciałabym je przeczytać.

Byłabym wdzięczna, bo nie chce mi się kupować drugiego egzemplarza książki, którą już mam, a w mojej bibliotece tego nie ma.

Kilka tygodni temu przeczytałam esej "U progów zaświata". Niezwykle ciekawe opracowanie.
Styl bardzo mi się podoba (z tego co wiem ludzie narzekają na nieco już archaiczne tłumaczenie), moim zdaniem taki język świetnie pasuje do rozważań natury ezoterycznej popartych przykładami z epoki. Tematyka fascynująca... i co chyba najlepsze w tym eseju opisana rzetelnie i przekonująco. Bardzo ucieszyły mnie nawiązania do dzieł Paracelsusa. Niektóre fragmenty były mi już znane z innej książki opowiadającej o tym znakomitym renesansowym naukowcu. Nie będę rozpisywać się na temat szczegółów. Praca jest moim zdaniem bardzo interesująca. Kto jest ciekawy, zdobędzie i przeczyta .

Podejrzewam, że nie uda mi się, jak wcześniej planowałam, rozsądnie "dawkować" sobie Meyrinka. Pewnie ulegnę pokusie i w ciągu najbliższych miesięcy przeczytam resztę jego dorobku wydanego w Polsce.
Bardzo zaintrygował mnie opis "Der Engel vom westlichen Fenster". Z tego co przeczytałam wynika, że jest to najdłuższa powieść Meyrinka, opowiadająca o dziennikach Johna Dee, szesnastowiecznego angielskiego alchemika. Tematyka jak dla mnie wymarzona, zwłaszcza w wydaniu tego autora. Z informacji w pierwszym poście wynika, że książka była tłumaczona na polski. Jednak poza forum i wikipedią w internecie nie ma na jej temat żadnych informacji. Jestem bardzo zainteresowana tą pozycją, niestety języka niemieckiego nie znam ani trochę...

A kto narzeka? Ktoś jeszcze poza nami to czyta?

U progów zaświata to fantastyczny szkic, bardzo się cieszę, że Ci się, Kaja, spodobał. Wszystko to, co Meyrink w nim opisuje bardzo mocno na mnie działało. Bywało, że będąc samemu w mieszkaniu musiałem to odkładać, bo wszędzie zaczynałem widzieć jakieś dziwne kształty.

W ogóle bardzo podnosi mnie na duchu ten utwór. Bo w końcu jeden z moich ulubionych pisarzy wykłada tam swoją wiedzę o rzeczach, które najłatwiej nazwać nadnaturalnymi. I zaświadcza o nich, że widział je rzeczywiście. A ja mu wierzę, szczególnie, że w utworze widać, że jego stosunek do tych spraw nie jest huraoptmistyczny, że ma on w temacie choćby seansów spirytystycznych spore doświadczenie i sam podkreślał, że większość z tych, w których brał udział były ewidentnymi oszustwami.

Cichy, ja też czuję się w niemieckim bardzo słaby, ale w gruncie rzeczy nie jest to zły pomysł, żeby wziąć niemiecki oryginał i np. angielskie wydanie dla pomocy i na podstawie tego wyprowadzić polskie. Tylko tutaj tematyka jest ogromnie trudna. Bo nie dość, że niemiecki, to jeszcze sprzed stu lat, poetycki i mistyczny. Tutaj trzeba wskrzesić Antoniego Lange!
Na razie wolę się jeszcze z tym nie mierzyć, w pierwszej kolejności mam plan zająć się przeniesieniem na kompa tego dorobku Meyrinka, który w przedwojennych wydaniach jest dostępny. A więc Zieloną twarz (to już mam w 90% zrobione, właściwie tekst potrzebuje korekty, bo OCR nie jest idealny i muszę jeszcze dialogi przerobić do końca z takich w stylu angielskim na nasze, z pauzą na początku. To też zacząłem, ale w końcu cała zabawa poszła na bok, bo były inne, pilniejsze rzeczy) i Demony perwersji. Myślę, że nawet wydawcę dla tych kniżek się bez większego trudu znajdzie, szczególnie, że te akurat utwory wraz z tłumaczeniami są już w domenie publicznej. W przeciwieństwie niestety do tłumaczenia U progów zaświata (też mam wielki plan się dowiedzieć kiedyś, kto ma do tego majątkowe autorskie, ale nie mam pojęcia gdzie tego szukać ).

Kaja, a czytałaś już jakieś opowiadania Meyrinka? Inaczej zupełnie się je czyta, niż powieści, ale niektóre z nich po prostu powalają na ziemię. Szczególnie Jak doktor Hiob Paupersum zaniósł swojej córce szkarłatne róże, Danse Macabre i Wizyta J. H. Obereita w krainie pijawek czasu są utworami o tak ogromnej mocy, że pisząc teraz o nich przeszły mnie ciarki.

Jak będziesz planował zacząć, to daj znać, może będę się czuł bardziej na siłach

Nie mam, niestety, Meyrinka oryginałów, ale w necie da się niektóre znaleźć. Na archive.org, Gutenbergu i pewnie jeszcze w innych miejscach. W sumie nie wpadłem wcześniej na to, że można tego w necie szukać

Ano, w małych. Wątpię, żeby szło w Polsce na takich rzeczach coś sensownego zarobić.

Meyrinka wszystkie teksty są, bo minęło już bodaj te 70 lat od jego śmierci. Ale tłumaczenia mają swoje osobne prawa majątkowe i np. z U progów zaświata jeszcze nie wygasły. Chyba, bo wzmiankę o tłumaczu znalazłem tylko w jakieś dziwnej książce, już nawet nie pamiętam jakiej. Zielona twarz jest oznaczona jako PB gdzieś w jakieś bibliotece internetowej i na tym się w tym przypadku opieram, bo nie chce mi się samemu szukać. A w Demonach perwersji tłumacz podpisany jest inicjałami tylko, więc przyjmuję, że chyba nie zależało mu na tych prawach . Właściwie to nikogo one już pewnie nie obchodzą w tych przypadkach, ale też nigdy nie wiadomo.

A wysyłałem Wam kiedyś chyba posłowie Prokopiuka do "Golema"? Jak przeczytasz ten esej, to daj znać, jak jedno wypada w odniesieniu do drugiego, bo nie wiem, czy warto tego szukać

W warszawskim Ethno Cafe Bílý Koníček na Kredytowej odbywa się seria wykładów o Golemie, kabale oraz symbolice żydowskiej... i nie tylko. W każdy ostatni wtorek miesiąca można w kameralnej atmosferze posłuchać co Mikołaj Krawczyk, badacz mistyki żydowskiej, ma do powiedzenia o temacie. Można też włączyć się do dyskusji, które spontanicznie się rodzą .
Do tej pory odbyły się dwa wykłady, a do obgadania jest jeszcze bardzo dużo, więc spokojnie można sobie rezerwować czas na wieczory ostatnich wtorków przez najbliższe kilka miesięcy.
Mi się bardzo podobają te wykłady - zachęcam wszystkich chętnych forumowiczów z Warszawy, żeby się pojawili . Spoza Warszawy oczywiście też .

http://www.emmapak.eu/akcje,5577,Golem-Frankenstein-Gollum-Tolkien039a