Ostatnio Marczewek i inni w statystykach poruszyli poważny temat dla czytających książki czyli zastój czytelniczy. Niechęć do wzięcia się za jakąkolwiek książkę. Nieraz również i mi się tak zdarzyło, że długi czas jakoś mnie nie ciągnęło do czytania aż nie zabrałem się za coś lekkiego. I w tym momencie jakoś poszło i ponownie zacząłem znów czytać.

Jak kto wygląda u was . Czy też macie czasami taki problem do sięgnięcia po kolejną książkę i wam nie idzie jakoś czytanie .

mialem taka przerwe i to dlugo, bo prawie cztery lata. az tu nagle....Full dark, no stars i wtedy....od tego momentu nie tyko powrocielm do czytania, ale i nadrobilem braki  z czterech lat, ksiazka leci za ksiazka, az czasami ciezko zdecydowac co bedzie nastepne,
nie wiem czym taki zastoj jest powodowany, tym bardziej nie wiem na jakiej zasadzie to sie konczy, ale chyba kazdego to dopadlo

Ja mam teraz chyba z wszystkich największe zaparcie czytelnicze I nie chodzi chyba do końca o dobór lektury. Faulknera męczyłem 5 czy 6 tygodni, a "Igrzyska śmierci" - prawie 4. Ja wręcz teraz boję się brać za tytuły, po których wiele sobie obiecuję, z obawy przed rozczarowaniem wynikającym w jakimś - chyba znacznym - stopniu z tego kryzysu czytelniczego. Być może mam pewien przesyt i powinienem ciutek od książek odpocząć (dla równowagi - oglądam ostatnio więcej filmów, niegdyś bywało dokładnie na odwrót)? Kilka lat temu miewałem tak, że przy lekturze danej książki, już intensywnie myślałem, co będzie następne i to było takie po prostu fajne. Teraz biorę, czytam, w jakimś stopniu mnie to interesuje, ale mam problem z samym pochyleniem się nad książką. Jak już czytam, to nawet jakoś idzie. Ale bywają dni, w których w ogóle po książkę nie sięgam i z tego głównie wynika moje żółwie tempo.

Master nie ma dla ciebie nadziei, przykro mi 
Ja, jakiś miesiąc temu, miałem podobnie jak kolega wyżej, ale nie dlatego, że ciągle naptykałem na ciekawe książki. Po prostu jak chwytałem jakąkolwiek pozycję to czytałem kilka stron i już byłem tak nieprawdopodbnie znużony, że szukałem następnej. Ewidentnie był to zastój, kryzys czytelniczy czy jakkolwiek to nazwać, bo odstawiałem takich autorów jak np. Lovecraft.
Cała sytuacja została uratowana przez Toma Clancy'ego i Polowanie na Czerwony Październik. Właśnie jestem na trzeciej "odwykowej" pozycji Kardynał z Kremla i zamierzam dalej w ten sposób się leczyć 

A ja mam calkiem odmienne zdanie na temat lektury Lovecrafta bo ja sie przy nim swietnie bawie i jego tworczosc konkuruje ze spokojem z Kingiem (a do niedawna sadzilem ze sie nie da!) no ale to tak ode mnie

No bo Dukaj taki jest. A Inne pieśni to (obok Xavrasa Wyżryna i W kraju niewiernych) imho najlżejsze i najlepiej "wchodzące" pozycje

Nie na raty, tylko mocniej się skupić. Początek jest trudny, a później już tylko zachwyt Ta powieść dużo wymaga, ale daje nieporównanie więcej.

Ja mam taki zastój od roku, coś tam czytam, ale mało, jakoś mi się nie chce, choć jest to spowodowane stanem psychicznym, nie tym że nudna książka. Jak nie mogę przez jakąś przebrnąć to ją rzucam w cholerę na jakiś czas Na siłę czytać nie daję rady. Ewentualnie jak mam zastój i nie mam siły na nic mądrego, to sobie czytam dla rozluźnienia książki dla dzieci i młodzieży (głównie te same co w dzieciństwie, po kilka razy), dla rozluźnienia

Niestety u mnie by to nie dało rezultatu bo książka chociaż może fajna to by leżała kilka dobrych dni aż bym miał ochotę na lekturę. Najlepiej jednak nieraz robię gdy mija dłuższy czas od poprzedniego czytania, że biorę coś lekkiego by mnie porwała historia, a później to już z górki jest .

Osobiście obawiam się że swój najlepszy okres czytelniczy mam już za sobą. To znaczy czasy szkoły średniej i studiów, gdzie wtedy czytało się często po 3 - 4 książki naraz. Grubsze tomiszcza zajmowały mi  4-5 dni.  A teraz jedną średniej objętości knigę meczę co najmniej dwa tygodnie. Choć zapału nie brakuje to jednak czasu tak. Choć chęci już także nie te same co sprzed kilku lat.
Mam nadzieję, że dożyję emerytury wtedy sobie poczytam