Leon Lech Beynar, ps. Jasienica (ur. 10 listopada 1909 roku w Symbirsku, zm. 19 sierpnia 1970 roku w Warszawie) - polski pisarz historyczny, eseista i publicysta "Tygodnika Powszechnego". W czasie II wojny światowej oficer Armii Krajowej. W lipcu 1948 roku został aresztowany przez komunistyczny Urząd Bezpieczeństwa i wypuszczony na wolność dzięki interwencji Bolesława Piaseckiego. Wstąpił do Stowarzyszenia Pax, z ramienia którego w 1950 roku zarządzał stowarzyszeniem Caritas. Od grudnia 1959 roku jeden z wiceprezesów Związku Literatów Polskich. Był również współredaktorem "Tygodnika Powszechnego" oraz działaczem i ostatnim prezesem Klubu Krzywego Koła (1962).
Najbardziej znany z syntezy przedrozbiorowej historii Polski. Składają się na nią:
- Polska Piastów,
- Polska Jagiellonów,
- Rzeczpospolita Obojga Narodów (trylogia, na którą składają się Srebrny Wiek, Calamitatis Regnum, Dzieje Agonii).
Niektóre książki Jasienicy:
- Trzej kronikarze - rozważania o Polsce średniowiecznej na podstawie fragmentów kronik Thietmara, Galla Anonima i Wincentego Kadłubka,
- Dwie drogi - refleksje o powstaniu styczniowym (książka ta to nieco zmieniona wersja książki Biały front),
- Ostatnia z rodu - dzieło poświęcone Annie Jagiellonce,
- Rozważania o wojnie domowej - esej o kontrrewolucji w Wandei,
- Pamiętnik - ostatnia, nieukończona książka autora.
Co sądzicie o twórczości Jasienicy? Póki co mam jego historię polski i jestem w trakcie "RON: Srebrny Wiek". Polskę Pastów i Jagiellonów czytało mi się strasznie ciężko - pewnie dlatego, że nie miałem jeszcze okazji obcować z tego typu literaturą. Przy Srebrnym Wieku jest dużo lepiej. Jedne z najpiękniej napisanych książek, jakie dane mi było przeczytać. Co więcej: aktualnie wydane działa Jasienicy to jedne z najładniejszy pozycji, jakie miałem w rękach.
Co o nim sądzicie?
