Do kina idę jutro. Pierwszy raz. Bo planuję iść 3 razy - 3D, 2D i 48 klatek. Plus ewentualne maratony (niestety w święta i w sylwestra nie mogę, ale liczę, że jeszcze będą nie raz). Jestem mega optymistycznie nastawiony i jeśli jest lepiej niż w części pierwszej to dla mnie będzie uczta Tymczasem obejrzałem sobie wersję rozszerzoną pierwszego "Hobbita". Nie jest to tak rozbudowane jak "Władca" bo i niespecjalnie było o co rozbudowywać, ale ogólnie dodatkowe sceny na plus choć w większości to żarty z krasnoludów, jedna niepotrzebna piosenka Goblinów, ale też fajna rozmowa o pierścieniu. No i dowiadujemy się (przynajmniej ja tego nie wiedziałem i nie pamiętam czy tak było w książkach), że w Ereborze w skarbcu jest jeden z pierścieni krasnoludów.

Jak dla mnie niestety jest trochę gorzej, ale to pierwsze wrażenie głównie przez urwane zakończenie. Możliwe, że pierwszy Hobbit też taki był, ale drugi nie ma nawet umownego początku, środka i końca a jest urwanym środkiem filmu. Planuję iść jeszcze 2 razy więc z oceną się wstrzymam.

PS. A wątek miłosny faktycznie trąci kupą.   

Ja jak narazie oglądam pierwszą część Hobbita w Full HD na Bluray w wersji rozszerzonej. Robię to dawkami, 3 seanse po godzince bo nie dam rady wysiedzieć naraz 3 godzin. Potem może wybiorę się do kina, ale martwią mnie wasze opinie. Naprawdę jest tak słabo?

Tak tylko zapytam, dlaczego nie gadacie o filmie w dziale Filmy?

Tak samo jak na przykład w Kingu gdzie są nawet dwa oddzielne pokoje "Książki" i "Filmy"

Owszem, bo King ma tak jakby osobne forum, a Tolkien ma jeden temat, w którym wałkujemy wszystko o tym pisarzu 

Nadrobiłem zaległości i zobaczyłem pierwszą część, zaś wczoraj byłem w kinie na drugiej.

Gargantuiczne. W zasadzie nigdy nie używam tego słowa, ale idealnie zdaje się pasować do tych ekranizacji. Widać tendencję do nadmiernego wydłużania każdej sceny, niepotrzebnego udramatyzowania, nadętych przemów i innych takich. To irytuje. Pierwsza część miejscami mnie najzwyczajniej w świecie nudziła. Przy okazji drugiej zbyt wiele nudy nie uświadczymy, ale też coraz silniej zaznaczają się różnice między literackim pierwowzorem, a wizją Jacksona. Niektóre dodatkowe rzeczy jak najbardziej na plus - mówię tu o tych motywach, które rozszerzają wizję świata przedstawionego, a jednocześnie są zgodne z informacjami, które można odnaleźć w innych książkach Tolkiena. Np. z książki wiadomo było, iż podczas swojej nieobecności, Gandalf zmagał się z "czarnoksiężnikiem" (tak był chyba nazwany), mieszkającym na południowym skraju Mrocznej Puszczy. Dlatego też sceny pokazujące jego "dochodzenie" w tej sprawy bardzo mi się spodobały. Ponadto są i takie, z których wyłania się ogólny zarys "polityczny" III Ery. W książce Bitwa 5 Armii po trochu była... bo była. Tutaj widać chęć umotywowania tego, powiązania z odradzającą się potęgą Saurona i tak dalej. Natomiast wątek elficy, Legolasa i miłości Kili'ego jest kompletnie niepotrzebny. Widać, że co jakiś czas scenarzyści stwierdzali:oj, dawno nie było Legolasa/Tauriel. Napuśćmy na bohaterów Orków, by ww dwójka mogła się wykazać. Z nazbyt licznymi scenami batalistycznymi wiąże się też inna wada: nazbyt widoczne efekciarstwo. O ile o elfach było wiadomo, iż są wyjątkowo zwinne, o tyle krasnoludy wdzięcznie pląsające w scenach bitewnych to już pewna przesada. Tak, jak i nazbyt "koronkowe" akcje z przerzucaniem czegoś, walką w beczkach, etc. Albo motyw, iż rzucony topór przyszpila spadającego Orka do drzewa. Kiczowate to trochę, w stylu Johna Woo prawie że.

Widać też pewne zmiany proporcji: niektóre długo opisywane sceny w książce, w filmie załatwiane są raz-dwa i vice versa. Mroczna Puszcza na ten przykład, gdyby nie pająki, wcale nie wydawałaby się taka mroczna, ot, przez chwilę ekipa miała zwidy. Niezbyt długo trwała też wizyta Krasnoludów w pałacu króla Elfów Leśnych. Z drugiej strony mamy groteskowo rozbudowaną i kompletnie w gruncie rzeczy niepotrzebną batalię krasnoludów ze Smaugiem. Na wiele z tych rzeczy w gruncie rzeczy jestem w stanie przymknąć oko (poza ww wątkiem miłosnym), choć nieco mnie irytują, natomiast CO DO DIABŁA ZROBIONO Z BODAJ NAJZABAWNIEJSZĄ SCENĄ Z HOBBITA? Mówię o wizycie u Beorna. Zamiast wrzucać rubaszne dowcipy dotyczące na ogół Krasnoludów, można było odtworzyć tą scenę dokładnie tak, jak była opisana w książce.

Na drugą część mógłbym narzekać i wytykać takie czy inne uchybienia długo, ale nie zmienia to faktu, iż te 2.5 godziny minęły mi szybko. Dlatego też ocena w tym przypadku to 7/10, przy pierwszej części ocenionej na 6/10.

Jam po dwóch seansach i też jestem zadowolony. Zdecydowanie bardziej żywsza część od pierwszej. Więcej się dzieje, nie ma nudy, czas nie był odczuwalny. Wprowadzone zmiany, których było sporo nie raziły. Romans (nie zgadłbym za cholerę między kim a kim ) mnie nie bolał, Lily zagrała fajnie, bardzo dobra kreacja tej postaci. Świetny Legolas! Kurde, za pierwszym razem dziwiła i irytowała mnie ta jego powaga i chłód, ale przy drugim razie pomyślałem, że przecież nie od zawsze on kochał krasnoludy. Co jeszcze? Pająki super, Beorn niezły, chociaż go mało (jednak z tego co pamiętam, to jeszcze będzie brał udział w walce) i smok też niezły, myślałem, że mówiący będzie śmieszny i irracjonalny, ale okazało się, że wyszło dobrze. Tylko walka z nim momentami przebajerowana i gra aktorska Martina freemana, chociaż się poprawiła, nadal słaba. Aparycję ma koleś dobrą, bo to dobrze wyglądający mody Bilbo, ale kurde, momentami ten koleś tak sztywno i na chama gra, że aż w oczy kole. chyba, że ja jakiś wrażliwy jestem. Nie ważne. Dla mnie świetny powrót, tylko szkoda, że się urwało w takim momencie i trzeba znowu rok czekać!

Jego gestykulacja, mimika i humor to dla mnie typowe zachowanie anglika. Nie wiem ile w tym od niego, a ile od Jacksona. W każdym razie nie wygląda to naturalne. Zwłaszcza, gdy podnosi do góry ten wskazujący palec... Nie wiem, może wychwyciłem to, bo jestem starszy. Bądź co bądź, WP oglądałem 10 lat temu, kiedy byłem nastolatkiem i na takie rzeczy nie zwracało się uwagi. Ale nawet i dziś jak oglądam WP to wydaje mi się, że ta gra aktorska jest znacznie lepsza. Krasnoludy w H też nie grają idealnie, ale Freeman zdecydowanie najbardziej się wybija.

Raczej jest niemożliwością, żeby zagrał inaczej, bo Jackson pewnie kręci Hobbita tak, jak Władcę Pierścieni - czyli niechronologicznie 

Poza tym Freeman jako Bilbo jest rewelacyjny. Jego zachowanie, humor, mimika - wszystko to nadaje lekkości i bajkowości filmowi.