Hehehe, powiem Ci szczerze, że nawet nie wiedziałem, że nie ma ebooka WP, bo chyba tego do świadomości nie przyjmowałem.

Ostatnio ciupię sobie godzinami po nocach w karciankę WP. Przez cały rok zarazałem Tolkienem swoich szóstoklasistów i doszło do tego, ze czytali juz nawet te rzeczy, których ja jeszcze nie czytałem Na wczasach mnie wzięło by w przerwach w grze powrócić do książek i na start przesłuchałem sobie "Hobbita" w audiobooku. Bardzo dobrze mi się tego słuchało. Sporo znajomych pół roku temu odświezało sobie przed filmem i różne głosy wtedy słyszałem, ale przewaga, ze to już nie to. Ja ostatnio czytałem Hobbita dobre 10 lat temu i nic się nie zmieniło jeśli chodzi o mój odbiór książki. A do tego byłem zaskoczony jak wiele tego co było w filmie i co ja brałem za wymysł Jacksona, było tak na prawdę zaczerpnięte z powieści.

Nawiązując do dyskusji ze stycznia. Książka "Hobbit" kończy się dwiema bitwami. Biorąc pod uwagę, ze to Jackson to pierwsza bitwa będzie trwała 30 min, druga 40 i po 20-30 minut przygotowania do każdej z nich. A do tego wzorem "Powrotu króla" ze 4 zakończenia. Książka też ma ze 3 - po bitwie, Rivendell i Shire.

A na zakończenie bardzo polecam wspomnianą karciankę. Podstawka wraz z wszystkimi dodatkami to na chwilę obecną wydatek 1,5 tyś zł, ale sama podstawka też dostarcza sporo rozrywki Do tego to piekielnie trudna gra Mozna całe noce siedzieć nad jednym scenariuszem.

Hehehe jest różnica między H a WP, ale ja tam zawsze będę wracał do jednego i drugiego w nieskończoność, tak do filmu, jak i literatury. A propos, przez weekend zrobiłem sobie kolejny seans z WP na każdy wieczór już nawet nie wiem, który raz.

Mówicie sobie co chcecie, ale ten fragment poniższy to kwintesencja piękna całej ekranizacji. Bardziej wspanialszego wstępu nie mogło być. Za każdym razem, jak to oglądam to się zatracam.
<a href="http://www.youtube.com/watch?v=sHjv0GS-f8Q" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=sHjv0GS-f8Q</a>

Też czytałem w innej kolejności. Najpierw Hobbit, potem Silmarillion i Dzieci Hurina (dziwnie trochę)) i dopiero potem WP. I wszystko jedno po drugim.

Co do czytania maluchowi, to ja też tak kiedyś myślałem, że zrobię. Aczkolwiek bardziej opowiadając samemu po części, a potem podsunąć książkę w odpowiednim wieku, aby samo mogło przeczytać.

Rozszerzonych wersji nie oglądałem, bo kupiłem tylko te dwupłytowe wydania, ale mam w zamiarze kupić ten pakiet, co to chyba dodatków jest jakieś 24 h, więc podejrzewam, że zawarte jest tam wszystko co trzeba. Kupuję nowy, większy telewizor na jesień to znowu się zobaczy WP i H, bo będzie pretekst, że na większym ekranie.

Za Tolkiena wziąłem się podobnie jak Mando, na studiach gdzieś tak w wieku 20 lat. Z tym że nie podszedł mi ani trochę. Drużynę Pierścienia jakoś zmęczyłem, ale na Dwóch Więzach poległem, a Hobbita wytrzymałem może jakieś 50 stron. Zwyczajnie odrzuciła mnie infantylność tych pozycji i mocno niedzisiejsze już jednak pióro Tolkiena.
Władcy nie przeczytałem do dziś, ale niedawno po chyba dwutygodniowych mękach w końcu jakoś dotarłem do końca Hobbita, bo byłem ciekaw, co mnie czeka w kolejnych filmach.
Tak że filmom Jacksona mówię wielkie TAK, twórczości Tolkiena jednak NIE (chyba że jako wprowadzenie do świata fantasy w wieku, powiedzmy, gimnazjalnym).

A jakie macie podejście do kwestii zainteresowania się Tolkienem PO oglądnięciu filmów? Nie ukrywam, że za książki zabrałem się dopiero, gdy zrobiło się zamieszanie wokół pierwszej części ekranizacji. Do tego czasu fantastyka mnie zwyczajnie nie interesowała, a i Władcy Pierścieni nie miałem okazji czytać, choć ten tytuł obił mi się o uszy. Generalnie spotykałem się (nie pod swoim adresem, ale) z poczuciem wyższości i lekką pogardą ze strony fanów Tolkiena względem osób, które zainteresowały się literackim Śródziemiem po oglądnięciu filmów. Osobiście uważam, że kręcenie ekranizacji to dobry sposób na zainteresowanie czytelników (a już na pewno na nakręcenie całego przemysłu różnych gadżetów)...

Ja załapałem się na ostatni gwizdek przed filmami. Nawet nie wiem czy jak czytałem to już zabrali się za kręcenie DP, ale wtedy i tak miałem słaby kontakt ze światem więc możliwe. Choć pewnie nie bo strasznie ciężko wtedy było kupić coś w przekładzie MS (za pierwszym razem czytałem z biblioteki - Wyprawa, Dwie wieże, Powrót króla), a potem pojawił się wysyp w księgarniach jak już kupiłem jakieś brzydkie wydanie w pakiecie.

Ze swojego doświadczenia wiem, ze po filmach mi się trochę nie chce juz Władcy czytać. Niestety zauważyłem to też u moich uczniów. Moi zeszłoroczni szóstoklasiści bardzo wciągnęli się w Tolkiena. Zaczęli od "Hobbita", potem chcieli się dowiedzieć czegoś o Azogu to im poleciłem dodatki z "Powrotu Króla". W szkolnej bibliotece mieli tylko dwa tomy więc sam pożyczyłem i cholera autentycznie czytali. Czytali "Silmarillion" co jest dla mnie niepojęte, bo raz  przez przypadek palnąłem, ze coś takiego jest i potem próbowałem im wybić z głowy czytanie tego co by ich nie zniechęcić na starcie do literatury. Czytali "Niedokończone opowieści", których ja nigdy nie czytałem A "Władcy Pierścieni" nie chcieli czytać "bo przecież już wszystko wiedzą z filmu". Obawiam się, ze za 3 lata dzieciaki nie będą też juz niestety czytać "Hobbita", choć mam nadzieję, ze jak trochę podrosną to jednak sięgną po WP, ale też trochę ich rozumiem bo jak pisałem, mnie też jakoś mniej chętnie chce się sięgać po WP od czasu jak średnio raz na kilka miesięcy oglądam filmy.  

Pełna zgoda, Ciacho. Ważniejsze jest to, że czytasz, niż to w jakich okolicznościach zacząłeś czytać. Ja podobnie jak Ty, zabrałem się za książkę po oglądnięciu Drużyny. Żeby było ciekawiej, było to tłumaczenie.... Łozińskiego 

Zaś co do
Powiem wprost: z takim podejściem, o którym wspomniałem, spotkałem się na pewnym polskim forum poświęconym twórczości Tolkiena. Atmosfera średnio przyjemna; raczej dało się odczuć "elitarność", wyższość i lekką zarozumiałość.

Ale to jest standard wśród wielu grup fanów. Od kilku lat mamy fascynację "Grą o tron" i wszyscy czytają George'a R.R. Martina i też jego czytelników można podzielić na tych co czytali przed serialem i tych co zaczęli po. I ci pierwszi są oczywiście lepsi, a ci drudzy gorsi itd. To samo z komiksami. Mamy spory boom na filmy komiksowe więc i komiksowych fanów nam się namnożyło. Dajmy na to ktoś obejrzał Batmana, Avengersów czy innego Iron Mana, przeczytał kilka komiksów, założył koszulkę i już jest egzaminowany przez innych "wielkich" fanów. Czy zna całą kilkudziesięcioletnią historię wszystkich komiksów, czy poświęcił na ich czytanie całe swoje życie itd. Nie wiem czy to ogólnoświatpowe podejście do tematu czy tylko my Polacy tak mamy, ale często to się zamienia w jakś rywalizację i hierarchię, kto jest większym fanem, kto czyta dłuzej i najważniejsze - kto czytał zanim stało się to modne.

Nie mogę się nazwać wielkim fanem Tolkiena, przeczytałem jedynie Władcę i Hobbita, kiedyś próbowałem czytać Silmarillion, ale nie udało mi się skończyć. Muszę powiedzieć, że Hobbit pomimo swojej bajkowości jest dla mnie jedną z najlepszych książek, które udało mi się przeczytać. Władcę z każdym tomem czytało mi się ciężej, a w połowie Powrotu Króla musiałem sobie zrobić parotygodniową przerwę, ale udało mi się skończyć sagę i jestem z tego bardzo dumny. Co do ekranizacji, WP oglądałem przed przeczytaniem książek i oba źródła w mojej opinii bardzo dobrze się uzupełniają, ale ekranizacja Hobbita jest moim zdaniem okropna, zupełnie inaczej wyobrażałem sobie tę przygodę.