Henning Mankell
Za wikipedią:
Mankell urodził się w Sztokholmie, dorastał w Sveg (region Härjedalen) oraz w Bor?s (Västergötland). Ojciec Henninga, Ivar, był sędzią, a dziadek, również Henning ? kompozytorem. Pisarz był żonaty z Evą Bergman, córką Ingmara Bergmana. Mieszkał na zmianę w Szwecji i Mozambiku[4].
W roku 2014 Henning Mankell ujawnił, że zdiagnozowano u niego raka płuc. Poinformował o tym na łamach gazety
W swojej twórczości porusza tematy społeczne, analizuje zmiany zachodzące w mentalności szwedzkiego społeczeństwa oraz międzyludzkie relacje. Z racji fascynacji Afryką często w jego publikacjach pojawiają się akcenty krytykujące ekonomiczną eksploatację tego kontynentu oraz bierność świata wobec degeneracji afrykańskich społeczeństw i kultury. Adresatami jego twórczości są zarówno dorośli, jak i dzieci i młodzież. Za książki dla najmłodszych czytelników został uhonorowany Nagrodą Astrid Lindgren (w 1996) oraz Medalem Nilsa Holgersona (1991).
W Polsce, podobnie jak w większości krajów poza rodzinną Szwecją, popularność przyniosła mu seria powieści kryminalnych, których bohaterem jest komisarz policji Kurt Wallander.
Cykl o komisarzu Wallanderze:
Mördare utan ansikte (1991, wyd. pol. Morderca bez twarzy, 2004)
Hundarna i Riga (1992, wyd. pol. Psy z Rygi, 2006)
Den vita lejoninnan (1993, wyd. pol. Biała lwica, 2005)
Mannen som log (1994, wyd. pol. Mężczyzna, który się uśmiechał, 2007)
Villosp?r (1995, wyd. pol. Fałszywy trop, 2002)
Den femte kvinnan (1996, wyd. pol. Piąta kobieta, 2005)
Steget efter (1997, wyd. pol. O krok, 2006)
Brandvägg (1998, wyd. pol. Zapora, 2008)
Pyramiden (2000, wyd. pol. Piramida, 2011)
Innan frosten (2002, wyd. pol. Nim nadejdzie mróz, 2012)
Den orolige mannen (2009, wyd. pol. Niespokojny człowiek, 2010)
Handen (2013, wyd. pol. Ręka, 2013)