Abstrahując od czysto religijnych rozważań w tym wątku. Każdy kto fascynuje się jakimkolwiek przejawem kultury, nie ważne czy to jest polityka, muzyka romantyzmu, literatura wiktoriańskiej Anglii, drone/funreal/doom metal, no, cokolwiek - powinien Biblię znać. Nawet jeśli nie w całości, to przynajmniej te "kulturowo najważniejsze" księgi. Znajomość Pisma Świętego jest przydatna, aby lepiej rozumieć zachodnią cywilizacje i kulturę, nie zależnie, wierzący czy nie.

Postanowiłem przeczytać Biblię poczynając od ksiąg "kulturowo najważniejszych", a jak starczy życia to całą resztę. Pytanie tylko, które są najważniejsze? Ja uznałem - nie zupełnie arbitralnie - iż najlepiej jest dla mnie poznawać Pismo w takiej kolejności: Pięcioksiąg, jakikolwiek Ewangelia synoptyczna (padło na Marka), księga Hioba, listy św. Pawła, Apokalipsa, Ewangelia Janowa (właśnie czytam), dwie księgi Proroków Większych (pewnie pierwsze w kolejności). Jak to skończę, to się zastanowię. Nawet jednej trzeciej nie będzie.

Kwestia przekładu. Oczywiście najczęściej spotkać można (w Polsce) BT. Tak jak pisał Marczewak, spore poruszenie wywołało tłumaczenie Paulistów. I mnie ono się bardzo nie podoba.  Inna sprawa, że przynajmniej w tej edycji którą mam, w Piśmie wydanym przez Świętego Pawła urzekły mnie przypisy i wyjaśnienia, bardzo obszerne. Dlatego też czytam tekst Biblii z BT dostępnej on - line, a wszelkie marginalia z wydania Paulistów.

Ale te różne Biblie są jakieś inne? Dlaczego Biblia Świadków Jehowy czy protestancka to już nie ta Biblia? Bo mówisz, że fałszowanie to absolutnie nie, a potem rzucasz takim tekstem, że wychodzi na coś zupełnie innego Jakby każdy sobie własną Biblię tworzył wedle potrzeb i przekonań

Nie pamiętam już, czym się dokładnie różnią, bo sprawdzałem to jakiś czas temu, ale bodaj w protestanckiej nie ma jakiś ksiąg (choć mogę się mylić), świadkowie bodaj sporo w Biblii tłumaczą niekanonicznie. Serio, nie pamiętam, czym się one szczególnie różnią. I to nie jest tak, że się boję dotykać jakieś niekatolickiej, ale marzy mi się Tysiącecia z przypisami i wstępami albo Poznańska. Jakiś w miarę świeży i dobrze opracowany przekład. Bo jej przekładów na polski jest tyle, że się można pogubić. Jedne bardziej literackie inne dosłowne, starsze, nowsze. Pewnie mógłbym czytać i Jakuba Wujka i treściowo nic bym nie stracił.

Biblia w formie audiobooka w całości, mega - projekt !!!

Nie mogę się doczekać, gdy pomysł zostanie zrealizowany.

  http://lubimyczytac.pl/aktualnosci/6950/biblia-w-formie-audiobooka

Gdybyć Ciacho czytał tylko Biblie to byś się już dawno wyrobił   Co do audiobooka to myślę że tym bardziej warto ze względu na efekty dźwiękowe, odpowiedni rytm, pauzy...to wszystko robi odpowiedni nastrój. Inaczej niż się mechanicznie samemu czyta. A Biblia nie należy do najłatwiejszych ksiąg, także tym bardziej myślę będzie to miało znaczenie. 

Choć najpopularniejsza, to paradoksem jest że chyba mało kto ją przeczytał w całości, a przynajmniej nieproporcjonalnie mało w stosunku do sławy. Owszem, niemalże każdy zna fragmenty biblijne, cytowane w kościele, ale raz są to tylko małe fragment, a dwa są to fragmenty te same, powtarzające się corocznie jak przypowieść o synu marnotrawnym, czy opowieści o ukrzyżowaniu/narodzinach Chrystusa zależnie jaki jest okres czy obchodzimy Wielkanoc czy Boże Narodzenie itp. Sam pewnie przyznasz Ciacho, skoro już niemal całkiem przeczytałeś Pismo Św., że z perspektywy całości można w nieco inny sposób postrzegać Biblie niż jedynie bazując na wspomnianymi fragmentami, które oczywiście są bardzo ważne.

Co do audiobooka, to myślę że spowoduje poszerzenie wiedzy biblijnej. Jest to świetna rzecz przede wszystkim dla osób, dla których biblia jest za ciężka, toporna, dla których ślęczenie, czytanie jej to "szkoda czasu" , a którzy mogą zainteresować się tą księgą poprzez  wysłuchanie jej jako audiobooka z odpowiednim nastrojowym podkładem dźwiękowym   

Myślę ,że trafna diagnoza. Dorzuciłbym jeszcze ogólną trudność Pisma - jego olbrzymie rozmiary, podział na wersy, rożnorodność, specyfikę filozoficzno - religijną wymagającą skupienia przy lekturze.


Zwróciłeś uwagę na ważne zagadnienie. Przypuszczam, że wiele osób które przeczytały Biblie, nie wyłączając duchownych ma podobne rozterki. Również ja nie powiem abym wszystko co przeczytałem w Piśmie Św., z jednakowo dużą aprobatą przyjmował, ale myślę że to kwestia właśnie wyjątkowości tej księgi, różnorodności, ogromu problematyki tam zawartej, historycznego czasu jej powstawania (zakres wielu wieków), wielości autorów poszczególnych ksiąg, co do których  po dziś dzień nie ma wiarygodności. To wszystko powoduje, że trudno domagać się aby wszystko tam było jasne, spójne, kompatybilne ze sobą.

Dokonując skrótów i uproszczeń można by stwierdzić że Stary Testament ze względu na swoje mściwe, okrutne fragmenty (np. zasad oko za oko, ząb za ząb) może być w jakim sensie traktowany jako przeciwieństwo Nowego Testamentu, gdzie podstawą są hasła miłosierdzia, wybaczania głoszone przez Chrystusa. Paradoksalnie mimo tej ewidentnej logicznej sprzeczności staram się traktować obie księgi jako spójne. W Piśmie jest napisane, że jest czas urodzin i śmierci, dawania i odbierania... Sądzę, że wszystko zależy od konkretnej sytuacji, czasu, okoliczności. Nie chodzi o to aby wybrać sobie jakiś fragment z Biblii i za każdym razem z uporem maniaka się na niego tylko powoływać, abstrahując od realiów, ale właśnie brać pod uwagę całokształt danego przypadku. Są sytuacje, kiedy należy okazać dobroć, miłosierdzie, a są też przypadki gdy jest to niewskazane i trzeba zastosować inne środki.   

Jak rozumiem pod ,,finałem'' mamy na myśli Apokalipsę ? Z tego co się orientuje to jedna z trudniejszych części całego Pisma. Rzeczywiście trzeba będzie ją kiedyś odświeżyć. 

To też, dlatego w sumie czytanie jest tak długie. Najgorsza jest Księga Liczb i bodajże Powtórzonego Prawa, gdzie jest tyle zmudnych wyliczeń i przedstawiania rodów, że nerwów można dostać. Syn syna syna od syna ze strony brata. Paranoja.


Pewnie tak, ja nie spodziewam się, abym był jednym z niewielu z podobną rozterką. Na pewno jest takich osób więcej. Ale czy tak być powinno? Moim zdaniem nie, bo Pismo powinno być przejrzyste i zrozumiałe dla każdego. W końcu wszyscy jesteśmy katolikami i każdy z nas jest inny.


To prawda. jest ogromna róznica między ST i NT. Zdecydowanie moje oczekiwania co do ST się mijają, bo ja nie akceptuje takiego postępowania. Oko za oko, ząb za ząb, przedmiotowe traktowanie kobiet? Przecież mnie od dziecka uczą, że Bóg nakazuje wybaczać i szanować drugiego człowieka. I to jest moim zdaniem właśnie błędne przedstawianie wiary posługując się fragmentami w większości z NT. Po co w takim razie jest ST? Co ma sobą nieść? Moim zdaniem to niepotrzebne.




Ja właśnie też dążę do przeczytania całości skuli tej Apokalipsy. Bo gdybym nie wiedział, że to najciekawszy fragment Pisma, to ja myślę, że nic by mnie nie motywowało do jego zakończenia.


Nie dla mnie. Jeśli Pismo mnie nie ruszyło, czyli księga najważniejsza dla katolika, to ja się pogłębienia wiary nie doszukam gdzie indziej w ksiażce.

Inne książki tym bardziej. Prędzej bym chyba musiał wstąpić do zakonu albo spędzić tydzień z papieżem. A żadna z tych opcji nie wchodzi w grę.