Słyszałam kiedyś o nowej serii powieści dla młodzieży autorstwa Alana Bradleya o Flawii de Luce, jedenastolatce uwielbiającej chemię i rozwiązywanie kryminalnych zagadek. Z ciekawości przeczytałam część pierwszą i dołączam do fanów Flawii

Na polskim rynku wyszły trzy części:
1. Zatrute ciasteczko
2. Badyl na katowski wór
3. Ucho od śledzia w śmietanie
4. Tych cieni oczy znieść nie mogą

Może o pierwszej książce, Zatrute ciasteczko, opis z okładki
Jest początek lata w sennej angielskiej wiosce Bishop's Lacey. W wielkim domu Buckshaw ambitna młoda odkrywczyni Flawia de Luce przeprowadza eksperymenty chemiczne w laboratorium odziedziczonym po ekscentrycznym wuju. Pracuje nad truciznami. Pewnego ranka na grządce z ogórkami odkrywa trupa. Zostawia probówki i palniki Bunsena, postanawia rozwiązać osobiście kryminalną zagadkę, ku utrapieniu miejscowej policji. Ale czyż można ją winić? Czy jedenastoletnie cudowne dziecko ma inny wybór? Tym bardziej, że zostawione jest samo sobie i zmaga się z jawną wrogością sióstr i obojętnością owdowiałego ojca, którego całym światem jest kolekcja znaczków.

Flawia przypomina mi się troszkę Emmę (Hotel Paradise) Marthy Grimes. Jest ciekawska, bystra, zaradna, wygadana i uparta dzięki czemu popada w kłopoty. Można nie raz uśmiechnąć się w trakcie czytania widząc co Flawia znowu wymyśla. Czyta się bardzo przyjemnie i szybko, pod koniec jest żal, a przynajmniej mi było żal, że to już jest koniec historii. W ogóle to ja nie czytam (nie czytałam) książek dla młodzieży wychodząc z założenia, że to nie jest literatura dla mnie. Teraz jednak będę uważniej przyglądała się takim książkom, bo można wyłapać coś naprawdę fajnego.

W skrócie: przeczytajcie Zatrute ciasteczko, warto
A jak przeczytacie to podzielcie się opinią

(O autorze nic na razie nie wiem, więc notatkę o nim pozwolę sobie uzupełnić później)

Autumn mówisz, ze fajna książka. Miałem ją z trzy razy w ręku jak byłem w bibliotece i zawsze odkładałem. Lubię powieści młodzieżowe, wiec jak teraz będę to wypożyczę .

Jak obiecałem to dotrzymałem. Podczas pobytu w bibliotece wypożyczyłem pierwszą część serii o Flavii i jestem zadowolony z lektury. Autor znakomicie wykreował jej postać, która jest sympatyczna choć czasami urwisowata. Zna się na chemii i lubi eksperymentować, a szczególnie lubi rozwiązywanie zagadek kryminalnych. Podobała mi się jej postać i fajnym pomysłem było zrobić ją narratorem książki. Jej pytania wprawiały inspektora Hewitta w zdumienie i zaskoczenie.
Historia poprowadzono sprawnie i przestojów nie uświadczymy, a do tego strony same nam się przewracają. Sama zagadka ciekawa, jest mylenie tropów i nawet trochę humoru dzięki między innymi Flavii się pojawia.
Na pewno warto się zapoznać i przeczytać, bo choć książka jest skierowana do młodzieży to jednak posiada ciekawe postacie (Flavia ), zajmującą zagadkę i bardzo dobre zakończenie. Polecam. Ocena 7/10.