A moim zdaniem jak do tej pory nie dość, że najlepsza okładka Ketchuma to tak naprawdę pierwsza dobra (przynajmniej jeśli chodzi o Ketchuma z Papierowego).

Poza tym to nie jest zdjęcia A jeżeli nawet to tak obrobione, że z oryginału wiele tam nie zostało.

Sesja skończona więc można oficjalnie zająć się Ketchumem. Na pierwszy ogień jak już pisałem wcześniej idzie "Dziewczyna z sąsiedztwa".

Co do okładki "Jedynego dziecka" to mi się podoba.

No i mówiłem, że King na przodzie będzie znowu. Dla mnie okładka świetna i bardzo mnie cieszy, że PK idzie dalej tą samą drogą. A zmiana terminu jakoś mi specjalnie nie ciąży.

Okładka do Królestwa spokoju, jak dla mnie, jakaś taka mdła i w ogóle bez polotu, kolory, albo raczej jeden o kilku odcieniach, zlewają się w jedno i chyba bardziej wymowny byłby wielki czarny kleks na środku okładki Papierowy Księżyc, sukcesywnie rośnie w moich oczach, kolejna dobra okładka, może bez ochów i achów jak w Poza sezonem, ale trzyma poziom. Jest charakterystyczna, z punktu widzenia prawidłowej polityki wydawnictwa (o okładki mi chodzi jeno, żaden ze mnie znawca meandrów wydawnictw literackich), a pomijając już nawet fakt że od razu rzuca się w oczy, to dla mnie na przykład okładka musi być po prostu ładna. Na swój sposób, jasne... Taka tez jest do Jedynego dziecka. Bo, kurde, kto z was może z czystym sumieniem powiedzieć, że nigdy mu się nie zdarzyło, i w ogóle po co to komu, spojrzeć na okładkę po skończeniu rozdziału, czy całej książki. Musi być ładnie i basta


Ale fajne zdanie ci się napisało Xavier , poważnie, nie banalne to i z refleksją. Nigdy bym nie powiedział że czerń i biel mogą być fajniejsze, ładniejsze, lepsze, niż coś kolorowego No proszę, człowiek się całe życie uczy


Nie będę pisał o całej książce, bo już to zrobiłem na ś.p. GWKC, ale muszę dodać, że oprócz oczywistej kontrowersji i szoku jaki towarzyszy wiadomym, głównym wydarzeniom z powieści, to mnie osobiście, jako jedna z bardziej wyrazistych scen, zapadła w pamięci jedna (chyba, bo pamięć szwankuje) - wspomnienie, czy chyba sprzeczka bohaterów o ich "sekretną grę" czy coś w tym stylu. Znaczy, te najbardziej porąbane rzeczy co się działy w piwnicy, dawały jasny, jaskrawy nawet, obraz jakie to dzieci są niewinne, ale gdyby się uprzeć, można to wszystko złożyć na karb (co nie usprawiedliwia ofc.) presji otoczenia, czy nawet pewną nagłością w przebiegu wydarzeń, przez co taki smark nie bardzo mógł sobie wszystko w głowie poukładać i zrobić jak mu serduszko, prawdziwie dobrze podpowiada... Ale ta ich "gra", hmmmm, perwers jak ta lala malowana i tego już nie można niczym tłumaczyć (może tylko ciekawością, ale to żadne wytłumaczenie vide: "ciekawe co będzie jak wsadzę ci ołówek w oko?" ) tylko uświadomić sobie, że przecież to musiało być najpierw wymyślone i zatwierdzone przez całą szczenięcą brać. Także, mnie bardziej szokuje cała powieść, całokształt, wszystkie te urywki dziecięcego świata, przeplatane z bezwzględnością i perfidią rzeczywistości dorosłych.

 Aha, no tak, zapomniałem powiedzieć, że książka mi się podobała, bo z wypowiedzi nie wynika wcale, git, miód malina, cymes, kurde trza przeczytać każdemu!

Uff, w końcu się przemogłem i udzieliłem Dobrze, że na Gotham Cafe trzeba się fatygować do profilu żeby zobaczyć kto ile postów napisał, bo gdyby nie to, chyba bym się wstydził...

Nie wiem czy już widzieliście, że "Papierowy Księżyc" zrobił wreszcie zarówno face-lifting jak i szeroką aktualizację swojej strony . Do tego rzecz jasna podali informację o "Jedynym dziecku" Ketchuma oraz fragment wprowadzający w niniejszą powieść - tak aby wszystkim niecierpliwcom podnieść ciśnienie przed premierą :

http://www.papierowyksiezyc.pl/naszkatalog/item/238-jedyne-dziecko.html

Trzeba powiedzieć, że książka zaczyna się mocno - czyli tak jak nas przyzwyczaił autor  .

Książka nie była zekranizowana. Nakręcono film na podstawie drugiej części - Offspring - którego legalnie w Polsce nie nabędziesz więc albo zamówienie z zagranicy, albo... Moim zdaniem jest to najsłabsza jak dotąd ekranizacja Ketchuma, a jak na DFach gadałem chwilę z Bartkiem (tłumaczem nowych Ketchumów) to on mówił, że książka tez jest taka se. Na dniach powstał też film na podstawie trzeciej części - The Woman - o której nieco wcześniej pisał ingo. Ja cały czas jeszcze tego nie widziałem, ale w tygodniu nadrobię. Ja tymczasem zacząłem trochę z opóźnieniem Jedyne dziecko (musiałem wcześniej skończyć książkę do podcastu bo byłem umówiony na jutro na nagrywanie) i jak skończę to dam znać czy warto czekać :-)

"Poza sezonem", "Dziewczyna z sąsiedztwa" i "Straceni" zakupione Na razie jestem po lekturze tej 1 pozycji, z następnymi nie będę się śpieszył, przeplatając je książkami z biblioteki, dlatego na razie garstka odczuc na temat Poza sezonem. Powiem tak... Mieszane uczucia po przeczytaniu. Z jednej strony jako literacki survival horror sprawdza się wyśmienicie. Brutalne, dosadne opisy, wartka akcje i zakończenie (Na szczęście takie jak w pierwotnej wersji -> patrz posłowie autora) to dokładnie to czego oczekiwałem. Jednak z drugiej strony... Wspomniana wartka akcja? Tak.. od połowy książki. Pierwsza połowa to natomiast trochę rozmyślań (które być może miały przybliżyć i urealnić bohaterów, nadać im nieco wyrazistości; ale tak naprawdę były raczej nudne i nie powodowały u mnie żadnej sympatii dla postaci) i mało znaczących scen. I raczej zbyt wiele z tej części powieści nie wynika. O ile nie mam nic przeciwko temu, by takie wprowadzenie było na 100 stron, o tyle w tym przypadku jest to połowa książki, która nic nie wnosi do treści.

No i chyba mimo wszystko sama "fabuła", która z racji charakteru opowieści jest jaka jest, nie pozwoliła mi na jakieś większe zachwyty.

Ogólnie rzecz biorąc dostałem to, czego oczekiwałem, ale pozostało lekkie uczucie niedosytu. Sprawna książka dla miłośników survival horroru, makabrycznych scen i Jacka Ketchuma (jak sądzę). Reszta raczej powinna potraktować to jako ciekawostkę. Ode mnie 7/10

Z mojej strony kolejna garść przemyśleń. Jestem już nie tylko po "Poza sezonem", ale i po "Dziewczynie z sąsiedztwa" i "Straconych". Od razu powiem, że (chyba wbrew większości opinii na forum) najbardziej spodobali mi się "Straceni". Przede wszystkim jest to książka, która mimo pewnej dawki okrucieństwa, była dla mnie w odbiorze pozycją dużo lżejszą niż pozostałe. Dobrze napisana, szybko się czyta, kilka razy się nawet zaśmiałem - o czym przy "Poza sezonem" i "Dziewczynie..." nie ma nawet mowy. Książka nie dłużyła się nawet przez moment. Rozbudowana sfera obyczajowa, dobrze nakreśleni bohaterowie, a przede wszystkim wyrazisty czarny charakter to dla mnie niewątpliwe plusy powieści. Z jednej strony możnaby powiedzieć, że akcja toczy się dość leniwie, ale pozwala to na stopniowe budowanie  napięcia i lepszą charakterystykę postaci. W moim odczuciu powieść najbardziej dojrzała.

A w szybkiej konfrontacji z jej "dwoma siostrami"?

"Dziewczyna z sąsiedztwa" - Przedstawiona historia, jest tak potworna i szokująca, że tak naprawdę przykrywa całą resztę (oczywiście mówie o tym w uproszczeniu). Sęk w tym, że podczas lektury zadawałem sobie nieustanne pytanie - co dalej zrobią? - tak naprawdę nie chcąc wcale usłyszeć odpowiedzi. Praktycznie wszyscy bohaterowie budzili moją odrazę, a o jakiejkolwiek rozrywce w moim wypadku jeśli chodzi o "Dziewczynę..." nie było mowy. Ciężko mi sobie wyobrazić żeby naszła mnie ochota na powrót do tej powieści. Nawet po długim czasie.

"Poza sezonem" - Jak już wcześniej wspominałem, głównie dostajemy krwawa jatkę. Niestety książka jest krótka, a przez pierwszą połowę nic się nie dzieje (Tylko w przeciwieństwie do "Straconych" dostajemy tutaj 100 stron, które niczego nie wnoszą, postaci są dalej papierowe i nie przejmujemy się w ogóle ich losem, zatracając się jedynie w wymyślnych opisach krwawych rytuałów w dalszej części powieści.) Dla miłośników slasherów, super. Dla całej reszty? Niekoniecznie. Zaraz po lekturze dałem 7/10, ale upłynęło nieco czasu, mam za sobą 2 następne powieści JK i obecnie ocena poszłaby nieco w dół.

Oczywiście są to takie spontaniczne wrażenia, bez rozdrabniania się na czynniki pierwsze. Zdaje sobię sprawę, że z każdym zdaniem możnaby nieco polemizować (Szczególnie, że większość osób "Straconych" docenia chyba najmniej.), ale to są właśnie takie moje pierwsze wrażenia, które same się narzuciły.

Z tych 3 na pewno wrócę do "Straconych". I prawie na pewno nie tknę przez długi czas "Dziewczyny z sąsiedztwa"

Hile!

Obejrzałem sobie wczoraj Offspring i spodziewałem się dużej ilości gore, latających kończyn itp, a dostałem sosy na twarzy, trochę poucinanych rąk i nóg. Szkoda, że sam Ketchum w scenariuszu nie poleciał w takie rejony jak w książkowej wersji :/ Spodziewałem się brutalności, a otrzymałem grupę dzieci bawiących się w zabójców...

Gra aktorska tutaj woła o pomstę do nieba. Dawno tak złych aktorów nie widziałem. Na szczęście filmem nie męczyłem się zbytnio bo to tylko 75 minut filmu, ale i tak odczuwałem znużenie.

Podobno Woman lepsze, ale to przekonam się po filmowym Girl Next Door, który zaraz sobie zapuszczę