No właśnie ja się nie zgadzam. Ketchum pokazał, że każdy filmowy survival jaki do tej pory widziałem (a widziałem wiele) jest ograniczony przez efekty. Ja jeszcze nie widziałem nigdy na ekranie takich rzeczy jakie przelał mi do głowy Jack za pośrednictwem "Poza sezonem".


No właśnie ja uważam, że to też jest zbędne w tym konkretnym podgatunku. Ja mam prawie zawsze w d... bohaterów slasherów czy survivali. Od pierwszej sceny wiadomo, że wszyscy, albo prawie wszyscy zginą i chcę tylko śledzić w jaki sposób to nastąpi Nie ma sensu się do nich przyzwyczajać.

dokładnie -.- ja w końcu ten wstęp rzuciłam w cholerę i wróciłam do niego po zakończeniu książki, Stefek się rozpisał za bardzo

Jestem świeżo po przeczytaniu Straconych. Była to moja trzecia powieść Ketchuma i ponownie muszę stwierdzić, że pasuje mi ten facet jak cholera. Po prostu bajecznie czyta mi się jego książki.
Jesli miałbym ocenić Straconych to musze przyznać, że tę książkę czytało mi się najlepiej. W PZ i w DZS akcja rozpoczynała sie juz praktycznie od samego początku (nie licząc kilkudziesięciu stron wprowadzenia i zarysowania niejako kontekstu owych historii). W Straconych po początkowej masakrze, czytelnik musi trochę poczekać, poznać bohaterów Ketchuma, a co za tym idzie zżyć sie z nimi. Niektórych polubić a niektórych znienawidzić. To mi akurat bardzo odpowiadało. Również z racji ilości stron książka jest bardziej rozbudowana fubularnie co jest jej bardzo wielkim plusem. Największym jednak plusem tej powieści jest psycholigizm postaci stworzony przez Ketchuma, a zwłaszcza jednej (myslę, że jeśli jeszcze ktoś nie wie, to po sięgnięciu do Straconych sie dowie)...po prostu bajka!!!

Na chwlię obecną Straconych cenię chyba najbardziej ze wszystkich przeczytanych książek Ketchuma. Mando pisał wczesniej, że nie wie czy na kolejną poweść Ketchuma nie czeka bardziej niz na CBN Kinga? Ja, choć jestem bezwzględnie oddany Stefciowi, na dzień dzisiejszy najbardziej czekam na kolejne dzieło spod ręki autora Straconych. Fest polecam!!!

No fajnie, dwa pozytywne komenty w końcu, które mnie bardziej przybliżają niż oddalają od przeczytania tych Straconych, bo obawiałem się, że tak dobrze jak z DZS lub co najmniej z PS nie będzie. Także teraz jestem dzięki wam spokojniejszy, ale ja to sobie poczekam jeszcze, żeby apetyt bardziej urósł.

Mam podobnie. Tyle, że ja to załatwiam w ten sposób, że myślę o książkach w pracy, a po powrocie już zaczynam czytać kolejną książkę:)
Zaczęłam już czytać 'Rzekę Tajemnic' Lehane'a, ale myślami wciąż wracam do Ketchuma. I jakoś ogarniam te tematy. Przynajmniej tak mi się wydaje 

Filippo- Tak na dobra sprawę, jeśliby na spokojnie przeczytać twojego posta to można się z nim oczywiście zgodzić w 100%. Jest jednak jedna sprawa o której nie wspomniałeś. Mianowicie czego oczekiwałeś od Ketchuma zasiadając do jego książek...

Dla mnie sprawa jest klarowna. Jeśli chcę doświadczyć jakiejś niesamowitej głębi psychologicznej siadam do Dostajewskiego, Tołstoja a nawet Kinga i wtedy dostaję to czego oczekiwałem. Chcę dobrej zagadki i tego aby autor w trakcie czytania bawił sie mną i ze mnie kpił, biorę Cobena, Agath'e Christie, czy choćby czesto ostatnio czytanego przeze mnie Fitzeka. Itd., itd... Jednym słowem każdemu autorowi stawiam jakieś wymagania, czegoś od niego oczekuję. Więc co z tym Ketchumem? Mógłbym powiedzieć że tu szukam przede wszystkim rozrywki i tu juz sprawa byłaby rozwiązana. Ale facet oferuje swoim cztelnikom o wiele więcej. Nie ma u niego zwyklych bohaterów, którzy robia niezwykłem rzeczy. Nie doświadczymy u Ketchuma szarych pracowników biurowych, prawników, ojców, matek, którzy uciekają zręcznie przed mafią, pokonują w walce wręcz dwukrotnie wyższych od siebie osiłków czy rozwiązują nagle jakieś sprawy, nad którymi głowiły się od wieków najwieksze mózgi nauki. Tu ludzie są po prostu ludźmi. Jeśli jest coś co ich przewyższa, czemu wiedzą, że nie podołają to Ketchum bez żadnego problemu pokazuje ich niepowodzenia i klęski. Myślę, że właśnie owa bezkompromisowość w której pokazuje on świat takim jakim on jest tak podoba mi sie u Ketchuma. I w jego książkach znajduję właśnie to.

Wracając na sekundę do postaci Ray'e Peya. W recenzji Straconych pisałem, że to właśnie ona podoba mi sie najbardziej. I choć przyznać trzeba, że Ketchum w niektórych kwestiach przesadził (chodzi mi tu o stopień podporządkowania się mu przez resztę bohaterów), tak na dobrą sprawę można takich ludzi wskazać praktycznie wszędzie, nie wysilając sie przy tym aż tak bardzo. To też uważam za plus stylu Ketchuma. Opisuje on po prostu świat takim jakim on jest. Jednym słowem...u Ketchuma wystarczy tylko jedna kula w łeb aby człowieka zabić. Tu nie ma miejsca na zabawę. Dla mnie bomba:) Ale to oczywiście też tylko moje odczucia.

JA wczoraj wpadłem na inną stronkę Jacka, której jeszcze nie widziałem.

http://www.jackketchum.com.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=3&Itemid=4&27ff7f736c2a006c4a96bc3d2ba9340a=04d5d1e022c109167dcafa167c11ba73

Zapoznałem się z paroma opisami, książek , które mogły by się pojawić u nas i bardzo bym chciał dostać w łapy taki Cover, czy Right to Life. Zbiorek jakiś też byłby mile widziany, żeby zobaczyć jak Jackowi idzie z krótkimi tekstami. Jestem ciekaw co w tym roku wyjdzie.

Bardzo cieszy kolejna pozytywna opinia odnosząca sie do prozy Ketchuma. Choć w twoim przypadku Ciacho jest ona nadzwyczaj wyważona Dla mnie właśnie te 3/4 ksiązki w których "nic się nie działo" podobało się najbardziej. Taki juz jestem, że uwielbaim takie rozwlekłe i mało frapujące obyczajówki, co powoduje, że często muszę tłumaczyć sie ze swoich upodobań osobom którym polecam jakąś książkę zapewniając ich że jest super, nie biorąc przy tym poprawki na poszczególne gusta.
Największym plusem tej ksiązki jest dla mnie ten klimat w którym wszystko dzieje się powoli i wręcz sennie, ale i tak czuje się nadchodzącą nieubłaganie masakrę. Piknie, piknie:)

Ps- Ciacho nie wiem od kiedy już to masz, bo ja dopiero to teraz zauważyłem, ale nieźle to sobie rozkminiłeś z tym miejscem pobytu w zakładce. Nie wiem czy jest wielu, którzy są w stanie to odpowiednio zinterpretować

BrunoS. no właśnie ja sam nie wiedziałem, czego się po Ketchumie spodziewać. Po Poza sezonem sięgnąłem z ciekawości i dostałem strawny slasher. Po Dziewczynę z sąsiedztwa sięgnąłem ze względu na opinie, jakoby miała być przerażająca i zachęcony wcześniejszą pozycją. Może i była... dla kogoś innego; dla mnie lektura tej książki była po prostu mierna. Zero emocji, zero zaangażowania - nie moja bajka. A po Straconych sięgnąłem głównie dlatego, że jeśli powiedziałem A, to chciałbym powiedzieć też B i mieć Ketchuma za sobą. Po całkiem niezłym PS i słabej DZS, spodziewałem się... no właśnie. Niczego się nie spodziewałem. Dałem Ketchumowi czystą kartę (bo książka książce nierówna, bo King oprócz dzieł fenomenalnych też tworzy gnioty itd. itd.). Po lekturze stwierdziłem, że mam do czynienia z formą thrillera psychologicznego - wg. mnie formą nieudaną dodam. Wszystkie elementy, które grały lub miały grać pierwsze skrzypce (tj. psychologia postaci, relacje, przemiana itd.) leżały i wyły. Językowo i stylistycznie (choć żaden ze mnie ekspert, wszak jedynie zwykły szary czytelnik ) też niziutko Tyle.
Mnie osobiście wydaje się, że Ketchumowi o wiele lepiej wychodzą książki pokroju Poza sezonem. Jeśli trafię na kolejną pozycje tego typu, przeczytam z chęcią. Jeśli natomiast, w nowej pozycji Ketchum znów zamiesza z psychologią i czymś innym, to pewnie też przeczytam, a potem wyrażę własną stosowną opinię

Na facebooku, na razie nie oficjalnie i bardzo ogólnikowo, Bartek Czartoryski - m.in. tłumacz "Straconych" - jakiś czas temu napisał mi, że w lato będę miał co czytać. Teraz znów pisze, że w wakacje powinien wyjść nowy tytuł, który zacznie tłumaczyć w marcu. Na razie bez żadnych konkretów co to takiego, ale bardzo mnie cieszy, że po roku będzie wreszcie kolejny polski Ketchum.