Rok wydania: 1999

Little Tall, mała wyspa u wybrzeży stanu Maine przygotowuje się do nadejścia zimowej burzy, którą meteorologowie zapowiadają jako sztorm stulecia. Wraz z pierwszymi płatkami śniegu na wyspie zjawia się Andre Linoge tajemniczy i morduje jedną z jej najstarszych mieszkanek, Marthę Clarendon. Potem spokojnie zasiada w jej fotelu, trzymając zakrawawioną laskę ze srebrną głową wilka... Po aresztowaniu szaleńca horror nie ustaje - śmierć pochłania kolejne ofiary; więzień sterują nią z celi, odgrywając morderczą pantonimę. Zrezygnuje z krwawej zabawy, jeśli cała społeczność Little Tall zgodzi się na jego propozycję: "Dajcie mi to czego chcę, a odejdę."
Czego żąda? Czy wyspiarze stawią czoła diableskiej mocy, która wdarła się w ich życie, odsłaniając ukryte dotąd pod pozorami normalności miejsce wstydliwych sekretów i zła?

"Sztorm stulecia" miał być powieścią, jednak King ostatecznie zdecydował się na scenariusz, na którego podstawie w 1999 stacja ABC zrealizowała miniserial telewizyjny. Film otrzymał nagrodę Emmy za efekty dźwiękowe i dwie nominacje (za muzykę i wizualne efekty specjalne) oraz kilka innych wyróżnień przyznawanych za produkcje telewizyjne. Uhonorowano go również nagrodą International Horror Guild dla najlepszego filmu telewizyjnego.
Książka poprzedzona jest wstępem autora, który przybliża genezę opowieści i kulisy powstawania mini-serialu.

Dla mnie równie przerażający jest

Pod Kopułą spoiler:


a swoją drogą jestem w swojej głowie przekonany że Andre Linoge

Sama historia przypadła mi do gustu. Jednak forma nie. Niewygodnie mi się czytało, takie wszystko suche, brakowało mi pełnych opisów. Szczerze pisząc, byłam przekonana, że moje wrażenia będą zupełnie inne.

Poza tym wciągająca historia. Trzymająca w napięciu i bardzo podobało mi się jak Stephen to zakończył. Zastanawiałam się już pod koniec, czy tego nie skopie
Nieźle są nakreślone postacie. Jest ich sporo i czasem się już gubiłam, która żona czyja, które dziecko...itd:) Ale mimo wszystko tak opisane, że się zżyłam z nimi, że nieco można poznać ich charaktery.
No i właśnie przez to pod koniec książki sama miałam dylemat - jak postąpić.

O ile chodzi o Sztorm to człowiek potrafi się przyzwyczaić i na samym początku jest ciężko,a potem nawet na to nie zwraca się uwagi,gorzej sprawa się ma z Czarnym domem w którym King momentami pisał jak w wyżej wymienionym i tam nie szło się już tak przyzwyczaić.    No a sam Sztorm świetny. Nie będę się powtarzał ,bo na starym forum już się wypowiadałem, ale dla mnie to absolutnie TOP 10, a ilustracja Kopalskiego mistrzostwo.

 zupełnie odmnienny sposób pisania, nie odemuje tej ksiażce nic ciekawy watek, wciagaący, dobre () zakończenie. Polecam

Kiedyś się będę musiał skusić. Odstrasza mnie trochę to, że jest to scenariusz a nie normalny tekst, ale skoro piszecie, że dobrze się czyta... a nawet lepiej jak Czarny Dom...

Już od dłuższego czasu moje zainteresowanie "Sztormem stulecia" wyraźnie wzrastało. Zapewne miało na to wpływ wiele czynników, niecodzienna forma (scenariusz filmowy), bardzo pozytywne opinie czytelników, czy sama oprawa książki (genialna ilustracja i zachęcający spoiler na okładce) . Forma scenariusza trochę mnie przerażała, jednak wygląda na to, że zupełnie niesłusznie, czyta się to bardzo przyjemnie. Poza tym miałem po raz pierwszy okazję zaznajomić się z prawdziwym scenariuszem filmowym.
Historia mieszkańców Little Tall jest genialna - mroczna, nastrojowa i bardzo refleksyjna. Fabuła jest ciekawa, postacie wyraziste, a opisy plenerów bardzo malownicze i wymowne (pomimo tego, że to nie powieść).
Andre Linoge jako ten zły jest rewelacyjny , podobnie zresztą jak i jego główny oponent, konstabl Mike Anderson. Te dwie postacie są po prostu genialne, reszta społeczności stanowi tylko tło dla tej dwójki. Na uwagę zasługuje jeszcze burmistrz Little Tall - Robbie Beals, prawdziwa kanalia na publicznym stanowisku.
Muszę przyznać, że zakończenie trochę mnie zaskoczyło, nie spodziewałem się takiego obrotu sprawy. W każdym bądź razie było bardzo dobre i dające do myślenia.
Pomimo tego, że nie oglądałem jeszcze filmu nakręconego na podstawie tego scenariusza, miałem silne wrażenie deja vu, jakbym już skądś znał tą historię.
Z jednej strony żałuję, że to nie powieść. Już widzę te niesamowite opisy przyrody i szalejącego żywiołu, te wszystkie poboczne wątki dotyczące mieszkańców wyspy, którzy mają sporo za kołnierzem i bardzo nieczyste sumienie, a także całe to gawędziarstwo o wszystkim i niczym.
Z drugiej strony "Sztorm stulecia" daje radę i w takiej formie, jest to bardzo dobre czytadło i jedna z lepszych historii wymyślonych przez Kinga. Gorąco polecam!

No właśnie to będzie następna książka Kinga jaką wezmę na warsztat, bo dwa razy było wspominane w tekście "Sztormu stulecia" o Dolores. A na film już od dłuższego czasu zacieram rączki!

Do tego opowiadanie "Urodzi się w domu".


Moim zdaniem raczej nie. To były spekulacje burmistrza na temat tego co stało się z mężem Dolores, a nie fakty. W "Dolores Claiborne" poznajemy ten fakt już na początku książki.



Dla mnie to jest najlepszy mini-serial Kinga i w tym przypadku jestem zwolennikiem kolejności - najpierw film, potem ewentualnie książka. Tak jak napisałeś, w książce brakuje kingowych opisów, a ten film jest dla mnie prawie jak kingowa książka. Uwielbiam po prostu.

O zombiakach. Nie czytałem więc nie wiem dokładnie.


Raczej nie jest to powiązane. Przynajmniej póki co. Ludzie łączyli ten cały LEGION z Randallem Flaggiem, który też gdzieś był tak nazwany (Bastion? MW1?). King wypuścił kiedyś listę oficjalnych powiązań do MW i "Sztorm stulecia" według niej nie był powiązany, ale już dawno uznaliśmy, że tę listę to można o kant dupy obić. Moim zdaniem można bez problemu te książki powiązać i od dawna czekam na jakieś oficjalne powiązanie. Baaaardzo liczę na coś takiego, bo teraz aż się prosi by w jakiejś książce okołowieżowej umieścić dorosłego Ralpha jako postać drugoplanową. Liczyłem na MW7, a teraz liczę na "Talizman 3".