Wędrówka sama w sobie. Czy waszym zdaniem dotarcie do wieży to był problem najzwyczajniej geograficzny? Przez większą część sagi miałem wrażenie, że wieża jest tworem mitycznym, wręcz niemożliwym dla zwykłego śmiertelnika do zdobycia, po czym okazuje się, że spoko, tutaj jest droga (Tower road...), były nawet miasteczka zaledwie parę dni drogi od niej. Jeżeli wystarczyło iść sobie cały czas wzdłuż promienia (pomniejsze pytanie - świat pośredni był płaski? inaczej co było "za" promieniami?) to po co gonitwa za człowiekiem w czerni? Czemu Roland nie poszedł prosto jak w morde strzelił, i czemu zajęło mu to aż tak długie lata?

No właśnie, czas. Czy domyślacie się, jak ma się obecny stan świata pośredniego do frazy "poszedł naprzód"? Czy Gilead i mityczny Eld byli od początku, czy uformowali się po wojnie atomowej i zatraceniu przez ludzkość zdobyczy nauki?

Karmazynowy król. Człowiek z supermocami? Półbóg? Mieliśmy się go niesamowicie obawiać, tymczasem najgroźniejsze, co miał w arsenale, to znicze. Okazał się rozczarowaniem. Nie miał być jakimś pająkiem? Bo dlaczego Mordred miałby mieć taką postać? Poza tym, był też nazywany Losem, ale z Ka miał raczej mało wspólnego. No i czy powinni być inni władcy na jego wzór? (jak Los, to i może Śmierć, Życie, coś w tym rodzaju)

I tu przechodzę do chyba najważniejszego punktu. Wieża. Element kluczowy i ponadczasowy, oś istnienia. Czy w takim razie możliwe jest, by była przeznaczona tylko dla Rolanda? Najsensowniejszym wyjaśnieniem byłoby dla mnie, że każda żywa istota ma swoją wersję wnętrza wieży, z jej własnym życiem w komnatach i swoim przeznaczeniem na szczycie (zbawienie? reinkarnacja? pokuta jak Roland?). A jednak Karmazynowy Król utknął w pokoju z dzieciństwa rewolwerowca. W ogóle jego wizyta w wieży nie miała w takim wypadku żadnego sensu (poza obłędem, który go tam skierował).

Wieży (symbolizowanej przez różę w jednym ze światów) grozi zagłada. Może pojęcie "świata, który poszedł naprzód" powinien być tożsamy z "kłopotami" Wieży, jej "rozregulowaniem" i psuciem się? To można powiązać z czwartym pytaniem: czym jest Wieża? Może swoistą "maszyną" napędzającą i trzymającą w kupie wszystkie światy? Do tego dochodzą kwestie czasu i odległości. Może... tak jak byśmy oczekiwali, czas nie jest w powieści liniowy? Może są przeskoki, pętle, zgrzyty, które wpływają na akcję powieści? Chronologia jest zaburzona, i np. Eld, mógł być zarówno "wczoraj" jak i tysiąc lat temu.
Wieża i Roland. Roland uważa, że dotarcie do Wieży jest jego przeznaczeniem, jego celem, misją, krucjatą czy jak inaczej to nazwać. Może Wieża nie jest przeznaczona wyłącznie dla niego? Może jest to jego własne mniemanie, obsesja?

Np. w drugim tomie Farson pojawia się ponownie jako miasto("sił Farson" zamiast "sił Farsona"). W drugim tomie Roland zdobywa 200 nabojów w trzecim mowa jest o trzystu. Bodajże w trzecim tomie była mowa że Jake był w szkole w 2000 roku, a w rzeczywistości chodziło o jakąś dwusetną rocznicę (nie pamiętam czego). W siódmym tomie Jake spotykając maszynę "pułapkę umysłu" dostaje kolki z przemęczenia. Przetłumaczono to w taki sposób, że bolą go szwy (mimo że nigdy nie został ranny w bok)