King znany jest przedewszystkim z powieści, ale też napisał pokaźny zbiór opowiadań. I tu moje pytanie - które opowiadanie było według was najlepsze/najstraszniejsze, a które najsłabsze.

Kosiarz jest spoko przeciez! ;D prawda jest taka, ze ile osob tyle zdan na dany temat, dla mnie Nocna Zmiana jest super - chyba najlepszy zbior opowiadan, najgorszym z tych, ktore czytalem Marzenia i koszmary. Nie potrafie ocenic w ten sposob poszczegolnych opowiadan, po prostu dany zbior ma mniej lub wiecej opowiadan pasujacych do mojego gustu i tyle

mnie najbardziej zachwyciły serie o mleczarzu z szkieletowej załogi - szczególnie o kontroli pojazdów )
ale i fantastycznie mi się czytało historie o gościu z notesem spisującym "złote myśli z kibli" z wszystko jest względne. Najgorsze opowiadanie to te o tygrysie w toalecie, na całe szczęście King jest mistrzem opowiadań i w tej formie uwielbiam go najbardziej

W kolekcji mam tylko "Po Zachodzie Słońca", "Marzenia i Koszmary" i "Cztery Pory Roku". I za ani jedną nie przepadam, ale jak bym miał wybierać to z tych trzech "Cztery Pory..." trzymają najwyższy poziom. I tam też znajduje się moje ulubione opowiadanie... Metoda Oddychania 

Hehe, pamiętam że jak na starym forum był taki wątek, to napisałem tam, że mi się Palec bardzo podobał   Już nie mam pojęcia dlaczego, ale coś musiało być ze mną nie tak  

Teraz do tych, które zaliczam do grona najlepszych należą na pewno Crouch End (miazga!) i Czarny Lud - tyle że tutaj końcówka była skopana, strasznie banalna, ale klimat opowiadania niesamowity. Przepadam też za Babcią i tym, w którym facet dostał maszynę do pisania, która spełniała każdą napisaną rzecz No i Truskawkowa wiosna też wymiata. I jeszcze to o gangsterach, co jeden z nich umierał! Damn it, ciężko wybrać tylko jedno NAJLEPSZE  

Tylko jedno... hmmmmm... teraz to będę miała zajęcie na godzinę...

(Po wnikliwej analizie wszystkich tytułów opowiadań...)

"Nocnej zmiany" nie pamiętam zbyt dokładnie, ale z pozostałych chyba najbardziej lubię "Ciało", "Tratwę", "Wywiozą ci wszystko, co kochasz" i... i... (damn, jedno miało być!) I niech będą "Siostrzyczki z Elurii", chociaż to opowiadanie lubiłam wcześniej, to prawdziwie doceniłam je po przeczytaniu całej Mrocznej Wieży. Pamiętam, że fragment tego opowiadania - sam początek, do momentu aż Rolanda nokautują mutanty - był w jakiejś gazecie jako zajawka całego zbioru. I bardzo mnie wtedy zaintrygowało, chociaż jeszcze nie znałam Rolanda i jego ka-tet.