Nie wiadomo, kiedy ma wyjść:P

Haha Nie, to nie było nic do Ciebie Śmiałem się, bo kilka miesięcy temu było info od Agharty, że będzie końcem sierpnia Więc lekki poślizg jest

Jak masz niedaleko, to można kiedyś się zgadać

Na Polcon szykuje się już spora ekipa z forum, więc śmiało wbijajcie

Na CN pojawiła się wstępna okładka Wichrowatych linii

Ja też właśnie z początku miałem takie wrażenie, ale uznałem w końcu, że jednak fajnie wpasowują się one w konwencję opowieści niesamowitej

Na CN pojawił się wywiad z Krzysztofem Bortnikiem, właścicielem wydawnictwa Kabort, które specjalizuje się w klasyce grozy i - co za tym idzie - Grabińskim, rzecz jasna

Tak, to jest on Krzysiek jest naprawdę solidnym facetem, jeśli chodzi o Grabińskiego, więc wywiad nie mógł być nudny Ma dużą wiedzę o Grabku, widać, że wydaje z pasji i prywatnie też sympatyczny z niego gość

Jestem po lekturze ostatniej strony Zyskowego "Demona Ruchu". Czemu tak długo? Ano rozbiłem sobie tę książkę na bardzo długi okres czasu z racji jej niestety dosyć małej liczby stron. Nie chciałem na raz pożerać wszystkiego, zatem czytałem ją etapami. I jestem pod wielkim wrażeniem. Już sam fakt, że krótka forma nie była dla mnie (jak to zwykle bywało) przeszkodą, a wręcz przeciwnie - zaletą, wart jest odnotowania. W kwestiach ogólnych: Grabiński genialnie operuje słowem, jego opisy i słownictwo w nich użyte porażają i nie pozwalają przejść obok. Doprawdy lekkość z jaką tworzy na kartach świat jest tak naturalna, a zarazem bogata w słownictwo, że czasami brak słów. Co jeszcze ważne: znakomite wprowadzenia i zakończenia, praktycznie od ręki udaje się pisarzowi wprowadzić w główne tory fabuły i to paroma zdaniami. A końcówki? Momentami istne perełki, które wiele razy może i nie mówią wszystkiego, ale te niedopowiedzenia są jeszcze lepsze. Jest to zdecydowanie literatura grozy w jak najlepszym wydaniu!

Teraz parę słów o wybranych tekstach. Najwięcej oczekiwałem po tekstach kolejowych i nie zawiodłem się. Tak naprawdę cały ten cykl o kolei można traktować jak taką dosyć nietypową powieść, ot zbiór historii opowiadanych sobie przez kilku emerytów kolejowych. I całkiem zgrabnie się to czytało w ten sposób także. Mnie najbardziej z tychże tekstów przypadł do gustu chyba "Smoluch" z genialnym zakończeniem! Jak się jednak miało okazać, to nie o kolei Grabiński pisał (przynajmniej bazując na tym tomie) najciekawiej. "Problemat Czelawy" jest świetny, tak naprawdę zdawało mi się, że czytam jakąś powieść, a to raptem tylko opowiadanie było. Genialne były też zdecydowanie "Projekcje" oraz "Szalona zagroda". Absolutna klasyka w obu przypadkach, z zakończeniami wartymi każdej nagrody. No i dochodzimy do wątku ognia, czyli trzy tytuły które mnie totalnie rozwaliły: "Pożarowisko", "Gebrowie" oraz "Płomienne Gody"! Mistrzostwo! Klimat wręcz porażał z tych kilkunastu stron, zaiste utwory dla mnie klasyczne już na pewno.

Podsumowując: Grabiński wybitnym pisarzem był. I naprawdę jeśli ktoś szuka świetnej grozy, to nie musi sięgać po zagranicznych autorów. Polacy nie gęsi, swoją grozę mają!

Z dziką ochotą, ale zobacz jaki jest dojazd z Trójmiasta do Przemyśla Niestety odległość weryfikuje takie plany