Ano, książka jest świetna. Dziwne, że nie jest w kanonie lektur obok Orwella czy Huxleya - bo poziom jest co najmniej ten sam - choć literacko chyba ich jednak Bradbury przebija. Jednocześnie przerażające jest w tej książce to, jak bardzo jest ona zbieżna z kierunkiem w którym idziemy. Autor nie odgadł w niej w dokładnie kierunku zmian (bo czy komuś się to udało?), ale znakomicie opisuje nastroje społeczne, które - zda się - eskalują.

Kupiłem sobie dzisiaj "Jakiś potwór tu nadchodzi". Ktoś może czytał? Coś więcej może powiedzieć o tej książce?

RAY BRADBURY NIE ŻYJE

Ja już sie wpisałem w innym temacie w innym dziale ale tutaj wypada aż cos napisać.... Niech Pan Spoczywa w Pokoju Panie Bradbury!

Jeden z najlepszych jacy pisali, wielu nie znam ale czuje i wiem że on był jednym z tych najwybitniejszych w swoim fachu!

Edit:
Ku*** tak mi sie skojarzyło, facet zawsze pisał o tym jak to społeczeństwo sie rozpadnie, jak książki zaczna zajmować inne rzeczy, jak ludzie staną się bardziej "zmechanizowani".
I fuck, dzień śmierci jednego z najlepszych autorow, a na żadnym ważnym portalu netowym nie ma o tym wzmianki!!
Facet był geniuszem, przewidzial to co sie dzieje teraz a nie ma o nim nawet wzmanki juz nie wspomne jakimi powinien byc obdarowany medalami;>

Na szczęście sa tacy którzy będą pamiętać!:)

Ja bym do tego jeszcze dodał Jagoda: I dopóki nie dojdzie do wypełnienia się wizji przedstawionej przez samego Raya w książce "451° Fahrenheita".

Skończyłem dziś Pażdziernikową kraine".
I tutaj dziwna sprawa bo z jednej strony jest to chyba najsłabsza książka Bradbury'ego jaką przeczytałem ale... jest całkiem dobra
Zbiór jako całość to własnie taka pazdziernikowa kraina- opiowiadania razem są raczej smutne, przygnębiające.
Jest tu kilka tekstó na prawde średnich ale jest też kilka całkiem niezłych, jak i pare genialnych.
Te całkiem niezłe (czytaj bardzo dobre) to chociażby "Pajacyk z pudełka", "Jezioro", "Następna" czy też "Mały skrytobójca".
Najlepsze według mnie jednak to : "Rodzinny zjazd"...takie troche gotyckie, niepokojące, kapitalna historia o Zaduszkach, oraz "Kosa"- kapitalne opowiadanie..o śmierci.

Zbiorek fajny choc fakt że miewa momenty słabsze.
Ja lektury nie żałuję

Jako że ostatnio miałem okazję zaobcować z jedną z pozycji Raya Bradbury'ego, to postanowiłem odkopać(albo raczej odśnieżyć, biorąc pod uwagę obecną porę roku )temat i skrobnąć parę zdań na temat swoich odczuć. Ray Bradbury obcy mi nie jest - jako dziecko czytałem 451° Fahrenheita i z tego co pamiętam to był to mocarny cios. Ale wróćmy do meritum. Na gwiazdkę dostałem ,,Jakiś potwór tu nadchodzi'' i z ochotą przystąpiłem do lektury. O ile po przeczytaniu opisu z tyłu książki miałem jeszcze drobne zahamowania i niepokój w sercu, to pierwszy rozdział szybko je rozwiał. Obawiałem się że dostałem do ręki jakiś młodzieżowy horror, a jednak dzieło Bradbury'ego okazało się czymś kompletnie innym. Po pierwsze - z dzisiejszą literaturą młodzieżowo - rozrywkową książka nie ma nic wspólnego. Po drugie, nie jest też horrorem. No dobra, nie jest horrorem ORTODOKSYJNYM. Nosi w sobie mnóstwo odniesień do innych gatunków, ba, nawet udanie próbuje zmusić nas do refleksji nad ludzkim losem i przemijaniem. Stąd pewnie moje skojarzenia z ,,Tym'' Stephena Kinga - Bradbury w bardzo podobny sposób wciąga nas w dziecięcy świat przeplatając go rozmyśleniami znacznie starszego człowieka(Halloway senior też jest bohaterem tej książki, i to wcale nie mniej znaczącym od chłopców). W podobny sposób wywołuje też nostalgię i tęsknotę za starymi czasami. Nieraz przyłapywałem się na tym, że zamiast realnie rozmyślać nad książką, zapędziłem się za daleko i widziałem obrazki z dzieciństwa... W meandry fabuły nie będę was zagłębiał. Sam opis na książce powiedział mi zdecydowanie za dużo, co jest chyba domeną dzisiejszych wydawnictw. Powiem tylko tyle, że książka jest pod tym względem bardzo niedoceniana, a niektóre momenty w lunaparku Darka i Coogera zapadają w pamięć niezgorzej niż klaun z ,,Tego''. ,,Jakiś potwór tu nadchodzi'' jest też książką bardzo szybką do lektury. Bez żadnego pośpiechu, odkładania obowiązków, poświęcając bodajże zaledwie godzinkę, dwie, rano i wieczorem skończyłem ją szybciej niż zdołałem się spostrzec. Miała na to wpływ zarówno nieimponująca długość, jak i sam styl pisania Amerykanina. Akcja podzielona na króciutkie rozdziały nie zwalnia od samego początku, a chwilę w których wydawałoby się, nie dzieje się nic spektakularnego, mimo iż liczne(wspomniałem o refleksjach?)to są na tyle interesująco rozpisane, że czyta je się z zapartym tchem, jak całą resztę książki. Ogółem bardzo przyjemna lektura, w sam raz na jakąś zimną noc, kiedy wiatr za oknem raz po raz uderza w domy. Wrażliwcy zadumają się na chwilę nad własną przeszłością, szukający wrażeń zostaną nieraz przyprawieni o szybsze bicie serca przez zagadkowy lunapark, więc zawsze coś dla kogoś. W dodatku w najbliższym czasie mam zamiar bliżej zapoznać się z pozostałymi utworami tego pisarza, także w oryginalnym języku, bo z tego co wiem jego tłumaczenia nie stoją u nas najlepiej. ,,Jakiś potwór tu nadchodzi'' to bardzo zasłużona 8/10.

Chodziło mi o dostępność właśnie(chociaż poziom wydania ,,Jakiś potwór..." też pozostawia sporo do życzenia, bardzo dużo literówek wyłapałem), ale twoją rekomendacją nie pogardzę i pewnie w następnej kolejności sięgnę właśnie po tę książkę. Dzięki

Październikowa kraina

1.Karzeł - 2 -
2.Następna - 3+
3.Czujny żeton... - 1
4.Szkielet - 4+ - jedno z najlepszych opowiadań zbioru, świetny pomysł!
5.Słój - 3+
6.Jezioro - 4
7.Emisariusz - 5+ - to opowiadanie to tak właściwie ocenę dostało za końcówkę, która wgniata w fotel!

"A teraz po pogrążonych w ciemności schodach na korytarzu zbliżały się czyjeś kroki, z długimi przerwami, jedna stopa, potem szuranie drugiej, aż boleściwie, powoli, powoli, powoli.
Pies zadygotał. Niezwykła, cuchnąca ziemia posypała się z sykiem na pościel.
Pies obrócił się.
Drzwi sypialni uchyliły się z szelestem.
Martin miał towarzystwo"

Świetne!!!

8.Naznaczona ogniem - 4
9.Mały skrytobójca - 3+ - spodziewałem się czegoś lepszego.
10.Zbiegowisko -5  - przykład tekstu, gdzie błahy pomysł u Bradbury'eg zwiastuje świetnym opowiadaniem.
11.Pajacyk z pudelka - 2 - przyznam szczerze, że nie zrozumiałem o co tu chodziło?
12.Kosa - 4+ - kolejny niezły tekst.
13.Wuj Einar - 3+
14.Wiatr - 4+
15.Lokator z piętra - 4
16.Była sobie... - 3 -
17.Burzowiec - 3
18.Rodzinny zjazd - 3
19.Niesłychana .... - 4


Przyznam szczerze, że myślał iż będzie lepiej. Całościowo zbiór wypada dobrze, ale w pamięci zostanie mi tylko parę opowiadań (Emisariusz, Wiatr, Szkielet, Kosa, Zbiegowisko), reszta średniawo. Mimo wszystko to tylko niewielki % twórczości Bradbury'ego, którego uwielbiam za to, w czym jest najlepszy, czyli tekstach science fiction.

Głównie dialogi mi się podobały właśnie. Pod względem fabuły już średnio mi się podobało i dlatego taka ocena.

Kapitalne za to jest "Zbiegowisko", tak klimatem przypomina mi nieco Poego.

Wiatr - taki odrealniony, jak nowela Hodgsona "Dom...". Podobał mi się również.

Ale i tak "Kroniki marsjańskie" zjadają ten zbiór w całości, jeślibym pokusił się porównywać twórczość autora.