Co do zbioru z Zysku, to ciekawostka:
opowiadanie "Mr Harbottle" to jest inna wersja opowiadania "Niezwykle zajścia przy Aungier Street", które było w "Opowieściach o duchach" EDIT: "Duchu Pani Crowl", pomyłka, dzięki Pegaz . Info od Pawła Marszałka. Szkoda więc, że nie będzie to tekst całkiem premierowy, ale w sumie jakoś to nie umniejsza mojej radości ze zbioru.

Jak tam, przeczytał ktoś już Zyskowy zbiór W ciemnym zwierciadle? Jak wrażenia? Myślałem że będe pierwszy ale dopiero muszę z ksiegarni odebrać a w między czasie inne ksiażki się pojawiły więc troche to potrwa, choć oczywiście jak przeczytam to swój komentarz zamieszcze.

Nie dałoby się Pegazie abyś publikował na Carpe Noctem? Heh troche może lenistwo przeze mnie przemawia ale lubie mieć wszystko w jednym a nie szperać po tysiącach portali. Choć oczywiście rozumiem jeśli chcesz pisać wyłącznie u "siebie". Fajny ten blog, ale większą czytalność pewnie być miał gdybyś pod auspicjami CN pisał.

Pegazie, gratuluje recenzji ciemnego zwierciadła z OnH. Widać, że solidny tekst pisany w oparciu o konkretną literature przedmiotu, a nie jedynie własne przemyślenie jak mój post.

Jednak będąc szczery muszę przyznać, że lekko się zawiodłem na Zyskowym zbiorze Le Fanu. Już nawet nie chodzi o to że opowiadania do siebie są podobne, ale chyba czegoś innego się spodziewałem. Dość duże wrażenie zrobił na mnie zbiór Duch pani Crowl i pewnie naiwnie przypuszczałem że teraz będzie coś w tym stylu, czyli klasyczne ghost stories. Jednak ogólnie porównując oba tomy zdecydowanie wyżej cenię ten z c&t.

Co mi się w zwierciadle nie podobało? Przede wszystkim jest tam jedno obszerne opowiadanie, które uważam za nieporozumienie. Oczywiście chodzi o  ?Pokój w gospodzie Le Dragon Volant?. W ogóle nie wiem jak ten utwór określić czy to jakaś karykatura romansu, pseudo - kryminał, kompletne pomieszanie. Najgorsze że opowieść tak zakręcona, jakaś taka nieskładna że w połowie się pogubiłem i już później chodziło nie o przyjemność ale żeby skończyć i przejść do następnego opowiadania. Utwór stanowczo  za długi - wprawdzie duża czcionka, lecz mimo wszystko 200 stron jak na opowiadanie... To nawet genialny Wielki Bóg Pan jest krótszy, tylko że utwór Machena mimo iż także zawadza o romans i kryminał jest wyborny a ta Gospoda ..., Le Fanu szkoda pisać. Nie wiem może zbyt rygorystycznie oceniam tę opowieść - może kiedyś jeszcze do niej powrócę i zmienię zdanie, lecz na pewno nie prędko...

Uff, najgorsze mamy za sobą, teraz już powinno być tylko lepiej. Ogólnie duży plus dla Le Fanu za psychologie w utworach, jednak momentami akcja wydaje się zbyt statyczna, nużąca. Najlepsze obok Carmilli chyba Zielona harbata -zastanawiam się czy czasem J. Connolly w hołdzie temu utworowi nie napisał nowelki - Małpa z kałamarza bo nieco podobna fabuła...

Carmilla rzeczywiście wyborna choć nie miałbym nic przeciwko aby nieco bardziej spójny był ten utwór, szczególnie pod koniec. Słusznie na książce jest zauważone że ten utwór mógł być czy był inspiracją Brama Stokera dla Draculi, lecz umówmy się że Stoker rozwinął wyśmienicie ten pomysł i jego dzieło jest z przekroju całości dużo lepsze.

Jeden wydaje mi się błąd wykryłem co do informacji na obwolucie - wydawca sugeruje że wyboru opowieści do ciemnego zwierciadła dokonał MR James co chyba nieprawda bo James owszem wybrał  utwory Le Fanu, ale te odnośnie zbioru Duch pani Crowl .         

Stryj Silas.
http://lubimyczytac.pl/ksiazka/144596/stryj-silas/opinia/33405577#opinia33405577