Palce lizać hiacynta, sam jestem bardzo ciekaw jak Gunia się w powieści sprawdzi. Ponadto pod koniec grudnia ma się Onions ukazać

Super, zupełnie autorka nieznana...

Tobie chyba tak bardzo zależało na tym Onionie, nie Paweł? Faktycznie taki dobry ?

To prawda, wiele zapowiedzi. Cieszy, że BG się ciągle trzyma. Cieszy mnie też, że Vesper się zabrał za wydawanie klasyki i to w bardzo dobrej formie. To teraz jedyne wydawnictwa, która ta porządnie i rzetelnie się za to biorą. Tylko mi ciągle tu brakuje Blackwooda.

Swego czasu karpie (Paweł konkretnie) zrobiły wywiad z Pawłem Marszałkiem i ten w rozmowie powiedział, że w najbliższym czasie będzie wydawał tylko anglojęzycznych pisarzy grozy bo tych jest - cytuje - "legion" jeszcze do wydania. Z bardziej znaczących nazwisk w ogóle nie znanych u nas, to pewnie May Sinclair, Cynthia Asquith (u nas tylko dwa opowiadania przetłumaczone), Marjorie Bowen, A. M.Burrge (też ze dwa teksty), dwóch pozostałych Bensonów, Margaret Oliphant (bodajże jeden tekst), Vincent O'Sullivan (jeden tekst), Fitz-James O'Brien (jeden tekst). A to tylko wierzchołek góry lodowej.

A z Ewersem z kolei jest tak, że bodajże wszystko zostało onegdaj przetłumaczone na polski przez Przybyszewskich. Zbiory opowiadań, albo pojedyncze nawet opowiadania w wydaniach broszurowych są dostępne po czytelniach czy bibliotekach. "Najwyższą miłość" albo "Damę tyfusowa" można czasem gdzieś po antykwariatach dostać. Generalnie - kto chce, to zna Ewersa. A o wielu pisarzach z tego "legionu" anglojęzycznych to ludzie nie słyszeli nic, nawet dość ogarnięci w temacie. Mnie taka polityka C&T podoba się.

A co sądzicie o ghost stories słynnych autorów dzieł literatury pięknej jak Karol Dickens czy Henry James? Przyznam, że tych opowiadań nie czytałem, ale skoro są wydawane po angielsku to może warto by było zainteresować Bibliotekę Grozy - może znane nazwiska zachęciłyby więcej czytelników do lektury?

Pytanie czy do H. Jamesa nie ma całych praw Prószyński. Obym się mylił

Jeśli zastanawialiście się, co będzie w zapowiadanym zbiorze Le Fanu, wydawca informuje:
Roboczy tytuł: "Opowieści z teki pastora Purcella"
- Duch i nastawiacz kości
- Tajemnicza historia irlandzkiej hrabiny
- Osobliwe zdarzenie z życia malarza Schalkena
- Laura Srebrny Dzwoneczek
- Martwy zakrystian
- Prawdziwa opowieść o nawiedzonym domu
- Rozdział z dziejów pewnej rodziny z hrabstwa Tyrone
Tak więc same świeże rzeczy! Za przekład odpowiada Ewa Horodyska.

Zazdroszczę Ci   Możesz rozwinąć myśl ?

To fakt, że Bradbury dość nierówny - sam jakoś po kilku utworach przerwałem lekturę z lekkim niedosytem, żeby potem powrócić i mile się zachwycić bo dalej były wyśmienite opowiadania, co mnie zaskoczyło bo w pierwszych tomikach BG to co najlepsze było raczej na początku każdej książki.

Na Wharton nie mogę złego słowa powiedzieć - uwielbiam ten subtelny, psychologiczny styl. "Triumf nocy" to wręcz mistrzostwo w te klocki. Chyba tomik Wharton będzie tym, do którego najszybciej powrócę, mimo że już dwa razy go przeczytałem.

Co do Hodgsona nie podoba mi się konstrukcja czegoś takiego jak 'detektyw od duchów'. To takie infantylne. Na szczęście i tam coś ciekawego się zdarza - nie wiem czy nie ostatni lub przedostatni utwór w tomiku jest dość oryginalny na tle tej całej zabawy w tropienie duchów - "Wieprz" bodajże.

Chambersa wspomniałeś, ten to dopiero nierówny. Ale za "Króla w żółci" a także "Naprawiacza reputacji" należy mu się bardzo wysoka ocena.