Czy ja wiem, czy jest tu tak dużo tego seksu? Wspomnienia się trochę zatarły, ale na dobrą sprawę pamiętam jedną, choć strasznie jednocześnie brutalną scenę. Może faktycznie niepotrzebną. Zakończenie z kolei rzeczywiście do oszczędnych nie należy. Ale myślę, że cel uświęcił tu środki: .

Ze scenami seksu to rzeczywiście jest pewien problem. Gdym małolatem był, strasznie je lubiłem  Teraz, cóż, nie wydają mi się zbyt dobrze napisane. Dotyczy to głównie scen z "normalnym" seksem, a nie tej masakry z "Diabelskiego kandydata"

Jakże ciekawym zbiegiem okoliczności okazała się dla mnie powtórna lektura "Rytuału" i "Diabelskiego kandydata". Dzięki temu, że czytałem te dwie książki ciągowo, zwróciłem uwagę na dość istotne powiązanie, które wcześniej umknęło mej uwadze. W obydwu powieściach kluczowym elementem fabuły jest tajemnicza posiadłość w Connecticut, znana wśród miejscowych jako "Allen's Corners". Na kartach "Diabelskiego kandydata" poznajemy szczegółową historię tej rezydencji, a trzeba przyznać, że jest nad wyraz ciekawa i bardzo osobliwa.
To właśnie tam wizerunek prezydenckiego kandydata, Huntera Peale'a, ulega całkowitej metamorfozie, kiedy z nad wyraz spokojnego i zrównoważonego człowieka staje się nagle prawdziwym potworem.
"Diabelski kandydat" to świetna lektura, którą tak naprawdę doceniłem dopiero teraz. Przy pierwszym podejściu wydała mi się trochę zbyt monotonna, za bardzo męczył mnie w niej sam wątek polityczny. Jak widać ponowna lektura potrafi jednak zweryfikować nasz osąd i teraz wszystko wydaje mi się być idealnie wyważone. Pokusiłbym się nawet o stwierdzenie, że zakończenie sprawiło mi lekki niedosyt, po prostu chciałoby się więcej.
Książka posiada świetny klimat, niektóre fragmenty przywodziły mi na myśl sceny rodem z "Egzorcysty", czy "Egzorcyzmów Emily Rose", po prostu uwielbiam taką tematykę!
Choć Hunter Peale stonowi główną oś fabuły, to głównym bohaterem tej powieści i tak jest Jack Russo - specjalista od kontaktów z mediami, a później sekretarz prasowy Prezydenta. Jest to jedna z ciekawszych postaci w twórczości Mastertona, której portret psychologiczny jest nad wyraz bogaty i szczegółowy.
Wątek nadprzyrodzony jest odpowiednio dawkowany przez całą książkę, w idealnych wręcz proporcjach przeplatany jest przebiegiem kampanii wyborczej Huntera i kulisami świata polityki.
Jeśli chodzi o sceny erotyczne, to muszę zgodzić się z przedmówcami, że jest ich całkiem sporo. Jednakże nie mam żadnych zastrzeżeń co do ich jakości, większość z nich jest bardzo specyficzna i idealnie oddaje naturę odwiecznego zła.
Ale o co kaman? Jak dla mnie to jedna z najciekawszych potyczek na szczeblu Kościół-Szatan. Rozwój wydarzeń jest bardzo logiczny i adekwatny do zaistniałej sytuacji. Zakończenie ma tylko jeden minus, szkoda że wszystko potoczyło się w tak błyskawicznym tempie.
Szczerze polecam tą powieść, jak widać w moim przypadku ponowna lektura była bardzo owocna. To bardzo dobry horror, klasyczny temat, mroczny klimat i mnóstwo seksu. Graham w pełni formy!
 

Ja tylko a propos Allen's Corner. Może mnie pamięć zawodzi, ale z tego co kojarzę, w "Rytuale" nazwa dotyczy całej miejscowości, podczas gdy w "Diabelskim kandydacie" jest tylko nazwą posiadłości. Tym samym nie wiem, czy chodzi o to samo miejsce... Może czasami jedna posiadłość może nadać nazwę całej miejscowości, a może po prostu to taki smaczek dla wiernych czytelników?

A więc i ja po lekturze "Kandydata z piekła" i było fajnie , ale też bez szału.
Były momenty przynudzenia, ale też nie brakowało mocniejszych scen, co u mastertona jest normą .
Szczerze mówiąc spodziewałem się czegoś lepszego, jeśli chodzi o taką tematykę. Brakowało strasznych scen, brakowało mi też jakiegoś specjalnego wykorzystania żony Peala.
 Fajna sprawa z halucynacjami, i w ogóle przejęciem osobowości Hitlera przez Huntera.
Sam finał dosyć słaby... i krótki , Masti tyle się naprodukował by stworzyć fajną postać na prezydenta USA, po czym na finiszu zdmuchuję ją jak zwykłą świeczkę, szkoda.

Książke oceniam na 3+/6