Tytuł oryginalny: Trauma
Rok wydania: 2001
Rok pierwszego wydania (PL): 2001
Rok ostatniego wydania (PL): 2012


Recenzje:
http://grahammasterton.blox.pl/2009/09/Recenzja-ksiazki-BONNIE-WINTER.html

Po kilku innych książkach nadszedł czas by wrócić do korzeni, czyli dziadka Mastertona.
Tym razem wziąłem się za nieczytaną przeze mnie do tej pory "Bonnie Winter". Muszę przyznać, że nie spodziewałem się  rewelacji po tej krótkiej powieści, jednak jej lektura bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła.
Opowiada nam ona historię tytułowej Bonnie, którą autor przedstawia nam jako osobę charyzmatyczną i twardo stąpającą po ziemi. Już od pierwszej strony jej racjonalne postępowanie i niesamowity hart ducha wywołuje nić sympatii u czytelnika. Dorywcza praca Bonnie, która polega na sprzątaniu domów ze śladów gwałtownej śmierci, utwierdza nas w przekonaniu, że jej psychika jest nad wyraz silna. Jednak czy otaczające ją zewsząd ludzkie zezwierzęcenie dotknie także i ją? Życie podda ją strasznej próbie, czy jej determinacja zamieni się w szaleństwo? A może to ktoś inny pragnie jej duszy, ktoś z piekła rodem, być może sam Itzpapalotl?
"Bonnie Winter" to bardzo ciekawa powieść. Konstrukcja tego utworu jest zadziwiająca. Składa się on z trzech części, które nie są ze sobą praktycznie powiązane, ani fabularnie, ani poprzez głównych bohaterów. Można nawet pokusić się o stwierdzenie, że jest to drobny zbiór opowiadań, zawierający jedną mini powieść i dwie nowele.
To co mnie urzekło w "Bonnie Winter", to niesamowite opisy miejsc zbrodni. Momentami są tak odrażające, że aż ciary po plecach chodzą. Trzeba przyznać, że Masti ma wyobraźnię nie od parady. Obraz kartonowego kojca będzie mnie prześladował chyba przez długie dni.
Książka jest krótka, zaledwie 200 stron. Czyta się ją w mgnieniu oka, co być może sprawia mały niedosyt, ale jednak chyba się sprawdza. Przesłanie jest nad wyraz wymowne i uderza z siłą kafara, raz a porządnie!
Zakończenie znowu zaskakuje, podobnie zresztą jak i w powieści "Koszmar". Zresztą według mnie te dwie powieści poruszają podobne zagadnienia i przywodzą mi na myśl prozę Deana Koontza.
Także polecam gorąco tą książkę z czystym sercem, jest bardzo wymowna i porażająca. Miłej lektury!

Dopiero teraz pzeczytałem recenzję Piotra i okazuje się, że to faktycznie są dwa dodatkowe opowiadania. Według mnie są dobrane całkiem mądrze, gdyż poruszają podobną tematykę co "Bonnie Winter". Dlatego przekonany byłem, że to części składowe "Traumy". Z jednej strony to niezłe posunięcie wydawnictwa, aby dołożyć do tak krótkiego utworu dwa opowiadania, ale według mnie powinny być one wyszczególnione na wstępie książki. A takowej informacji nie ma, są tylko fakty dotyczące "Traumy".

Znów zmiana tytułu  , jak ja tego nie lubię  . Dlaczego wydawcy to robią.
Tym razem to niby na korzyść, bo wraca oryginalny, ale mimo wszystko...

PS. Myślałem że Replika podbiera tylko Rebisowi  , a tu niespodzianka.

Ale wtopa  , racja. Tak się zasugerowałem tym kandydatem z piekła  .
Właściwie to mogli by Aniołów chaosu wydać.

@Marczewek
Aniołów nie ma po co wznawiać, to dość nowa książka, jest jeszcze dostępna. Lepiej się skupić na nie wznawianych od lat książkach, a "Bonnie Winter" do takich należy. Zwłaszcza, że to prawdopodobnie najambitniejszy horror Mastertona i jedna z najlepszych jego książek w ogóle.

@Artur
Myślę, że wydawnictwa też na to czekają Aczkolwiek doceniam, że "Krzywa Sweetmana" wyszła z takim samym tytułem. Inna sprawa, że ciężko by było znaleźć lepszy. Rozwiązanie jest proste - śledzić naszą stronę, tam wszystkie informacje podane są na tacy

Stare.

Fajna okładka, ciekawe to "coś" pośrodku . Bonnie Winter nigdy nie czytałem, więc w Traume na pewno sie zaopatrze .

Publikujemy wstęp, jaki Graham napisał do TRAUMY:

http://grahammasterton.blox.pl/2012/02/Graham-Masterton-o-powiesci-TRAUMA.html

Wznowienie BONNIE WINTER od dziś w księgarniach, dorzucam okładkę do wątku

Ja Ci tylko powiem tyle, że jeden Pan, który jest administratorem bloga na blogu Mastiego jest powiązany z wydawnictwem Replika, więc możesz liczyć z pewnością na kolejne pozycje z nazwiskiem Masterton, Nieprawdaż Piotrze?

Replika ma to do siebie, że nie jedzie pod jeden schemat, tylko różne te okładki mają koncepcje. Mi się tam podobają cholernie, bo oni na ogół dobre okładki dają autorom grozy i nie tylko, ale te Książnicowe też są ładne. Chociaż w moim sercu i tak zawsze będą na pierwszym miejscu Ambery, bo klimat tych książek jest niepodważalny.