Rok produkcji: 1983

Reżyseria: David Cronenberg
Scenariusz: Jeffrey Boam

Nauczyciel Johnny Smith (Christopher Walken) leży przez pięć lat nieprzytomny po ciężkim wypadku samochodowym. Gdy się budzi, życie jego zmienia się zasadniczo. Obdarzony "drugą twarzą" może przewidywać przyszłe wydarzenia. Dzięki temu darowi wie, że pewien polityk rozpocznie, jako prezydent USA, wojnę nuklearną. Postanawia temu przeciwdziałać. Jest to jedna z niewielu wiernych i doskonałych adaptacji filmowych Kinga.

Dzisiaj obejrzałem sobie ekranizację "Martwej strefy" i muszę przyznać, że pomimo dużej zgodności z książką czegoś jej jednak zabrakło. Według mnie wersja filmowa ogranicza się tylko do przedstawienia głównych wątków powieści, gdyby ten film miał w miarę szczegółowo odzwierciedlić to co dzieje się w wersji pisanej powinien trwać conajmniej trzy godziny. Zabrakło tu całkowicie emocji i ukazania niesamowitych portretów psychologicznych głównych bohaterów. Obsada aktorska jest niezła i wydaje mi się, że można by z nich wyciągnąć o wiele więcej.
Największa pomyłka tego filmu to zamiana pożaru w restauracji "U Cathy" w wypadek na lodowisku, zresztą całkowicie po macoszemu potraktowany został wątek rodziny Chatsworthów.
W sumie film jest już dość leciwy i nie można oczekiwać tu jakichś cudów, ale w porównaniu z filmowymi wersjami książek Koontza to i tak mamy tu kawał dobrego kina. Dla fana twórczości Kinga to oczywiście obowiązkowa pozycja!

Ja stanowczo protestuję  Taką samą herezję niby głosi blurp, ale dla mnie wprowadzone zmiany wpływają na odbiór całości... Bardzo wpływają.
W ogóle film mi się nie klei. Książka skupiała się na życiu Johnny'ego od czasu wypadków, jednak jej motyw przewodni (czy też cele bohatera) się zmieniał wraz z biegiem wydarzeń, jednak parę elementów sprawiało, że była spójna. Tutaj niestety nie jest to tak zauważalne.
Mimo wszystko... To nie jest słaby film, patrząc na niego jak na samodzielny film jest co najmniej przyzwoity, a i jako adaptacja książki Kinga raczej plasuje się wśród tych lepszych filmów. Niestety ja dostrzegam w nim zmarnowany potencjał