Polecam opis KoLegi Michała:
Chciałbym polecić serial, który jest w Polsce bliżej nieznany, a moim zdaniem zasługuje na uwagę. ?Ashes To Ashes?, bo o tymże serialu mowa, to kryminalna produkcja BBC. Trzy sezony pochodzą z lat 2008-2010. Początek akcji ? rok 2008. Inspektor Alex Drake (w tej roli Keeley Hawes), podczas akcji zatrzymania porywacza otrzymuje postrzał w głowę. Budzi się w roku 1981 (sezon 1), zagubiona i zaskoczona tym, co jej się przydarzyło. Okazuje się, że pracuje w policji, w dochodzeniówce. Znajduje się wśród policjantów o których sprawach czytała w wielu raportach. Szefem sekcji dochodzeniowej jest Gene Hunt (fenomenalna kreacja Philipa Glenistera), obdarzony charyzmą, będący odbiciem archetypu Brudnego Harry?ego, policjant z doświadczeniem i po przejściach. Alex na początku nie traktuje świata do którego trafiła na poważnie. Wydaje się jej, że to efekt śpiączki, w której znalazła się po postrzale. Z czasem jednak dochodzi do wniosku, że jej działania w nowej rzeczywistości (czy jest to rzeczywistość nigdy nie jesteśmy pewni, zarówno my, jak i główna bohaterka) mogą mieć znaczenie jeżeli chodzi o powrót do świata, w którym tak naprawdę żyje.
Bohaterka napotyka ludzi, których znała. W pierwszym sezonie to jej rodzice, którzy zginęli w ataku terrorystycznym w 1981 roku. Przez cały sezon Alex stara się zmienić przeszłość, sądząc, że to pozwoli jej na powrót do domu. Letmotivem drugiej serii (czas akcji rok 1982) jest walka z korupcją w policji. Trzeci sezon (rok 1983) jest najbardziej mroczny. Kanwą akcji staje się wyjaśnienie ciemnych plam z przeszłości Gene?a Hunta.
Trudno jest pisać o ?Ashes To Ashes? tak by przypadkowym spojlerem nie zepsuć przyjemności oglądania. Rozegram to inaczej. Opowiem o trzech płaszczyznach na jakich można odbierać ten serial.
Pierwsza to kryminał. Dobry, staroświecki serial kryminalny. W każdym odcinku, obok akcji głównonurtowej (próby powrotu Alex do rzeczywistości z 2008 roku) mamy do czynienia z interesującym śledztwem. Dochodzi do seryjnych zabójstw, spektakularnych kradzieży, aktów terroryzmu itd. Akcja toczy się sprawnie, a śledztwa pokazane są realistycznie. Ciekawym aspektem jest zderzenie metod Alex (z wykształcenia psycholog, specjalistka od profilowania przestępców, posługująca się współczesną analityką) z nieco brutalnymi, acz skutecznymi metodami komisarza Hunta. Każdy odcinek przynosi jakieś rozwiązanie, niektóre ze sprawa mają również odbicie w odkrywaniu prawdy na temat otaczającego go uniwersum.
Drugi aspekt to społeczno-polityczne ukazanie lat 80tych XX wieku przez pryzmat kobiety nam współczesnej. Nowoczesnej, kobiety wyzwolonej (dla jej kolegów z pacy wręcz feministki), wychowanej w domu o tradycjach lewicowych. Alex trafia w sam wir tryumfu thatcheryzmu. Anglia się bogaci, większość ludzi jest zwolennikami polityki Żelaznej Lady. Dla inspektor Drake jest to szok. Jest taka niesamowita scena w jednym z odcinków trzeciego sezonu. Wieczór w pubie. W telewizji ogłoszono zwycięstwo konserwatystów w wyborach. Wszyscy w pubie, w tym koledzy Alex z pracy wstają i biją brawo, a ona się oniemiała patrząc na nich z niedowierzaniem. Kolejny aspekt to totalna niepoprawność polityczna bohaterów serialu, oczywiście oprócz inspektor Drake. Policjanci palą papierosy, piją piwo, na Roma mówią ?Cygan?, a na homoseksualistę ?ciota?, na tzw. bojownika IRA ?terrorysta?, a na przestępcę ?pierdolony bandyta?. Czyli, de facto, zachowują się jak zdecydowana większość społeczeństwa. Nie są wyidealizowanym tworem pełnym mądrych słów. Nie chodzi mi teraz o jakiekolwiek wartościowanie takiej postawy, chodzi o oddane rzeczywistości w danym momencie. Kolejnym plusem jest umiejscowienie faktów w tle akcji. Wojna o Falklandy, wybory w Wielkiej Brytanii czy zamach terrorystyczny na ambasadę RPA w Londynie ? wszystkie te wydarzenia mają mniejszy lub większy wpływ na zachowania bohaterów.
Nie można też zapomnieć o aspekcie popkulturowym. Serial wypełnia muzyka z początku lat 80tych. Muzyczną ilustracją akcji są utwory The Clash, Cyndi Lauper, Duran Duran, The Stranglers, The Cure, Billy Joela, Davida Bowie, Herbie Hancocka, Michaela Jacksona, The Buggles, Spandau Ballet I wielu innych wykonawców, którzy w tamtym okresie święcili tryumfy na listach przebojów. W serialu pojawiają się inne archetypy ówczesnych czasów, jak chociażby czerwone Audi Quatrro, którym jeździ Gene Hunt. Poza tym wspomniana już niepoprawność polityczna i kwintesencja lat 80tych ? kiczowate stroje, przejaskrawiona postawa machismo, rodzące się subkultury. W serialu jest tego całe mnóstwo. Dochodzą do tego typowo brytyjskie smaczki. Przede wszystkim humor. Muszę przyznać, że mimo iż oglądałem serial kryminalny to wielokrotnie wybuchałem śmiechem ze względu na udane żarty twórców serialu. Dodatkowo kilka smaczków np.: scena przyjęcia do loży masońskiej.
Trzeci aspekt to? Nazwę to ?efektem paranormal?. ?Ashest To Ashes?, mimo że, jak wspomniałem powyżej jest serialem kryminalnym, zawiera wiele cech filmu z gatunku fantastyki. Nie wiemy czy świat do którego przeniosła się Alex to wytwór jej wyobraźni, a raczej umysłu, który został ugodzony kulą, czy jest to efekt s-f, coś jak w serialu ?Doctor Who?, gdzie bohater przemieszcza się po rożnych sferach czasu, tyle, że całkiem świadomie. Jedną z możliwych interpretacji jest umiejscowienie akcji w miejscu przypominającym czyściec czy może limbo, gdzie ludzie na pograniczu śmierci mają okazję by spojrzeć na swe postępowanie w przeszłości i spróbować naprawić swe błędy lub wyprostować ścieżki po których się kroczyło. Muszę przyznać, że ta ostatnia wersja bardzo mi się podoba, ale nie znaczy to, że jest prawidłowa. Twórcy filmu mieszają wątki i interpretacje, powodując, że widz sam musi wyrobić sobie pogląd na to, co ogląda. I to bardzo mi się podoba. Teraz wrócę chwilowo do tytułu niniejszego wpisu, bo ma on znaczenie w kilku aspektach dotyczących serialu. Po pierwsze ?Ashes To Ashes? to tytuł jednej z piosenek Davida Bowie z płyty ?Scary Monsters?. Po drugie klaun ubrany jak wokalista w teledysku do tej piosenki ukazuje się Alex w przełomowych momentach (ma to miejsce głównie w pierwszym sezonie). Po trzecie, opisywany przeze mnie serial to jakby następca firmowanego również przez BBC ?Life On Mars?, którego tytuł też zaczerpnięty jest z twórczości Davida Bowie. W tym momencie mała dygresja na temat ?Life On Mars?. Jeszcze nie oglądałem tego serialu, ale nie omieszkam tego nadrobić. Istnieją dwie wersje, jedna zalinkowana przeze mnie powyżej, a druga to amerykański remake, który jest dostępny w Polsce na stacji Fox (platforma n i niektóre kablówki). Ale koniec offtopu.
Warto wspomnieć jeszcze o, wręcz erotycznym, iskrzeniu między parą głównych bohaterów. Alex i Gene'a Hunta wiele dzieli, ale, jak się okazuje wiele też łączy. Dążenie do prawdy, lojalność, wara w sprawiedliwość i brak zgody na czynienie zła. Tak mało, a jednak tak wiele. Para ta jest blisko, choć nie przekracza tej cienkiej linii. A może przekracza? Przekonajcie się sami. "Ashes To Ashes" to właśnie serial o zaufaniu i przyjaźni. Poz przykrywką kina sensacyjnego ubranego w szatki fantastyki mamy normalną opowieść o ludziach i ich wzajemnych relacjach. Codziennych sporach i umiejętności (a także nieumiejętności) radzenia sobie z tym, co niesie nam życie. Oprócz głównych bohaterów mamy całą galerię ciekawych postaci drugoplanowych. Posterunkowi Raymond, Chris i Shazz to również osoby, których losom przyjrzymy się z zainteresowaniem. Że o masie złych antagonistów nie wspomnę.
Polecam ten serial. Nawet jak pierwsze dwa odcinki was nie zaciekawią (główna bohaterka jest na początku denerwująca, bo zachowuje się jak stereotyp blondynki) to warto oglądać dalej. Wieloaspektowość "Ahes To Ashes" może dostarczyć rozrywki na wiele wieczorów.
http://walkingfear.blogspot.com/search/label/serial