Gotham Cafe

(http://img121.imageshack.us/img121/3051/rogi.jpg)

Rok wydania: 2010

Ignatius Perrish budzi się pewnego ranka kompletnie skacowany. Jest pewien, że w nocy narobił głupstw, ale nic nie pamięta. W lustrze zauważa z przerażeniem, że wyrosły mu rogi? Zdezorientowany idzie do lekarza. Dostrzega też inną prawidłowość: wszyscy zaczynają mówić mu, co myślą. Bez ogródek, tak jakby nie mogli się powstrzymać. Kiedy Ig dotyka skóry innego człowieka, poznaje jego myśli, wspomnienia, widzi przeszłość. Rok wcześniej zgwałcono i brutalnie zamordowano jego dziewczynę i właśnie to wydarzenie doprowadziło Ignatiusa na skraj załamania nerwowego. Czy nowe zdolności pomogą mu wrócić do równowagi i odkryć, kto jest winien śmierci ukochanej?

Czytał ktoś? Chciałam zakupic, ale nie wiem czy warto :>

Ja czytałam, się tu przyznam jako pierwsza. :D Raz w oryginale i raz "po ludzku", i oczywiście powiem, że warto, ale mnie niekoniecznie trzeba słuchać, jako że wszystkie trzy książki Hilla mi się bardzo podobały. ;) Tylko nie nastawiaj się na krwisty, straszny horror, bo to jest raczej opowieść kryminalno-romansowa z wątkiem demonicznym :D i bardzo fajnymi retrospekcjami z dzieciństwa bohaterów. Niesamowitości też tu trochę jest, całkiem sporo nawet, ale z przymrużeniem oka potraktowanej.

Nie lubię dużo mówić/pisać więc się powtarzać nie będę i odeślę jedynie do mojej  recenzji (http://www.stephenking.pl/joehill/books_horns.html) ;)

Mam tak jak Nina - Hilla to mi się wszystko podoba dotychczas :) Ale i tak najlepszy jest Locke & Key komiks :]

dzięki :) właściwie od żadnej książki nie oczekuję krwistego horroru - preferuję raczej takie "Worki Kości" :D

również polecam tę książkę. nie jest to dla mnie najlepsza pozycja Hilla ale i tak warto przeczytać.
przyznam, że spodziewałem się kompletnie czegoś innego i na początku byłem trochę rozczarowany bo po genialnym początku zaczęły się retrospekcje i zupełnie inna historia ale w miarę upływu stron zmieniłem zdanie i jestem zadowolony.

To moja pierwsza książka Hilla. Nie wiedziałam czego się po nim spodziewać (no prawie nie wiedziałam  ;)) i ja mam bardzo pozytywne wrażenia po lekturze.
Te retrospekcje bardzo mi się podobały - lubię tego typu zabiegi w książkach.
Fajnie Joe pisze i chętnie przeczytam jeszcze Pudełko w kształcie serca. Mam już na półeczce, co mnie bardzo cieszy.

Chyba będę musiał kupić sobie zbiorek opowiadań bo ciągle słyszę na forum wiele dobrego o nim :).Tathagatha czy ksiązka jest stricte horrorem czy połączeniem kilku gatunków ;)?

Rogi nie są zbiorem opowiadań, pomyliłeś albo tytuły albo topiki ;) zbiorem są 'Upiory XX wieku'.

Chodziło mi o Upiorów XX wieku bo często je widuje  :] ;) (trochę nie jasno napisałem ;) ).A moje pytanie dotyczyło Rogów przeczytanych przez Tathagatha :).

zawsze możesz recenzję (http://joehill.pl/ksiazki-rogi.php) przeczytać ;)

Tak, ingo fajnie to opisał w swojej recenzji z którą się wczoraj zapoznałam, także może nie będę go powtarzała. Ale od siebie napiszę Ci Magnis, żebyś się nie zastanawiał i przeczytał Rogi.

Wreszcie i ja zabrałem się za książkę. Na chwilę obecną jestem autentycznie zachwycony. Już sam początek był świetny, ale jak przyszła kolej na retrospekcje z dzieciństwa to wsiąkłem na dobre. To tematyka, którą uwielbiam, a tu jest zaserwowana naprawdę w mistrzowskim wydaniu. Mam szczerą nadzieję, że ostatecznie Hill mnie nie rozczaruje (jeszcze całkiem sporo mi zostało), ale już teraz mogę powiedzieć, że "Rogi" to książka nieporównywalnie lepsza od "Pudełka"!

Skończyłem "Rogi" i mogę powiedzieć, że ta książka jest co najmniej o klasę lepsza niż "Pudełko w kształcie serca". Najbardziej podoba mi się pomysł na historię. Jest tak fajnie absurdalny, że ja to kupuję  :) Miłym akcentem jest przedstawienie głównego symbolu zła jako postaci jak najbardziej pozytywnej (kto by się spodziewał, że diabeł może być cool). Ogólnie jestem bardzo zadowolony po lekturze i czekam na kolejne powieści Hilla. Widać, że autor jest w coraz lepszej formie.

Właśnie skończyłem "Rogi" i muszę przyznać, że to bardzo dobra książka. Sceptycznie podchodziłem do Joe Hilla, uważałem, że nic dwa razy się nie zdarza ( w tym przypadku, dwóch dobrych  pisarzy w rodzinie ). Muszę jednak posypać głowę popiołem i powiedzieć, że "niedaleko pada jabłko od jabłoni". ;)
Książka trzyma poziom, końcówką świetna, praktycznie nie ma przestojów. Z niecierpliwością będę czekał na coś nowego od Joe Hilla.

Często się wspomina, że dzieci gwiazd, gwiazdek i inszych celebrytów mają rajskie życie i żerują na sławie rodziców. No i prawdopodobnie to się w większości sprawdza, ale w tym przypadku Hill dał ewidentny przykład, że wyjątek potwierdza regułę. Rogi są po prostu książką kompletną, wręcz idealną. Tu się wszystko tak trzyma kupy i ma sens, niemal od samego początku (jak napisał Ingo) znamy mordercę, potem poznajemy fakt za faktem które niby nakreślają nam rozwiązanie, a i tak wszystko co następuje jest przemyślane, genialne i miesza. Sprawia, że cały czas czekamy na jakąś niespodziankę, a one co chwila się pojawiają. Wiem, że to będą mocne słowa, ale jeśli przyjąć umownie, że Hill uczył się pisać od ojca, chłonąc jego książki i dyskutując z nim podczas różnych rodzinnych spendów i nie tylko... to pozwole sobie na stwierdzenie, że tą książką... uczeń przerósł mistrza  :diab9:

o tak - "Rogi" są zajebiste. Oceniam 10/10. Porównywalne z najlepszymi książkami tatusia. Podobnie było ze zbiorem opowiadań Hilla.
W wolnym czasie chce przeczytać "Pudełko w kształcie serca" chociaż nie nastawiam się na wiele. Z tego co piszecie to szału nie ma.
Swoją drogą szkoda, że Joe wydaje tak mało książek...

Dzisiaj wchłonąłem połowę "Rogów". Kurde Hill ponownie, po Locke & Key, zniszczył mnie emocjonalnie. Dawno tak żaden autor nie sponiewierał tak moimi uczuciami. A to dopiero połowa. Jeżeli ktoś nie czytał niech czyta, więcej później :D

Do tej pory znałem Kinga Juniora tylko z "Twitterowania..." i napisanego wraz z ojcem "Gazu do dechy". Obydwa te opowiadania bardzo mi się podobały i w pewien sposób ukierunkowały moje oczekiwania pokładane w powieściach Hilla.
Jakże wielkie było zatem moje zdziwienie po przeczytaniu "Rogów", które okazały się lekturą bardzo dołującą i całkowicie przegadaną. :o Nawet postać samego Diabła nie była w stanie tchnąć szczypty akcji w fabułę tej powieści. :haha:
Na dodatek napisane jest to w bardzo specyficzny sposób, gdyż po niecałych siedemdziesięciu stronach wszystkie karty wyłożone zostają na stół. Cała reszta to ciągłe retrospekcje, które mają na celu ukazanie złożoności charakterów głównych bohaterów tej historii i sięgają aż do lat dziecięcych. Pod tym względem nie sposób pozbyć się skojarzeń z prozą Stefana i takimi tytułami jak "To" czy "Ciało". ;)
Nie znaczy to jednak, że "Rogi" nie mają zbyt wiele do zaoferowania. :haha: Oprócz genialnego pomysłu - aczkolwiek sprawiającego wrażenie banalnego - książka jest ciekawa i wywołuje niesamowite emocje. Kto by przypuszczał, że pewne tragiczne wydarzenie widziane z perspektywy kilku osób potrafi przykuć uwagę czytelnika aż w takim stopniu. :rad1:
Według mnie siła tej powieści tkwi właśnie w genialnych portretach psychologicznych głównych bohaterów, czyli braci Perrish, Lee Tourneau i Merrin Williams. Zestawienie osobowości Iga z wysłannikiem piekieł wyszło bezbłędnie, a kreacja największego porąbańca tej historii to już czysta poezja. :diab9:
Jeśli ktoś ma zamiar zrelaksować się i przeczytać lekką i przyjemną książkę to nie ten adres. "Rogi" Hilla to bardzo przygnębiająca lektura o przemijaniu i ulotności życia ludzkiego. O tym jak obcesowo traktuje nas życie, a w szczególności inni ludzie, którzy są niczym innym jak wilkami w owczej skórze. Kto zatem jest straszniejszy, Diabeł czy Człowiek? :diab9:
Także szczerze polecam i nie omieszkam sięgnąć po kolejne książki tego autora. :)

 

 

ziomeczki, gdzie dostanę teraz "Rogi" najtaniej?

http://www.proszynski.pl/Rogi-p-30379-.html albo na allegro

Wczoraj skończyłem, całą lekturę pochłonąłem chyba w dwa dni :)
Ogólnie siadałem do książki z pewnym niepokojem, gdyż (po wcześniejszych obawach) wyrobiłem sobie bardzo dobre zdanie na temat pisarza, a tu pomysł wydawał mi się na tandetny horror i bałem się, że zaprzepaści cały kredyt zaufania jaki u mnie dostał. Na szczęście obawy zostały szybciutko rozwiane. Już nawet początek jest ciekawy, oparty na dobrym pomyśle, pojawia się wątek kryminalny i w pewnym momencie, kiedy właściwie już wiemy co i jak, jest ... jeszcze lepiej. Wkraczają retrospekcje, opisywane dzieciństwo, no i autor kreśli w wspaniały sposób relacje między bohaterami - naprawdę miodzio! Nawet końcówka mnie nie rozczarowała.
Hill jak dla mnie rozwinął tą powieścią skrzydła - świetny styl, kapitalna narracja i wszystko tu ma sens.
Jak bym miał wystawić ocenę, to dałbym chyba 9/10

...bardzo czekam teraz na film.

Widzę, że nie wypowiedziałem się, chociaż też przeczytałem. Ja do zachwytu mam sporo, ale jest to na pewno dobrze i poprawnie napisana książka. Świetny antybohater, retrospekcje i half-happy end. Widać, że to syn Kinga, bo mają podobną lekkość pióra i lubią pisać o dzieciństwie. Także jest nadzieja, że będą z Joego ludzie. :)

dzisiaj w Matrasie widziałem Rogi za 14.90. Pozdrawiam :)

W końcu nadeszła pora na Rogi. Przyznam, że jak większość osób podchodziłam sceptycznie zarówno do książki, jak i do samego autora.  I szczerze powiem, że chwyciłam po niego z czystej ciekawości powodowanej faktem że jest synem Mistrza. I doprawdy dawno już żaden pisarz tak pozytywnie mnie nie zaskoczył. Rewelacyjna lekkość pióra, fabuła spójna, dobrze prowadzona, książkę wciąga się dosłownie na jednym wdechu i z niemiłym zaskoczeniem dobija nagle do końca. I mimo, że ten koniec w moim mniemaniu mógłby być bardziej rozbudowany, to książka jest świetna. Mimo pomysłu, który na logiczny,"suchy" rozum wydaje się być wręcz komiczny, całość jest dobrze zbudowana, rytm jest tak dobry, że książka jest praktycznie na jeden wieczór.

I mimo, że porządnie się do niej przygotowałam, zaparzyłam dzbanek malinowej herbaty, wzięłam spory zapas pierniczków, t o obu rzeczach szybko zapomniałam  :D                                 

Czytam sobie te Rogi,jestem w polowie, wszystko super, az nie wiem czemu kiedys odlozylem i nie skonczylem.
Nie o tym jednak a o fragmencie ksiazki a mianowicie, glowny bohater (w filmie ma byc grany przez Harry'ego Pottera):
"(...)wyglądała jak żeńska wersja czarnoksieżnika, który zawsze bruździł Harry'emu Potterowi.Profesor Skate czy Snape, czy jakoś podobnie. Ig planował przeczytać te książki z dziećmi które zamierzali z Merrin mieć".

hehehhe no rozbawilo mnie to w kontekscie filmu ;]
Mogliby to tak zrobić żeby w myślach to powiedział :P

Skończyłem Rogi.

Nie będe kopiował całe recenzji ale dam kawałek który najlepiej opisuje to co myślę...

"To moja trzecia książka Hilla i trzecia udana.
Fakt że "NOS4A2" podobało mi sie bardziej ale Rogi potwierdzają tylko że Joe Hill pisarzem jest wybitnym i z niecierpliwością będę wypatrywał kolejnych jego powieści, ba, jeśli tak jak w tym roku premiera książki Hilla zbiegnie się czasowo z premierą książki jego ojca czyli Stephena Kinga to wielce prawdopodobne że sięgnę najpierw po to co w swojej głowie stworzył syn Króla Horroru.
Sam nie wierzę że to napisałem; że sięgnę prędzej po książkę kogoś innego niż King, ale tak właśnie jest.
Jak widać rzeczywiście niedaleko pada jabłko od jabłoni ;)

Rogi polecam, naprawdę fajna książka!"

No czyli tak jak mówiłem...fajna książka ;)


edit:
Tak dodam bo mi wcześniej brakowało słów ale Hill ma taki fajny powiedziałym łobuzerski styl :D
Nie wiem jak to inaczej określić, generalni czuć że te książki pisze gość co lubi w skórze na plecach obczaić jakiś motor czy samochód :P
Nie wiem jak to inaczej napisać, powiedzmy że - czuć że równy z niego gość :P

Ciekawostka: wlasnie to mnie urzekło w książkach jego ojca, takie podejście na luzie pomieszane z geniuszem i całą tą popkulturalną otoczką.
Książki obu panów czyta sie tak jakby kumpel opowidał Ci historie albo jakby historie opowidał Ci obcy koleś ale po tym jak opowiada wiesz że go lubisz i że dogadalibyscie sie :P

Od lat mnie to zadziwia, powaznie, bo czytając Kinga, no ja uwielbiam wiekszosc jego pomyslów, wykonanie zazwyczaj jest fajne (choc nie zawsze), nawet czesto fatalne zakonczenie nie sa w stanie zmienic mojej ogolnej wysokiej oceny jego powiesci właśnie dlatego że czuć (przynajmniej ja czuje) taką nie dajacą sie opisać wież autora z czytelnikiem.
Czytałem już różnych autorów i nigdy nie czułem czegoś podobnego dopóki nie trafiłem na...syna Stephena :D

No widać tak sie jakoś złożyło w tej rodzinie. Może nie radzą sobie z przetkaniem zlewu albo są słabi z fizyki ale pisać umieją ;)

Przeczytałam. I mam dziwne odczucia. Książka jest bardzo dobra i podobała mi się oczywiście, sam pomysł świetny, motyw z
jest jak dla mnie genialny, kocham tego typu pomysły, no i do tego bardzo ładny wątek miłosny , a mimo to historia, jak dla mnie, za krótka. Czegoś mi w niej brakuje, nie wiem, może bym chciała więcej przygód Iga, albo sama nie wiem czemu. Cała akcja dzieje się dość szybko i chyba, jak dla mnie, trochę za szybko. Nie miałabym nic przeciwko, jakby książka miała ze 100 czy 150 stron więcej i zawierała więcej jakichś opisów czy czegoś, jak u Kinga, ale pewnie za bardzo już do stylu mistrza przywykłam :D
Tak czy siak, książkę lubię :)

W związku z premierą filmową Prós szykuje wznowienie w nowej szacie :)

(http://katedra.nast.pl/literatura/okladki/rogi_filmowa-large.jpg)

Tłumaczenie: Maciejka Mazan
Data wydania: 14 Października 2014
Oprawa: miękka
Format: 142mm x 202mm
Liczba stron: 376
Cena: 24,00 zł


Nawet okładki Prósa z fotografiami biją na łeb te z Albatrosa.  :rad2:

haha, smutna prawda, ale prawda :D

Dziś skończyłem czytać Rogi. Początek był bardzo ciekawy i wciągnął mnie w lekturę. Później przyszło rozwinięcie i retrospekcje, które z jakiegoś powodu stanowiły dla mnie przeszkodę; może dlatego, że odbiegały od bardzo ciekawego wątku wydarzeń z teraźniejszości. Po przebrnięciu przez nie nastał czas zwieńczenia całej historii w zakończeniu, które mnie nie zawiodło. Koniec końców bardzo przyjemna książka. :)

P.S. No i obowiązkowo już niedługo do konia! :D

No to druga książka Hilla za mną. W porównaniu z "Pudełkiem..." - krok naprzód. Ale nie aż tak znowu wielki. Na pewno jednak "Rogi" bardziej angażują emocjonalnie. A może po prostu mam słabość do takich historii miłosnych?  "Rogi" to również dość przytłaczająca lektura, trudno było mi czytać ją większymi fragmentami.

Cały czas nie potrafię się zdecydować, czy dobrze się stało, czy też nie, że tak szybko poznajemy osobowość mordercy. Z jednej strony trochę mi to zabija suspens i ustala reguły gry na bardzo wczesnym poziomie - dość łatwo domyśleć się ogólnego toru fabularnego powieści. Z drugiej strony dzięki takiemu zabiegowi można spokojniej skupić się na analizowaniu psychiki bohaterów, szczególnie Lee Tourneau. U Iga trochę nie ma co analizować - jego postać jest nieco irytująca i przyznam, że miałem problemy z kibicowaniem temu bohaterowi :) Ciekawsze są losy historii miłosnej Iga i Merrin - i to ona jest dla mnie jednak największym plusem powieści. Oczywiście pomysł tytułowy bardzo ciekawy, bardzo w stylu taty, choć to nie pierwsza książka, w której diabeł jest postacią pozytywną. Tu jednak znalazło się dodatkowo miejsce na całkiem sporo rozmyślań na temat natury Boga i Diabła, bez chrześcijańskiego słodzenia z jednej i nadmiernej diaboliczności z drugiej strony. Wyszło to po prostu bardzo autentycznie i wręcz filozoficznie. Jest wreszcie bardzo ciekawy pomysł domku na drzewie, który idealnie podsumowuje lekturę całości - jest niesamowity i wzruszający jednocześnie, żonglujący przy okazji motywami dobra i zła.

Mamy też retrospekcje - z jednej strony tworzą one charakterystyczny, "kingowski" klimat, z drugiej - miałem wrażenie, że jest ich odrobinę zbyt wiele. Że nieco źle wyważono proporcje między "kiedyś" a "obecnie", że historia teraźniejsza jest nieco za krótka i prosta. Tym samym albo należało ją nieco rozbudować, albo - skrócić nieco książkę.

Styl Hilla z łatwością jest porównać do stylu Kinga, chociaż... mam wrażenie, że Hill jest nieco bardziej... drapieżny. A do tego - fajnie żongluje motywami z popkultury. Niby tata robi(ł) podobnie, ale inspiracje Hilla są dla mnie zdecydowanie bardziej czytelne, toż to prawie-że mój rówieśnik. Ogólnie książka na zdecydowany plus i mam nadzieję, że lektura "NOS4A2" będzie jeszcze bardziej satysfakcjonująca. Ode mnie - 7/10.