Gotham Cafe

(http://www.kimballtrombone.com/wp-content/uploads/2009/10/Kessel-1-detail.jpg)

Postanowiłam założyć taki wątek :). Czasem chciałabym się podzielić czymś fajnym w tej dziedzinie i nie ma odpowiedniego tematu, żeby się wypowiedzieć...

Poprawny termin to "muzyka poważna". Ja wolę określenie "klasyczna", czyli muzyka oparta na klasycznych zasadach - instrumentarium, zapisie nutowym, etc.
Często można się spotkać z twierdzeniem, że to jedyny gatunek muzyki, który jest tworzony w celach artystycznych, w przeciwieństwie do muzyki rozrywkowej. Moim zdaniem taki podział jest bzdurą i mam nadzieję, że zgodzicie się ze mną :). Znam całą masę muzyki, która nie jest "klasyczna", a mimo to artyzmu nie można jej odmówić. Poza tym bardzo lubię powiedzenie, że Wolfgang Amadeus Mozart był pierwszym w historii muzykiem pop ;).

Na początek instrumentalny kawałek z "La Calisto" Monteverdiego. Fragment opery barokowej we współczesnym, lekko jazzującym wykonaniu, ale na XVI-wiecznych instrumentach. Pokazana scena jest całkiem zabawna, więc warto obejrzeć :).

http://www.youtube.com/watch?v=PfpLDQe6rQw

Jedna z moich ostatnich fascynacji - zespół L`Arpeggiata. Muzycy, którzy poszukują ciekawych rzeczy w tradycjach Włoch, Hiszpanii i Peru. Często współpracują z artystami flamenco, fado i jazzmanami.
"Tarantella Napoletana" - utwór jest o tyle ciekawy, że nuty do niego zostały odszukane w traktacie medycznym z XVII wieku jako jedyne znane lekarstwo na ukąszenie pająka ;).

http://www.youtube.com/watch?v=6POKGWIE72c

Na koniec Bobby McFerrin interpretujący Bacha - świetne :).

http://www.youtube.com/watch?v=iehscct7lJI

ja ucząc się na kolokwium z wiedzy o muzyce (które polegało na nauczeniu się na pamięć kilkunastu utworów klasycznych i potem zabawa w "jaka to melodia" :D) zakochałam się w tym:'
http://www.youtube.com/watch?v=LhD5u6KL05w

a szukając na YT tego fragmentu konkretnego, bo o ten mi chodzi jedynie, znalazłam jeszcze cover, który też pokochałam z miejsca :D
http://www.youtube.com/watch?v=RzPzF1LNZLM

No Therion to podstawa jeżeli chce się pobawić z muzyką klasyczną w trochę innym wydaniu:

Dies Irae
http://www.youtube.com/watch?v=Vi-cTbi8lkI

W ogóle moim zdaniem jeżeli chce się znać na muzyce symfonicznej metalowej w najlepszym wydaniu nowych wykonań muzyki klasycznej to tylko ta płyta: The Miskolc Experience

A jeżeli chodzi o muzykę poważną to dla mnie liczy się Wagner, Mozart, co sławniejsze z Bacha i Becia. Ale najbardziej podobają mi się utwory z tak zwanym pierdolnięciem :)

Ja ogromnie lubię muzykę klasyczną. Najbardziej kameralistykę - to jest wszelkie kwartety, duety, utwory solo, koncerty. Symfonika bawi mnie tylko u kilku kompozytorów. Opera jakoś nieszczególnie do mnie trafia (ale już utwory sakralne, jak msze, oratoria, pieśni uwielbiam!), podobnie jak symfo-metal. Najbardziej lubię muzykę baroku, Bacha, Telemanna pamiętam fantastyczne Requiem Heinricha (nie Justina!) Bibera.
http://www.youtube.com/watch?v=NC57a9j2LfU
Lubię też muzykę okresu klasycznego, ale nie szaleję za nią. Ot, taki Mozart po prostu fantastycznie komponował. Chętnie też słucham Bethoveena, w jego przypadku podchodzi mi prawie wszystko.

Z romantyków też głównie słucham mainstream, czyli Chopina, Schuberta, Schumanna, uwielbiam Brahmsa (za świetną kameralistykę, świetne symfonie i Deutsches Requiem.

Lubię też ogromnie kameralistykę początku XIX wieku - Ravela, Debussy'ego i podobnych.

Zaś największe ciary mam chyba przy Szostakowiczu (kwartety! i chyba najlepsza symfonika, jaką słyszałem)
http://www.youtube.com/watch?v=qh8ChkzU2TQ
http://www.youtube.com/watch?v=KgvPCJqqBGQ
 i Prokofiewie (koncerty, sonaty!)
http://www.youtube.com/watch?v=9q2qmuCXHI0
Absolutnie niesamowity i oryginalny jest też Scriabin i jego sonaty fortepianowe. To jedna z najbardziej niepokojących rzeczy, jakie słyszałem:
http://www.youtube.com/watch?v=BOtTWQDUFTw

Ze współcześniejszych przepadam za Arvo Partem:
http://www.youtube.com/watch?v=PhcYvl0Cxh0&feature=related

No to w bardzo dużym skrócie :) Ostatnio po dłuższym czasie wróciłem do klasyki, odkrywając kilku nowych kompozytorów, którzy wcześniej mnie nie zainteresowali, np. Dworzaka. W ogóle kocham muzykę klasyczną - to jest dla mnie zupełnie inny świat, który wprowadza mnie w inne nastroje, krajobrazy, pozwala mi się oczyścić (choć to raczej Bachem, nie rosyjskimi diabłami).

Bardzo lubię słuchać radiową Dwójkę, choć ostatnio rzadko to robię. Polecam też stronę: http://www.gardnermuseum.org/music/listen/music_library?filter=composer - sporo bardzo przyjemnych wykonań do ściągnięcia.

Ravela uwielbiam :). W ogóle impresjonizm w muzyce jest niezły, ale Ravel szczególnie pobudza wyobraźnię.

Le Tombeau de Couperin - jeden z moich ulubionych
http://www.youtube.com/watch?v=f8YPzWNk_q4

Serenade Grotesque
http://www.youtube.com/watch?v=AoJ3U0Z8AxY

Koncert fortepianowy G-dur jest świetny, zwłaszcza 1 część. Jest taka baśniowa, kaskady dźwięków, niesamowite barwy - uwielbiałam tego słuchać w dzieciństwie. I jeszcze takie miniaturki Miroirs są fajne.

Popołudnie fauna Debussy'ego z filmu "Niżyński" zrobiło na mnie duże wrażenie. Wizualnie to było pięknie dopasowane do muzyki.

Muzyka Arvo Pärta trochę kojarzy mi się z soundtrackami do dokumentów Herzoga. Trudno jest znaleźć cokolwiek na ten temat, bo utwory z tych filmów nie są wydawane na płytach. Szkoda.
Wrzucam końcową sekwencję z "Encounters at the End of the World", część klipu to napisy, ale niestety lepszego nie mogłam znaleźć... Udało mi się odszukać tytuł pieśni - "Retche Gospod Gospodevi Moyemu".
http://www.youtube.com/watch?v=Go-n-Gt1Y4k

Symfonia Z Nowego Świata! Uwielbiam. Właśnie wczoraj usiłując pisać pracę się w niej zasłuchiwałem. Z pewnością jedna z moich ulubionych symfonii. Majstersztyk.
Drugą rzeczą, która też bardzo do mnie ostatnio trafia jest koncert fortepianowy a-moll Griega. Generalnie ja uwielbiam fortepian, więc takich rzeczy mógłbym słuchać i słuchać, ale to konkretne dzieło jest naprawdę godne polecenia.

Klasyki słucham raczej rzadko...nawet bardzo :) Nie przepadam ani za barokową matematyką, ani za symfonicznym przekrzykiwaniem się instrumentów, z których co jakiś czas wyłania się interesujący temat. Lubię natomiast rzeczy kameralne...zwłaszcza te stworzone na fortepian, na którym trochę gram. Wiem, że to banał, ale uwielbiam niektóre rzeczy Chopina. Tyle emocji połączonych z wirtuozerią... w dzisiejszym prog metalu to się raczej nie zdarza ;)

Co prawda środek dnia prawie, ale wrzucę teraz link do jednego z moich ulubionych utworów Chopina:

http://www.youtube.com/watch?v=fXOJwGO9sEg

I jeszcze przepiękna Węgierska Rapsodia... dla fanów Toma i Jerry'ego ;)

http://www.youtube.com/watch?v=byGI1mDi3no

Oczywiście w większości moje fascynacje klasyką pokrywają się z tym, co podała Kaja ;). Powiem tylko, że osobiście również - jak większość - wolę kompozycje kameralne. Żeby dzieła z większym instrumentarium jakoś do mnie przemówiły, to muszą mieć w sobie to coś. Jakąś iskrę, która nada im wymiarowości, głębi i przesłania. Po prostu ja jestem ignorant i kunsztu konstrukcji muzyki nie dostrzegam. Musi być coś plastycznego. Dlatego uwielbiam na przykład impresjonistów, na czele z Debussym. Ale już w Schumannie czy Brahmsie tego nie odnajduję. Ale już Monteverdi (fragment zamieszczony przez Kaję genialny) - cudowny, przynajmniej w interpretacjach, które znam.

Chopina też bardzo lubię, ale raczej w postaci nokturnów niż jakichś patetycznych etiud. Świetnie się go słucha samotnymi wieczorami przy pracy :).

A ostatnio namberem łan w muzyce klasycznej, która mnie porusza, są soundtracki do filmów dokumentalnych Herzoga - "Encounters at the End of the World" oraz "The Cave of Forgotten Dreams". Co prawda słyszałem te ścieżki tylko raz w życiu, bo ciężko je dostać (ale muszę się chyba zakręcić i postarać), ale tak mnie poruszyły, że jak posłuchałem tego co Kaja wrzuciła, to aż ciarki mnie przeszły. Genialna rzecz, a Arvo Part faktycznie jest w tych klimatach (co stwierdziłem zanim jeszcze przeczytałem posta Kai). Dzięki za polecenie go, Pablo ;).

p.a., grywasz na fortepianie? Świetna sprawa :). Ja też grałam... skończyłam szkołę muzyczną, niestety jakoś dalej nie poszłam w tym kierunku... trochę tego żałuję, ale chyba chęć rysowania była silniejsza :(.
Chopina kiedyś lubiłam grać - słuchać już mniej, chyba jest dla mnie zbyt emocjonalny... Jeszcze Beethoven był dla mnie kiedyś bardzo ważnym kompozytorem. Miałam taki okres w swoim życiu, że moi rodzice zaczęli się ze mnie śmiać, bo na okrągło katowałam płyty z dziewięcioma symfoniami :D.

Ja niestety ukończyłem tylko 6-letnie ognisko muzyczne, które jednakże miało siedzibę w tym samym miejscu, co szkoła muzyczna ;) Niestety, warunkiem koniecznym przyjęcia do klasy fortepianu była umiejętność gry na takowym, a ja w wieku 6 lat nie umiałem grać niczego... Była zatem kwestia wyboru - ognisko muzyczne na fortepian lub szkoła muzyczna na skrzypce. Ale powiedziałem, że nie chce być Teklą ;)

Teraz nie mam zbyt często okazji do gry, bo pianino zostało w domu rodzinnym. Dlatego też utknąłem w połowie nauki "Sonaty księżycowej"... I dlatego mój projekt "nauczyć się czegoś Chopina" jest odkładany na kolejne lata. Oczywiście czegoś prostego, bo raz, że nigdy nie osiągnąłem takiego poziomu, by grać np. etiudę rewolucyjną, dwa - trochę jednak w ciągu lat pogorszyła się technika, zwłaszcza w lewej ręce.

Miło słucha się również prekursora ambientu ;) Erika Satie - prościutkie to utwory, które jednak tracą nieco swoją magię, gdy się ich nauczy samemu...np. ten:

http://www.youtube.com/watch?v=PLFVGwGQcB0

albo np. to, ciutek trudniejsze, zwłaszcza, gdy już się trochę nut zapomniało ;) :

http://www.youtube.com/watch?v=S-Xm7s9eGxU

Też bardzo lubię Satiego. Z prostych melodii tworzy magię.

A propos Herzoga i jego filmów. Wczoraj trochę poszperałem i udało mi się zdobyć część soundtracku do "Encounter at the End of the World". M.in. utwory śpiewane basso profondo - genialne!

http://www.youtube.com/watch?v=O_Vx1ZiqHOA

:D... Ja zawsze chciałam skrzypce albo wiolonczelę...

Moje pianino jest u babci. Kiedyś bywałam u niej codziennie, teraz jestem tam rzadziej więc już nie grywam... Poza tym instrument jest stary - wymaga remontu, wymiany kilku strun i gruntownego strojenia, bo w tej chwili wydobywają się z niego dźwięki przywodzące na myśl saloon na dzikim zachodzie ;).

Mam co prawda wątpliwości czy jest to odpowiedni temat, aby wrzucać Wagnera (bo w zasadzie pasuje on bardziej do tematu o operze). Ale co mi tam: pospamuję tutaj dla odmiany.
http://www.youtube.com/watch?v=AcpHK8etmQY
Klasyk nad klasyki. Marzy mi się wyjazd do Bayreuth  :aniol:

Ostatnio trochę słucham muzyki dawnej. Postanowiłam wrzucić kilka ciekawych rzeczy. Zwłaszcza polecam ostatni link, bo to krótki fragment reportażu o instrumentach średniowiecznych :).

Jordi Savall gra na violi da gambie.

http://www.youtube.com/watch?v=r3onO9ZG7io

http://www.youtube.com/watch?v=MrxzwJtL_Ks



Krótki filmik o El Coro Martín Códax i ich instrumentach

http://www.youtube.com/watch?v=9W9NZwL5Iow

Ostatnio wróciłem do Brahmsa, "Tańce Wegierskie"

http://www.youtube.com/watch?v=3X9LvC9WkkQ

Generalnie w ostatnim czasie sporo słucham muzyki klasycznej, kiedy musiałem sie o niej uczyc na studiach to broniłem sie przed tym jak mogłem :D A teraz słucham z wielka przyjemnością :)

To ode mnie znowu porcja muzyki dawnej :).

Folíe hiszpańskie w wykonaniu Savalla z zespołem.

http://www.youtube.com/watch?v=5Frq7rjEGzs

Jeden z moich ulubionych kompozytorów czyli Claudio Monteverdi, Beatus Vir.

http://www.youtube.com/watch?v=-UJa7X8xuag

Krótki fragment z improwizacją na violi (pochodzi z godnego uwagi filmu o życiu kompozytora Marina Maraisa pt. "Tous Les Matins du Monde").

http://www.youtube.com/watch?v=MoXrMOsnRVo

Ej, Kaja, nie masz gdzieś na komputerze tych utworów :D? Bo tak mi się jakoś nimi nie chwalisz, a L'Arpeggiatę bardzo miło się słucha jak poleci akurat na Winampie.

Nie mam na komputerze, ale mój tata ma na płytach. Jeśli chodzi o Monteverdiego to można na niego liczyć. Także w każdej chwili można zrzucić, Ty profanie, który lubi słuchać muzyki w funkcji shuffle :D.

To akurat nie były utwory L'Arpeggiata Ensemble, ale skoro o nich wspomniałeś to zaserwuję dwa kawałki w ich wykonaniu. Na wokalu wspaniały śpiewak, Philippe Jaroussky, o niezwykle szerokiej skali głosu.

"Si dolce e il tormento"

http://www.youtube.com/watch?v=Nc70Ya_v7IY

"Zefiro torna" - Jaroussky śpiewa z Nurią Rial, uwielbiam ich duety.

http://www.youtube.com/watch?v=e6tJWY2Vaz4

To prawda, nie były - ale klimaty podobne ;). A taki rodzaj muzyki ostatnio coraz bardziej mi się podoba.


Jak słucham żeby się wsłuchać, to idą całe płyty, a opcja shuffle jest do pracy - cochwilowa zmiana klimatu urozmaica robotę ;).

Słucham teraz sporo Franza Liszta. Kiedyś jakoś go nie doceniałem a dziś wydaje mi się jednym z najwspanialszych kompozytorów...