Wszyscy narzekają na współczesne rebooty i remake'i, a pomyślcie, ile już razy wystawiano i ekranizowano sztuki Szekspira

A, w ogóle to szkoda, że w ankiecie nie ma mojej ulubionej sztuki Billa, czyli "Burzy". EDIT: Dopisałam

Do niedawna znałam (w sensie przeczytałam) tylko Makbeta. Później dołączył Tytus Andronicus. Ostatnio zaś po lekturze trzeciego tomu House of Cards, sięgnęłam po "Juliusza Cezara". Cóż, obok "Księcia" Machiavellego powinna to być lektura obowiązkowa dla każdego, kto na serio myśli o karierze w polityce. Mowa Marka Antoniusza nad zwłokami Cezara - majstersztyk.
Później doczytałam jeszcze "ciąg dalszy" czyli "Antoniusz i Kleopatra" - i to już bardziej historia miłosna niż polityka. A właściwie to coś w stylu jak namiętność w karierze politycznej może zaszkodzić.
I chyba się wciągnęłam w tego Szekspira i mam nadzieję, że jeśli nie w tym, to w przyszłym roku, będę znała już jeśli nie wszystkie, to przynajmniej większość jego dzieł.

Kiedyś GW wydawała chyba wszystkie sztuki Szekspira w dodatku z płytami nagraniem danej sztuki. Tylko Titusa sobie kupiłam z tej serii i teraz żałuję... że tylko to.
Trudno mi się jednoznacznie wypowiedzieć czy warte polecenia. Tam jest takie stężenie makabry, że aż się groteska z tego robi. Czyli dla miłośników czarnego humoru - zdecydowanie warto. Jeśli ktoś lubi czarne charaktery, takie zło wcielone, co to czyni zło, bo lubi a nie z powodu trudnej przeszłości czy choroby psychicznej - to też powinno się spodobać.
Dawno czytałam, właśnie wróciłam sobie do recenzji, którą gdzieś kiedyś zostawiłam i widzę, że muszę do tej sztuki powrócić. I do płyty z inscenizacją też, bo z recenzji, którą kiedyś napisałam wygląda, że inscenizacją też byłam zachwycona  

Tak, niedawno właśnie przeczytałem te tomisko komedii. Niezłe utwory, wiele wartościowych bon - motów jest tam zawarte, ale komedie nie robią aż tak wielkiego wrażenia jak genialne tragedie, przynajmniej jak dla mnie.

Jagodo, tak coś czułem że w tym Andronikusie będzie jakaś makabra

W końcu niedawno przeczytałem tego "Tytusa Andronikusa", rzeczywiście mocna rzecz, tyle brutalności po Szekspirze bym się nie spodziewał, choć specjalnie wybitny to utwór raczej nie jest. A przy okazji odświeżyłem sobie "Króla Leara" - to jest dopiero klasa sama w sobie, obok "Hamleta" zdecydowanie moja ulubiona tragedia WS. 

Dokładnie, jak to "pięknie umierać" to chyba mało kto potrafi opisywać jak Szekspir A w jakim tłumaczeniu czytałaś Jagodo tego Romea? Barańczaka? Może i omija, ale robi to celowo, aby przekład był jak najbardziej jasny, dosadny, zrozumiały dla czytelnika. On jest jedyny w swoim rodzaju. Genialny. Nawet słyszałem opinię, że przekład Barańczaka jest dużo bardziej zrozumiały dla Polaków, niż oryginał angielski dla Anglików

A co do nastolatków - myślę, że dla nich najlepszy byłby "Otello". To taki bardziej genialny pierwowzór "Beczki Amontillado" Edgara Allana Poe moim zdaniem.

"Otella" musisz przeczytać, nie ma innej opcji dla kogokolwiek kto ceni Szekspira. Jest to obok "Hamleta" i "Króla Leara" najwybitniejsze dzieło mistrza. A w porównaniu do nich niebywale proste w odbiorze. W ogóle jednowątkowe, niebywale jasne dla współczesnego czytelnika - i o ile takiego "Króla Leara" musiałem kilka razy przeczytać, aby zrozumieć, o tyle "Otello" od razu był zrozumiały przy pierwszej lekturze i to w starszym polskim tłumaczeniu. To taki wyrafinowany thriller z intrygą głównego antybohatera Jago, który za wszelką cenę chcę zniszczyć życie tytułowemu Otellu...Jeszcze raz powtarzam: "Tragedie i kroniki" , które zapowiedziałem w trzecim poście od góry - jest tu wszystko co najlepsze i to w szalenie komunikatywnym przekładzie Barańczaka. Ja wiem, że tomisko trochę kosztuje, ale bezsprzecznie warte swej ceny, dzięki tej księdze na nowo odkryłem geniusz Szekspira, trudno o lepszą pozycję. Mam też kilka najważniejszych dramatów w przekładzie Paszkowskiego, ale w ogóle się nie umywają do tego co zrobił Barańczak...  

Hamleta w końcu przeczytałam. Głupi on. Znaczy sam książę a nie sztuka jako taka. Cóż, jednak w końcu nie mógł Szekspir tworzyć samych Makbetów czy Tytusów Andronikusów, bo by nie zapisał się w historii literatury. Ewentualnie w klasyce literatury grozy
Chociaż wciąż jeszcze więcej dzieł Szekspira przede mną niż za mną, już wiem, że Hamleta nie zaliczę do najwybitniejszych dzieł Mistrza. Na razie już wyprzedzają go Makbet i Juliusz Cezar. Albo Juliusz Cezar i Makbet? Trudno mi ocenić, którą z tych sztuk wolę, każda co innego pięknie ukazuje. W Hamlecie zaś nic godnego uwagi poza rozterkami egzystencjalnym tytułowego bohatera nie znalazłam.
Tymczasem nabrałam ochoty na Króla Leara... i to z całkiem głupiego powodu. Oglądałam sobie na YT czeską wersję programu Twoja twarz brzmi znajomo i tam jeden aktor jak wylosował Amandę Lear stwierdził: Ja znam tylko Króla Leara, ale to chyba nie to samo, bo to kobieta. Ja dla odmiany znam tylko Amadnę Lear, teraz bym Króla też chciała poznać ;-)
Jednak jeśli nie znajdę go na czytniku ani w innych wolnych lekturach, to się za Otellem rozejrzę.

Co prawda to lekki offtop, ale bardzo zastanawia mnie kwestia tego "bardziej przyjazny dla oczu" co masz na myśli? Ja osobiście nie zauważam absolutnie żadnej różnicy pomiędzy czytaniem książek w papierze i na czytniku.

Głupi, że tak nieporadnie się za to zabrał. Mógł z wuja brać przykład i niechcący "naturalną" śmierć spowodować. I zrobić to tak szybko, by nikt nie nabrał podejrzeń, że już nabrał podejrzeń. No, ale wówczas sztuki by nie było  

Prywatny. Laika. Widać Hamlet należy do tych "nieoczywiście" wybitnych utworów, co do których trzeba mieć szerszą wiedzę, żeby pojąć ich wielkość.

Znajdę na to czas to poczytam. Dzięki za wskazówkę.



Tu nie ma znaczenia co wolę - nie mam już miejsca na książki. I zdecydowanie zgodzę się z użytkownikiem Repta - e-papier niszczy oczy dokładnie tak samo jak c-papier (papier z celulozy   ). Korzystam z czytnika i często jest to dużo wygodniejsze od tradycyjnej książki - jak mi się wyplami mogę powycierać   I przy okazji - mnóstwo darmowego Szekspira (wliczonego w cenę czytnika wraz z inną klasyczną literaturą z wolnych lektur) daje mi możliwość wyrobienia sobie zdania, czy chcę inwestować w nowsze/lepsze tłumaczenia czy jednak mnie ten dramatopisarz nie podszedł... OK, już wiem, że to pierwsze ale nie wiem ile czasu od przeczytania Pratchetta by upłynęło nim bym się zdecydowała zakupić jakieś dzieło Szekspira, a tak to od razu mogłam przeczytać te, do których nawiązują Trzy wiedźmy czy to, do którego odwołuje się F.U. w ostatnim tomie House of Cards Dobbsa.