Strony: [1]   Do dołu
  Drukuj  
Autor Wątek: Przemysław Żarski  (Przeczytany 486 razy)
Magnis

*




« : Lipca 31, 2022, 20:47:15 »

Przemysław Żarski - absolwent Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Dziennikarz i specjalista ds. marketingu. Miłośnik rockowych brzmień, górskich szlaków i koszykówki. Najlepiej wypoczywa przy boku żony i córki. Laureat Nagrody Kryminalna Piła - dla Najlepszej Polskiej Powieści Kryminalnej 2020 (Blizna).


Strona autora :
https://przemyslawzarski.pl/

Trylogia z komisarzem Robertem Kreftem :
Cień
Blizna
Cierń



Inne powieści :
Umwelt
Gabinet luster



Cień


Książka Ślad jest moim pierwszym spotkaniem z autorem, po której spodziewałem się dostać dobry kryminał. Chociaż pewne obawy miałem przed czytaniem jeśli chodzi czy rzeczywiście otrzymam to na co liczyłem. Zawsze nieznany autor może okazać się świetnym wyborem, ale również pewną niewiadomą. Miałem nadzieje, że tym razem nie pomyliłem się i dostanę kryminał, który mnie wciągnie i będzie ciekawy.

W jednym z mieszkań w centrum Sosnowca zostaje odnaleziona kaseta z nagraniem morderstwa. Sprawą zajmuje się Robert Kreft, który musi wraz z zespołem poszukać odpowiedzi co wydarzyło się w przeszłości, ponad dwadzieścia lat temu i dlaczego dopiero teraz odnaleziono kasetę VHS. Rozpoczyna się żmudne dochodzenie mające na celu ujawnić demony z przeszłości i ślady mogące przynieść rozwiązanie zagadki.

Książka Ślad jest wielowątkowym kryminałem podzielonym na rozdziały, gdzie wydarzenia są przedstawione według głównych bohaterów w jakich uczestniczą. Takim sposobem każdy rozdział zawiera różne wydarzenia z przeszłości i teraźniejszości, powiązania pomiędzy nimi i bohaterami. W dużej mierze śledztwo pełni główny wątek jaki otrzymałem. Robert Kreft musi znaleźć odpowiedzi, dzięki żmudnej i czasochłonnej pracy swojej oraz innych policjantów. Każdy szczegół, poszlaka lub informacja może być pomocna w rozwiązaniu zagadki zaginięcia studentki sprzed lat i dowiedzenia się co teraźniejsze morderstwo ma z tym wspólnego. Autor świetnie radzi sobie w zawiłości i nie odkrywaniu kart za wcześnie niż zajdzie taka potrzeba. Każdy wątek najpierw nie powiązany ze sobą wnosi pomału pewne przesłanki co mogło stać się w przeszłości i jak to rzutuje na obecne wydarzenia. Właśnie taki pomysł na kryminał miał wielkie szansę na zaskoczenie mnie zwrotami akcji. Trzeba przyznać, że autor myli i podsuwa fałszywe tropy przez cały czas. Przesłuchania świadków i mogących przynieść jaką informacje powoduje, że nie jesteśmy pewni niczego. Poszlaki są sprawdzane w toku śledztwa przez innych policjantów, aby znaleźć punkt zaczepienia. Nieraz kończy się to ślepym zaułkiem, innym razem odkryciem jakiegoś sekretu lub nawet nieścisłości w zeznaniach. Wszystko ma znaczenie w tej tajemniczej sprawie, którą prowadzi Robert Kreft. Wychodzące na światło dzienne skrywane tajemnice i sekrety nie ułatwiają poznania prawdy. Dzięki zwrotom akcji nic nie jest pewne do końca. Nawet mimo wielu podejrzanych nie odgadłem kim jest sprawca i jakimi motywami kieruje się. Dopiero pod koniec, gdy wszystko zaczyna zazębiać się staje się jasne kto może być mordercą. Takim sposobem potrafiła mnie zaskoczyć fabuła. Świetnie autor radzi sobie z przedstawieniem pozostałych wątków jak sprawy Urygi, Hajduka i wydarzeń z przeszłości. Najpierw nie związanych ze sobą, ale pomału odkrywamy małe powiązania, które prowadzą do dopasowania elementów zagadki jaką dostałem.

Książka oprócz kryminalnego wątku posiada również tło obyczajowe dotyczące postaci Roberta Krefta, zakulisowych działań Urygi i problemów bohaterów w zwykłym świecie. Mających własne życie i skrywane tajemnice wychodzące pomału na światło dzienne. Takim bohaterem jest Kreft, który chce być odpowiedzialny, ale rzutują na niego demony z przeszłości z jakimi musi sobie poradzić. Układając sobie życie nie chce brać pod uwagę przeszłości, ale również w pracy stara się nie myśleć o niej. Prowadząc śledztwo w sprawie morderstwa w centrum Sosnowca musi oprócz poszukiwania sprawcy dać sobie radę z zawodowymi zawirowaniami w policji. Bohater ciekawy, z przeszłością, potrafiący dać sobie radę, spokojny, opanowany i sympatyczny. Kolejną postacią jest Uryga, który jest dobrym policjantem, ale mającym swoje własne problemy. Bohater z wieloma wadami i zaletami. Dlatego jest barwną postacią dokonującą wielu wyborów i wpadającą niekiedy w kłopoty. Ostatni jest Hajduk, którego przygody są nieprawdopodobne i najeżone zbiegami okolicznościowymi. Pozostałe postacie zostały nakreślone dobrze i większości wzbudzają naszą ciekawość. Niektóre daje się polubić, nawet poczuć sympatie do nich, inne wypadają niepokojąco lub pojawiają się na dalszym planie mając do odegrania jaką rolę w fabule. Jednak nie dostajemy papierowych postaci, które nam przeszkadzają. Każda z nich ma swoje zachowania, wybory, cechy charakteru odróżniające od innych i głębie powodującą, że zainteresowałem się nimi. Relacje pomiędzy postaciami zostały ukazane świetnie i w różnych barwach. Dlatego wciągają i potrafią przynieść okruchy informacji mogące być poszlakom w śledztwie. Dialogi świetnie napisane, bez lania wody, z ironią, pewnym humorem, ale również na poważnie. Płynnie się je czyta, bez irytacji, są ciekawe, wciągające, lekko napisane i przyjemne.

Książka Ślad jest wielowątkowym kryminałem, gdzie wydarzenia z przeszłości mają wpływ na teraźniejsze śledztwo. Widać tutaj zależność, którą odkrywamy pomału wraz z rozwojem akcji. Wszystko początkowo wydaje się nie powiązane, lecz nic mylnego, bo autor pomału pod koniec zaczyna zazębiać poszczególne wątki ze sobą. Takim sposobem tworzy kryminał niejednoznaczny, potrafiący zaskoczyć i mający kilka twistów zmieniających wszystko. Śledztwo prowadzone przez komisarza Roberta Krefta jest żmudne, czasochłonne i trzeba wiele razy kopać głęboko w przeszłości, aby uzyskać jakieś informacje. Nie wszystko dostajemy na tacy i dopiero sprawdzanie wychodzących w jego toku poszlak przez policjantów daje lub nie daje efektów. Przeplatanie wątków ze sobą nie pozwala nieraz na ustalenie jakiś domysłów dotyczących rozwiązania zagadki kryminalnej. Wątek od pojawienia się od początku z Hajdukiem był zastanawiający, bo początkowo nie wnosił za wiele do samej fabuły. Nie wiadomo czemu się pojawił, lecz dopiero pod koniec zyskuje sporo za sprawą zdarzeń jakie w nim występują. Nieraz zabawnych jeśli chodzi o podmiankę i kłopoty z tego wynikające. Wątek dotyczący przeszłości i zaginięcia studentki był ciekawy, intrygujący i podobał mi się ze względu, ze wniósł wiele do samej fabuły za sprawą pojawienia się. Tożsamości mordercy nie poznajemy za szybko mimo pewnych podejrzanych, którzy pojawiają się w trakcie rozwoju wydarzeń. Każdy miał sposobność i mógł mieć motyw, aby popełnić morderstwo. Dlatego pod koniec zaskoczyło mnie kim jest morderca, bo nie spodziewałem się takiego obrotu sprawy. Zakończenie świetne, ciekawe i zaskakujące jeśli chodzi o poznanie tożsamości sprawcy. Nie jest szybko poprowadzone, lecz dobrze rozłożone w czasie.

Sięgając po książkę Ślad byłem z jednej strony ciekawy jaki kryminał dostanę. Z drugiej strony miałem również obawy, bo to moje pierwsze spotkanie z autorem. Intryga kryminalna w tym przypadku jest świetnie prowadzona i trzyma w napięciu. Akcja jest prowadzona w szybkim tempie bez przestojów co sprawia, ze wciągnęła mnie bez problemów. Wydarzenia czasami zaskakujące, pełne fałszywych tropów, zbierania poszlak, informacji, tajemnic przeszłości i zwrotów akcji. Dlatego nie nudziłem się w czasie czytania i miło spędziłem z książką czas. Fabuła również mnie wciągnęła ze względu na wielowątkowość i brutalne czasami morderstwa. Nie brakuje tutaj opisów z miejsc zbrodni i ich makabrycznych szczegółów podanych w lżejszy sposób. Jednak występujących od czasu do czasu. Pomysł na kryminał był świetny i został dobrze wykorzystany. Poznajemy pomału powiązania jakie wychodzą w toku dochodzenia. Nawet nie związane ze śledztwem na pierwszy rzut oka mogą mieć kolosalne znaczenie na rozwiązanie zagadki kryminalnej. Wszystko się łączy w całość w końcówce, ale autor pokazuje jak pewne decyzje z przeszłości mogą wpłynąć na życie innych ludzi i mieć swoje odbicie w teraźniejszych wydarzeniach. Dlatego mimo pewnych początkowych niuansów z wątkiem Hajduka jestem zadowolony z tego co dostałem i spędziłem czas nie żałując przeczytania książki. Napisany został przez autora przystępnie, lekko i przyjemnie pod względem językowym. Bez dłużyzn i nudnych wydarzeń powodujących męczenie się w czasie lektury. Ślad jest pierwszym tomem z komisarzem Robertem Kreftem, który okazał się ciekawy, wciągający i trzymającym w napięciu kryminałem. Nie spodziewałem się tak dobrego kryminały i byłem miło zaskoczony tym co dostałem. Za jego sprawą chętnie sięgnę po kolejne tomy z przygodami Krefta albo innymi jego książkami jak będę miał okazje. Bawiłem się podczas czytania świetnie i miło z nim spędziłem czas. Ślad jest dobrym przykładem dania szansy nieznanemu mi autorowi, który stworzył ciekawy, wielowątkowy, barwny i nieoczekiwany kryminał.

Ocena 7/10.


Blizna

Po pierwszym tomie Ślad niedługo sięgnąłem po drugą część przygód komisarza Roberta Krefta, która zapowiadała się również ciekawie. Chciałem otrzymać dobry kryminał od samego początku i być wciągnięty w kolejną zagadkę kryminalną jaką miał do rozwiązania nasz bohater. Sięgającą nieraz w przeszłość Krefta autor znów ukazuje zależności pomiędzy przeszłością, a teraźniejszymi wydarzeniami, które zostawiły bliznę u bohatera. Dlatego byłem ciekawy co tym razem dostanę w kolejnej części.

Książka rozpoczyna się od makabrycznego morderstwa jakie zostaje odkryte w posiadłości Urygi, który w tym momencie dochodzi do siebie po wypadku samochodowym. Kreft rozpoczynając śledztwo ma wątpliwości dotyczące zbiegów okoliczności i wydarzeń w jakich zaczyna uczestniczyć. Wszystko jakoś nie klei się ze sobą i dopiero drobiazgowa praca policji sprawdzającej każdy ślad pozwala pomału odkryć prawdę. Autor nie za szybko odkrywa karty kto jest sprawcą i jakimi motywami kieruje się. Dopiero w trakcie mozolnego badania śladów, poszlak i zdobywania informacji w trakcie przesłuchań wychodzą na światło dzienne tropy mogące przyczynić się do przybliżenia rozwiązania zagadki. Śledztwo jest zagmatwane, pełne niejasności i obfituje w zwroty akcji zmieniające wszystko co do tej pory wiedzieliśmy przez cały czas. Skrywane sekrety przez postacie nie ułatwiają zadania przy odkrywaniu prawdy. Dlatego nie mogłem być pewny niczego mimo próby domyślenia się kto może być sprawcą morderstwa. Pojawienie się fałszywych poszlak i mylenia tropów komplikuje śledztwo na wiele sposobów. Jeżeli chodzi o podejrzanych to mamy kilku mogących mieć swój udział w wydarzeniach. Jednak tożsamości sprawcy nie jesteśmy pewni do samego końca. Choć autor rzuca podejrzenia na różne osoby, które rzeczywiście mogą mieć związek z morderstwami. Takim sposobem nie wiedziałem kto jest sprawcą zbrodni co mnie cieszyło mimo poszlak jakie wychodzą na światło dzienne. Oprócz współczesnego wątku kryminalnego mamy też jak w przypadku poprzedniej części możliwość zanurzenia się w przeszłości bohatera, która odbija się szerokim echem demonami z jakim i Kreft musi sobie poradzić. Poświęcenie osobnych rozdziałów na retrospekcje dotyczących dzieciństwa i powiązanie ze współczesnym śledztwem ukazuje zależności mogące mieć wpływ na obecne życie bohatera. Bo każde wydarzenie może zostawić bliznę na resztę życia. Ciekawy motyw przeszłości bohatera z wydarzeniami ze śledztwa, które przynosi wiele wątków nie powiązanych ze sobą na pierwszy rzut oka, ale pod koniec zobaczyłem jak autor w świetny sposób wszystko połączył ze sobą.

Książka Blizna jest kolejną częścią przygód komisarza Roberta Krefta, mającego przeszłość, która powraca do niego komplikując jego życie. Autor stworzył postać ciekawą, wciągająca i niezwykle barwną. Dlatego od samego początku polubiłem i poczułem sympatie do niego. Kolejnym bohaterem jest Uryga zamieszany w morderstwo chcący dowiedzieć się prawdy. Pojawia się postać sympatycznej Marty Rybickiej, która pomaga Kreftowi w śledztwie. Oprócz nich spotykamy wielu bohaterów na drugim planie lub dalszym w zależności od roli jaką przygotował dla nich autor. Jednych można polubić, inne wzbudzają różne emocje lub nawet naszą niechęć. W zależności od zachowania, wyborów i swoich działań jakie podejmują. Jednak jeśli chodzi o zarysowanie pod względem psychologicznym autor poradził sobie bardzo dobrze. Nie dostajemy papierowych postaci, ale mające swoją głębie w różnych nieraz odcieniach szarości. Pomaga tutaj oddanie im głosu w rozdziałach poświęconych ich osobom, gdzie poznajemy wydarzenia z różnych perspektyw. Takim sposobem mamy możliwość poznania z ich perspektywy myśli, przemyśleń i wydarzeń w jakich uczestniczą. Relacje pomiędzy poszczególnymi bohaterami wypadają świetnie. Dialogi przystępnie napisane, z lekkością, czasami z humorem i ironią. Dlatego tak świetnie czyta się, bez problemu, z przyjemnością, są wciągające i ciekawe.

Książka Blizny okazał się świetnym powrotem do przygód komisarza Krefta, który tym razem znów musi zagłębić się w swoją przeszłość poszukując odpowiedzi na pytania jakie go dręczą. Autor poradził sobie kolejny raz świetnie konstruując zagadkę kryminalną, która ma wiele twistów, tropów do sprawdzenia i sprawców mogących popełnić morderstwo. Jednak jak przystało zagmatwane śledztwo i wiele tropów nie ułatwiło mi odgadnięcie kim jest sprawca do samego końca. Wiele wnosi tutaj oddanie głosu poszczególnym bohaterom, którzy dostają swoje rozdziały i poznajemy wydarzenia z ich perspektyw. Głównym wątkiem jest oczywiście dotyczący komisarza Krefta, który prowadzi znów trudną sprawę morderstwa. Oprócz tego mamy kilka wątków pobocznych w mniejszym lub szerszym stopniu wpływającym na rozwiązanie lub pogmatwanie zagadki kryminalnej. Znów pojawiające się retrospekcje z przeszłości komisarza wnoszą wiele do samej fabuły i potrafiły mnie zaintrygować. Początkowo nie miałem pojęcia jak mogą łączyć się ze współczesnym śledztwem, ale pod koniec wszystko stało się jasne w przewrotnym twiście, który mnie zaskoczył. Zakończenie i spięcie niektórych wątków wyszło autorowi świetnie. Dostałem finał powieści mocny, ciekawy i zaskakujący przede wszystkim. Jednak pod koniec po wszystkim autor pozostawił sobie furtkę do kontynuacji w taki sposób, że chce się sięgnąć od razu po kolejny tom przygód komisarza Krefta.

Książka Blizny jest wielowątkowym kryminałem, gdzie wiele jest tajemnic i przeszłość bohatera daje o sobie znać. Nie wszystko jest tutaj takie oczywiste jak wydaje się na pierwszy rzut oka i dopiero po zagłębieniu się w wir wydarzeń odkrywamy pomału prawdę. Sięgając po książkę nie wiedziałem czego spodziewać się po drugiej części, bo ciekawy byłem jak sobie poradzi autor. Czasami zdarzały się drobne potknięcia, ale też zabrakło mi czasami w prowadzeniu historii wyjścia poza utarty schemat znany z pierwszej części. Rekompensuje wszystko zagmatwana i nieoczywista intryga, która tutaj jest świetna i wciągająca. Akcja poprowadzona została w sposób szybki do przodu i nie zatrzymuje się. Same wydarzenia toczą się dynamicznie i wiele dzieje się podczas czytania. Dlatego nie nudziłem się i zostałem wciągnięty w wir akcji. W książce autor porusza tematykę przeszłości, która może mieć wpływ na przyszłość odciskając piętno. Ciekawy pomysł na ukazanie zależności i wpływu wydarzeń z przeszłości na życie bohatera. Blizna jest opowieścią o własnych demonach, próbie ich pokonania i poradzenia sobie z przeszłością. Z drugiej strony współczesny wątek kryminalny jest również ciekawy i razem z przeszłością tworzą spójną całość. Druga część przygód komisarza okazała się mimo wszystko udana i cieszy mnie powrót do tak dobrego kryminału jaki otrzymałem w pierwszym tomie. Jednak zalecam czytać po kolei, bo wiele wątków ciągnie się nadal tutaj i pewnie dopiero w trzeciej części prawdopodobnie zostaną pozamykane. Blizna pozostawiła po sobie dobre wrażenie z czytania, szybko mnie wciągnęła i trzymała w napięciu do samego końca, gdzie dostałem zaskakujący finał i po nim furtkę, która wzbudziła moją ciekawość. Dlatego chętnie sięgnę po kolejny tom spodziewając się wiele po nim dobrego. Bardzo dobry kryminał, po który warto było sięgnąć, przeczytać i czekam z niecierpliwością na trzecią ostatnią część przygód komisarza Krefta.

Ocena 7/10.
Zapisane

Mistrzem grozy w Polsce jest Stefan Grabiński.
Wielcy Przedwieczni : Dagon, Cthulhu i Wielki Staruch.
Magnis

*




« Odpowiedz #1 : Lipca 31, 2022, 20:48:21 »

Cierń

Książka Cierń jest ostatnim tomem z komisarzem Kreftem, którego demony przeszłości mają wpływ na jego życie. Jestem ciekawy jak zakończy się trylogia i spodziewam się w trzeciej części po domykania wątków rozpoczętych w pierwszym oraz drugim tomie. Miałem nadzieje, że autor sobie poradzi świetnie z tym i dostanę zakończenie jakie chciałbym otrzymać, czyli mroczne i spinające wszystko razem. Książka Cierń jest zwieńczeniem trylogii, w której Kreft musi sobie poradzić z traumą i demonami przeszłości. W ostatniej części szuka odpowiedzi na temat samobójstwa swojej matki. Znalezienie dołu z ludzkimi kośćmi powoduje rozpoczęcie śledztwa, a dla Krefta jest okazją do rozpoczęcia podróży w przeszłość i zmierzenie się z własnymi demonami, która skrywa nie jedną tajemnicę.

Autor postarał się w ostatniej części o połączenie różnych wątków ze sobą z wcześniejszych tomów zagłębiając się znów w przeszłość otrzymujemy kryminał, gdzie nie ma jednoznacznych odpowiedzi. Teraźniejsze śledztwo miesza się z wydarzeniami z czasów młodości Krefta, które zaważyły na jego drodze jaką wybrał wstępując do policji. Ciągle poszukujący odpowiedzi na pytania dotyczące samobójstwa matki i przyczyn dlaczego tak stało się. Retrospekcje z czasów młodości tylko dodają swoją cegiełkę przyczyniając się pośrednio do poznania zdarzeń mogących przybliżyć nam możliwości poznania przyczyny wyboru jego matki. Prowadząc dwa wątki z przeszłości i teraźniejszości próbuje nas czymś zaskoczyć. Autor nie odkrywa pewnych kart za szybko. Chociaż mamy już po przeczytaniu poprzednich części jakiś obraz wydarzeń, to jednak udaje mu się wprowadzić nieraz twisty i zwroty akcji zmieniające wszystko. Takim sposobem ukazuje zależności pomiędzy wydarzeniami z przeszłości i ciągnące się przez lata wydarzenia pozostawiają swój ślad, pewną bliznę na duszy bohatera i w tym przypadku cierń tkwiący w nim głęboko. W poszukiwaniu odpowiedzi na pytania Kreft musi sobie poradzić z własnymi demonami i przyczynami jakie doprowadziły do tragedii.

Stosując elementy zaskoczenia autor prowadzi swoją historie po różnych torach kierując fabułę w różne kierunki przez co nie wiedziałem jakie niespodzianki jeszcze kryje. Stosując jak poprzednio rozdziały oddające głos poszczególnym postacią mamy możliwość zobaczenia wydarzeń z innych stron niż jednej. Dlatego wszystko może zmienić się raptownie i nic nie jest pewne. Poszukiwanie zaginionej żony kolegi z pracy, znalezienia znów zabitej kobiety i znalezisko z ludzkimi kośćmi jest przedmiotem śledztwa, które okazuje się znów skomplikowane. Autor zręcznie manewruje pomiędzy dochodzeniami i pracą policji w celu dowiedzenia się prawdy. Nie próżnująca stara się sprawdzić każdy trop, poszlakę i ślad jaki wychodzi w toku śledztwa. Nie brakuje przesłuchań i zbierania informacji. Wszystko może mieć znaczenie i autor świetnie sobie poradził ukazując zależności w prowadzonym śledztwie, świetnie połączył przeszłość z teraźniejszością, znakomicie przedstawił demony trawiące Krefta i stworzył z tego kryminał, który wciąga od pierwszych stron.

Książka Cierń oprócz łączenia poszczególnych wątków nie jest wolna od pewnych pobocznych wątków ledwie zarysowanych pojawiających się, aby za chwilę czasami zniknąć i nie pojawić się w ogóle później. Na przykład dotyczy wątku z Olgą lub pewnymi wyborami jakie dokonuje Kreft działając dla dobra rodziny. Czasami również pojawiają się jakieś niuanse, które nie popsuły mi zabawy podczas czytania. Jednak pomimo tego dostałem kryminał o poszukiwaniu odpowiedzi i tkwiącej w bohaterze zadrze z przeszłości. Mogącej przynieść ukojenie po poznaniu prawdy i uśmierzyć ból. Albo pozostawić po sobie ranę i bliznę do końca życia. Autor nie daje jednoznacznej odpowiedzi i bohaterowie zostają postawieni przed wyborami mogącymi przynieść ukojenie lub pozostawić ślad do końca życia tkwiący niczym zadra w nich samych. Nie oszczędzając bohaterów ukazuje zależności i wpływ wydarzeń na ich życie, które mogą mieć konsekwencje. Pomału wraz z rozwojem akcji łączy w sobie różne wątki ze sobą w finale jaki dostajemy. Spodziewałem się sporo więcej po zakończeniu. Chciałem dostać mroczne, z mocnym uderzeniem końcówkę, która wbiła by mnie w fotel. Autor w tym przypadku postarał się i w pierwszym momencie byłem lekko zaskoczony odkryciem prawdy czemu wszystko tak działo się i jakie powiązania zaczęły wychodzić łącząc teraźniejsze wydarzenia z przeszłością. Jednak po tym zdarzeniu autor na szybko zaczął wszystkie pozostałe wątki kończyć. Dlatego pozostawił po sobie w końcówce wrażenie pośpiechu.
Książka Cierń ma świetnych bohaterów, którzy zostali nakreśleni pod względem psychologicznym świetnie. Kreft od samego początku wydawał mi się sympatyczną postacią, którą polubiłem i szkoda, ze rozstałem się z nim. Uryga ze swoimi problemami, wyborami i wybuchowym temperamentem okazał się dobrym policjantem. Ciekawa postać wnosząca wiele i mimo zachowania też można go polubić. Kolejną postacią jest Rybicka, która nie sprawdzała poszlaki i zbierała informacje. Też polubiłem ją i nawet sympatycznie wypadała. Pozostałe postacie na drugim i dalszym planie miały do odegrania rolę przewidzianą przez autora. Relacje łączące bohaterów były świetnie przedstawione, a dialogi żywe i wciągające.

Sięgając po ostatnią cześć bałem się schematyczności, braku pomysłu, nie w pełni wykorzystania lub pójścia po najniższej linii oporu. Jednak autor świetnie sobie poradził ze wszystkim i mimo ostatniej części przygód Krefta pozostawił sobie kilka ciekawych twistów, fałszywych tropów i mylenia śladów. Dzięki temu fabuła mnie wciągnęła i nie była nieciekawa. Intryga kryminalna okazała się na tyle dobra i nie pozbawiona zwrotów akcji, że czytało się świetnie od samego początku. Mieszanie przeszłości i teraźniejszości dodało klimatu i smaku kryminału. Napisana została świetnym stylem, przystępnie i przyjemnym językiem przez autora. Dlatego tak znakomicie się czyta i wciąga od samego początku. Akcja została poprowadzona szybko do przodu i nie ma miejsca na wolne momenty. Wydarzenia toczą się w szybkim tempie i dlatego nie nudziłem się w czasie czytania. Książka Cierń pozostawiła po sobie dobre wrażenie tak samo jak cała trylogia oparta na ciekawym pomyśle i wciągająca od pierwszych stron. Autor poradził sobie doskonale i stworzył wielowątkowy kryminał w trzech częściach, który pochłania się w szybkim tempie z ciekawym bohaterem z dramatyczna przeszłością Kreftem. Po trylogii jaką miałem okazje przeczytać na pewno sięgnę po inne jego książki w ciemno.

Ocena 7/10.
Zapisane

Mistrzem grozy w Polsce jest Stefan Grabiński.
Wielcy Przedwieczni : Dagon, Cthulhu i Wielki Staruch.
Strony: [1]   Do góry
  Drukuj  
 
Skocz do: