Wiesz, nastawienie robi cholernie dużo. I jeśli liczysz na coś dobrego i klasycznego, a dostajesz coś niekonwencjonalnego na co nie jesteś przygotowany to choćby to było faktycznie dobre, ty i tak postrzegasz to gorzej. I ten Ford też mnie mdli. Ale dam tej ekranizacji drugą szansę, bo zawsze jak czytam to zaraz potem oglądam film i może dostrzegę istotę i wartość tej pozycji.

Hehe, tak jak pisałem, oglądałem bez wiedzy, że to ekranizacja. Także teraz, jak będę oglądał, to po przeczytaniu, i postaram się wyłączyć mózg.

Kujot ja wprawdzie nie czytałem recenzowanej przez Ciebie powieści, ale samym Dickiem jestem wprost oczarowany. Nastąpiło to w okolicach początku ubiegłego roku za sprawą wydawnictwa Rebis, które naprawdę bejecznie wydaje jego powieści. Faktem jest, że na początek wybrali jego najbardziej znane i uznane pozycje, co też mogło znaczaco wpłynąć na moją ocenę.
W każym razie na dzień dzisiejszy mam za sobą 6 jego powieści, a kolejne 4 czekają już na półce. Takie tytuły jak "Ubik", "Blade Runner", "Czlowiek z wysokiego zamku", czy niefantastyczna powieść "Wyznania łgarza" bardzo ale to bardzo Ci polecam. No i coś, co ostatnio wgniotło mnie w fotel czyli "Trzy sygmaty Palmera Eldritcha".

Trylogii Valisa (czyli Valis, Boza inwazja, Transmigracja Timoth'ego Archera) daję jeszcze trochę czasu. To podobno rzecz niesamowita ale ciężka, dlatego warto przed jej czytaniem zapoznać się z niektórymi pozycjami tego autora, jego stylem, a także koncepcją pojmowania świata, religii i rzeczywistości.

"Valis" mam już jakiś czas za sobą i z tego powodu, po resztę z trylogii "Valis" prędko nie sięgnę. Z tego co pamiętam to "valis" jest ukoronowaniem tej trylogii. Ciężka ta powieść. Trzeba być chyba teologiem na poziomie pro, żeby więcej coś osiągnąć z treści. Co nie co o powodach/przyczynach napisania tego bełkotu szaleńca można znaleźć we wstępniaku do powieści "Przez ciemne zwierciadło", którą teraz czytam i będąc w połowie tej książki stwierdzam, że jest bardzo dobra. Lubie smutne książki. Mają one zdecydowanie większość zdolność przyciągania niż powieści, w których tego smutku, tragedii życia brakuje.
Co do "Ubika", to tę książkę też przeczytałem jako pierwszą. Myślę, że to był dobry wybór, skoro czytam Dicka dalej. Niesamowita schiza, że tak sobie pozwolę napisać. Polecam Ci Ciacho gorąco. Ten Dick to jednak miał napaprane w mózgozownicy .

"Przez ciemne zwierciadło" za mna. Ostatnio o tej książce wypowiadał się chyba ciech_eemuu i pisał, że to strasznie smutna i dołująca książka. Z tym sie oczywiście zgadzam. Powieść ta jest strasznie dołująca, a jej siła tkwi w tym, że jest po prostu prawdziwa!!! Dick ujął w niej caly swój okres związany z narkotykami, począwszy od jego wizji i przykładów stanów lękowych czy odlotów, po ulokowanie w powieści osób, które w tym okresie mu towarzyszyły. Wiele postaci występujących w powieści to po prostu osoby, z którymi Dick przeżył "szalone lata 60-te".

Ale abstrahując od całej tej smutnej i dołującej otoczki, która już od pierwszych stron aż bije z tej książki, czy od całej fabuły (która jak to u Dicka jest ciężka do opisania w pary zdaniach, a którą ja jestem po prostu zafascynowany!!!)... chciałem zwrócić uwagę na jeszcze jeden aspekt tej książki. Chodzi mi tu mianowicie o to, że w całej tej dołującej aurze ksiązka ta jest niesamowicie śmieszna. Tak, nie pomyliłem się, momentami po prostu śmiełem się na głos w tarkcie czytania. Dialogi bohaterów w trakcie kolejnych "odlotów" powalają na kolana. Logika i sposób postrzegania rzeczywistości osób na haju sa tu opisane w mistrzowski sposób, który momentami wcale nie odbiega od zachowań tzw. "normalnych" ludzi, a powiem więcej, często nawet ich zawstydza i zmusza czytalnika do odpowiedzi na pytanie kto tu jest na haju? (przykład kobiety, która prosi sąsiada/narkomana o zabicie owada na jej ścianie- odsyłam do książki
No a już....

Podsumowując, prócz kilku gadżetów z tzw. nurtu s-f, jest to książka, której raczej bliżej to tzw. "głównego nurtu" do którego Dick przez całe życie dążył. Dla mnie jest to powieść genialna, którą polecam bardzo ba/R\dzo.

Opis :
Ragle Gumm, czempion gazetowych zgadywanek, prowadzi nudne, uregulowane życie. Do czasu? Pewnego dnia wpadają mu w ręce gazety relacjonujące wydarzenia nijak mające się do rzeczywistości. W odbiorniku kryształkowym siostrzeńca słucha audycji, których nie ma w żadnym programie radiowym, oraz rozmów pilotów niewidzialnych statków powietrznych. Ragle Gumm zaczyna sądzić, że poza jego światem istnieje jakiś inny. Szybko jednak dochodzi do wniosku, że po prostu popadł w paranoję. Nie ma racji ? jest najzupełniej zdrowy na umyśle.

Tytuł   Czas poza czasem
Tytuł oryginalny   Time Out of Joint
Data wydania   19 lutego 2013
Autor   Philip K. Dick
Wydawca   Rebis
ISBN   978-83-7510-835-4
Format   288s. 150×225mm; oprawa twarda, obwoluta
Cena   27,90
Gatunek   fantastyka

"Czas poza czasem" dostałem dzisiaj do recenzji, więc możliwe, że pojutrze zacznę ją czytać. Jak skończę to podzielę się wrażeniami, bo po przeczytaniu wstępu, jestem jeszcze bardziej ciekawy lektury

Tak, tak chopie... na bank do maja zaczynam. Ostatnio już miałem go brać, ale Rebis wydał kolejnego Dicka "Czas poza czasem", tak więc sam rozumiesz:) Poza tym za Steinbecka się zabralem ostatnio (Tortilla Flat), genialne czytadło.

Co do Czasu poza czasem, to po raz kolejny składam głębokie pokłony dla mojego mistrza fantastyki naukowej (na razie jest nim tylko Dick, może Simmons dołączy ). We wstępie autor artykułu napisał, że można w książce doszukać sie fabuły rodem wyjętej z filmu Truman show, ale podobno producenci tego obrazu zaprzeczają, jakoby czerpali z Dicka. Czytając książke zasmiewałem sie z tego, trudno bowiem nie widzec, że scenariusz tego filmu powstał na bazie ksiązki Dicka. Gdyby autor żył, sprawę o plagiat, czy prawa autorskie na bank by wygrał. Nie jest to oczywiscie dosłowne zerżnięcie fabuły książki. W połowe "Czasu poza czasem" fabula tak genialnie schodzi na swoje, tak charakterystyczne dla Dicka tory, że takie rzeczy tylko u niego. Fest Polecam.

No to kolejna dobra wiadomość dla fanów Dicka i tej ładnej serii Rebisa.




Tytuł: Płyńcie łzy moje, rzekł policjant
Tytuł oryginalny: Flow My Tears, the Policeman Said
Data wydania: 14 maja 2013
Przekład: Zbigniew A. Królicki
Format: 312s.; oprawa twarda, obwoluta
Cena:    49,90


Stany Zjednoczone po wojnie domowej. Niemal absolutną władzę sprawuje policja, na każdym rogu stoją jej posterunki. Gwiazda show-businessu Jason Taverner, który gromadzi przed telewizorami trzydziestomilionową widownię, pewnego dnia budzi się w obskurnym pokoju hotelowym. Nikt go nie zna, a nawet o nim nie słyszał, na domiar złego nie ma jakichkolwiek dokumentów ? w gruncie rzeczy nie istnieje, jest wyrzutkiem bez żadnych praw. Nic z tego nie rozumiejąc, tropiony przez policję, stara się odzyskać tożsamość?

?Płyńcie łzy moje, rzekł policjant?, powieść wyróżniona John W. Campbell Memorial Award, obok ?Ubika?, ?Człowieka z Wysokiego Zamku? i ?Trzech stygmatów Palmera Eldritcha? należy do największych dokonań Philipa Dicka ? pisarza, którego Stanisław Lem uważał za najlepszego amerykańskiego autora SF.

Oj Ciacho nawet nie wiesz jak właśnie u mnie zapunktowałeś, zwłaszcza, że nie dalej jak dwa dni temu szukałem już jakich informacji co do kolejnego Dicka w Rebisie, ale mi nie pykło. Super info i jeszcze lepsza okładka 

Ps- Ciacho do końca Hyperiona zostalo mi 90 stron. Generalnie GENIALNIE !!!