Przeczytałem Trupią Farmę Bassa i jestem zachwycony. Mimo że antropolgia nie interesuje mnie w takim stopniu, to czytałem z wypiekami na twarzy. Autor ciekawie i zgrabnie opisuje co rozdział nową sprawę, z którą się zetknął w swojej karierze, których nierzadko rozwiązanie okazuję się być bardzo zaskakujące. Bardzo podobał mi się luźny styl pisania, miejscami czarny humor oraz ciekawe wplatanie wątków naukowych. Moim zdaniem świetna pozycja zarówno dla osób zainteresowanych tematyką antropologii, jak i dla czytelnika, który chce bardzo miło spędzić czas przy dobrej, luźno napisanej lekturze 9/10

W najbliższym czasie raczej nie, w tym miesiącu pewnie na ogień pójdzie Hiperprzestrzeń Michia Kaku, którą tak polecasz

Fajnie, że Ci się spodobało. Czasem warto zrobić odskocznię od tego co się na co dzień czyta i sięgnąć po coś innego, bo zdarza się trafić na coś, co Cię pochłonie bez reszty i czyta się kapitalnie. Myślę, że warto też będzie zainteresować się pozycją Craig, która nota bene była uczennicą Bassa, bo bardzo prawdopodobne jest, że to będzie również fajna książka.

Nie chcę się czepiać, ale temat brzmi "literatura popularnonaukowa", a od kilku/kilkunastu postów "jedziecie" z literaturą podróżnicza/reportażową   A to raczej nie to samo...

Do wątku warto dodać najnowszą książkę wydawnictwa SQN (premiera 24.09) - "Republika Piratów" Collina Woodarda.

Dzieło Collina Woodarda jest literaturą faktu, która z powodzeniem może stać na księgarskich półkach w dziale "książki historyczne". Zdumiewa i w pewien sposób budzi podziw ogrom pracy, jaki w powstanie tej książki włożył autor oraz wszystkie osoby na jego drodze ku publikacji. Na tych niemal 370 stronach znajduje się istny ocean faktów, dat, nazwisk, pojęć, miejsc oraz wydarzeń i nieprzygotowanego czytelnika może to przytłoczyć. Fakt, że książka jest wypełniona wiedzą od pierwszej do ostatniej strony, nie znaczy, że wszyscy będą się przy "Republice piratów" nudzić. Dla entuzjastów książka Woodwarda będzie wyrzuconą na wydawniczy brzeg skrzynią skarbów w pirackiej tematyce i obcując z tytułem poczują się jak przysłowiowe ryby w wodzie.

"Republika Piratów" skupia się na tak zwanej "złotej erze" piratów, ale nie tylko. Bowiem wstęp i pierwsze rozdziały opisują zdarzenia mające miejsce znacznie wcześniej (1696) niż wspomniana wyżej "złota era" (1715-1725), natomiast zakończenie też wybiega nieco (1732) poza najlepszy dla piratów czas. Woodard skupia się przede wszystkim na kilku nazwiskach lub przydomkach ważniejszych piratów oraz na osobie, która doprowadziła do ich upadku. Dla mnie właśnie osoba Woodesa Rogersa jest najbardziej istotną postacią książki, chociaż zarówno tytuł jak i treść skłaniają się w większej mierze ku takim postaciom jak Czarnobrody, Bellany czy Vane. Ich wzajemne zmagania stanowią największy smaczek "Republiki Piratów".

"Republika Piratów" to książka niezwykle dopracowana, godna oklasków za wiedzę i wkład autora w jej powstanie, jednak nie jest ona równie doskonała językowo, a ogrom faktów może przytłoczyć. Jestem pewny, że mimo wszystko znajdzie całkiem pokaźne grono odbiorców, bo o piratach do tej pory nie pisał tak konkretnie nikt i Collina Woodarda można nazwać pionierem w obalaniu mitów na temat piratów i piractwa w ogóle.

Więcej Tutaj

Widzę, że dużo osób czytało Trupią farmę akurat mam tą książkę w pdf, ale w międzyczasie czytałem parę innych. W związku z rekomendacjami wkrótce się za nią wezmę. Odnośnie takiej medycyny sądowej był kiedyś, a może nadal jest puszczany w TV na kanałach Discovery "Doktor G lekarz sądowy", który szczerze polecam.

Natomiast literatura popularnonaukowa, którą mogę polecić to "Ostatni dni Inków" wydana przez Rebis. Tematyka to najazd hiszpańskich konkwistadorów na inkaską cywilizację, odkrywanie Ameryki Południowej, grabienie bogactw i całkowite wytępienie Inków w imię Boga. Szczerze mówiąc po tej książce zacząłem inaczej spoglądać na chrześcijaństwo. Bardziej szczegółowo nie opiszę, bo czytałem ją jakieś 3 lata temu, więc dużo już zapomniałem. W każdym razie nie brakuje przemocy Hiszpanów na władcach inkaskich, torturowania i poniżania, intryg pomiędzy samymi konkwistadorami.

Jak kto się interesuje kryminalistyką, (a jak lubi kryminały, to powinien, no nie?) to szczerze polecam: 

http://lubimyczytac.pl/ksiazka/6577/stulecie-detektywow

Merytorycznie ciekawe, a i napisane pierwszorzędnie.

Bardziej fachowa, ale napisana z jajem i już nie popularnonaukowa, ale naukowa:

http://www.gandalf.com.pl/b/temida-nad-mikroskopem/

A ja czytam to. Ambiwalentne odczucia. Napisane z polotem, ale zbyt jadowita:

http://lubimyczytac.pl/ksiazka/77307/diabel---historia-powszechna

Czytałem moi drodzy w ostatnim czasie dwie warte uwagi książki dla osób zainteresowanych dziejami Skandynawów I Słowian. Zwłaszcza tych drugich. Artur Szrejter napisał dwie ciekawe pozycje, których opracowanie jest bardzo dobre i mocno przybliżające temat.

"Wielka wyprawa księcia Racibora. Zdobycie grodu Konungahela przez Słowian w 1136 roku" - ta książka jest w pełni poświęcona jeden z największych klęsk Wikingów w historii, za czym stoją Słowianie i Polska armia. Sporo jest na temat Bolesława Krzywoustego, który podobno sam zlecił taką wyprawę księciu Raciborowi. Książka porusza  kwestie wojenne, polityczne, ekonomiczno-gospodarcze, religijne i społeczne. Temat wyczerpany wydaje się doszczętnie, bo to drugie takie opracowanie dotyczace tej bitwy. Do tej pory powstało tylko jedno od islandzkiego pisarza i kilka opracowań naukowych, które niewiele wnoszą.

"Pod pogańskim sztandarem. Dzieje tysiąca wojen Słowian połabskich od VII do XII wieku" - ta z kolei pozycja nie tyczy się już jednej bitwy, a jak można wywnioskować po tytule wielu na przestrzeni kilku wieków. Z racji tego, że pozycja nie jest gruba nie jest możliwością przedstawić tego szczegółowo, ale autor bardzo ciekawie i dobrze zarysowuje wydarzenia Słowian z tego okresu.

Obie pozycje warte uwagi rozpoczęły cykl "Wojny Wikingów i Słowian". Nie mają wielkiej grupy docelowej odbiorców, ale jeśli ktoś z Was byłby zainteresowany to polecam.

Gdybyście chcieli dowiedzieć się coś więcej, to rozpisałem się u siebie:
http://swiat-bibliofila.blogspot.com/2014/11/wielka-wyprawa-ksiecia-racibora.html
http://swiat-bibliofila.blogspot.com/2014/11/pod-poganskim-sztandarem-dzieje-tysiaca.html

Wojciech Cejrowski Wyspa na prerii

Wojciech Cejrowski zabiera nas w podróż do Arizony, gdzie przedstawia swoje perypetie i przygody. Wyspa na prerii to tytułowy domek, który kiedyś wygrał i zakupił. Po wielu latach powraca do niego i zamieszkuje w nim oraz odwiedza miasteczko, które niedaleko leży. Opowieści snute przez autora są ciekawe i jak zwykle ze swadą opowiada o swoich perypetiach podczas pobytu jak inwazja pszczół czy zaproszenie kojota, bo zawsze chciał go mieć. Nieśmiertelne jest niebieskie krzesło i kornik co go drążył. Nie zabrakło humoru i zabawnych sytuacji. Książkę czyta się bardzo dobrze od samego początku choć tym razem opowiada nie o przygodach w dżungli tylko na pustyni. Polecam . Ocena 7.5/10.

Tomasz Michnikiewicz Swoją drogą

Troje bohaterów wyrusza w różne zakątki świata. Tak zaczyna się ich podróż.
W książce znajdziemy wiele przemyśleń autora, obraz jak teraz żyje się w poszczególnych krajach. Na przykład Pigmeje co jakiś czas wracają do dżungli, ale większość czasu spędzają na pracy w cywilizowanych miejscach. Większość utrzymuje się z ciężkiej pracy za niską stawkę, ale pielęgnują tradycje. W Arabii Saudyjskiej jest pokazane zostało jak się żyje, jaka tam jest kultura, co można, a co nie. Ciekawa to opowieść i wiele można się dowiedzieć. Ostatnia najsłabsza choć też nie pozbawiona uroku o wyprawie do miejsca ojca bohatera, w którym chciał się znaleźć od wielu lat.
Autor zawarł wiele przemyśleń na temat poszczególnych krajów, ich historii oraz praw nimi rządzących. Książka ciekawa, napisana przystępnie z wieloma ładnymi zdjęciami i z dodatkiem czasami humoru. Ocena 7/10.