Zapraszam do dzielenia się wrażeniami z lektury książek, których autorzy nie mają swoich tematów, a waszym zdaniem na takowy nie zasługują.

Zasady są proste i proszę nie robić z tego wątku "Aktualnie czytanych vol. 2". Dobre książki z zasady warte są założenia oddzielnego tematu dla ich autorów, a czasem nawet o średniakach warto podyskutować w oddzielnym wątku. Nie wspominając już o niesamowitej satysfakcji płynącej z kolektywnego krytykowania gniotów

Posty o książkach, których autor ma swój temat, będą usuwane.

Możesz stworzyć temat zbiorczy o danej tematyce, tak jak to jest zrobione dla np. książek naukowych o horrorze i o drugiej wojnie światowej. Wątków tematycznych nie ma w tej chwili zbyt wiele, ale to nie znaczy, że nie można ich tworzyć Ja czasami mam ochotę założyć wątek o postmodernizmie i postkolonializmie, ale chyba zrobię to w przypływie inwencji twórczej

Czemu nie? Ja na audiobookach wrzucam niekiedy post po poście, na temat niektórych audiobooków wywiązuje się rozmowa (tycząca głównie interpretacji tekstu, nie zaś samego tekstu), a inne sobie wiszą. Czasem (choć to było jeszcze chyba  na starym forum) ku przestrodze, żeby raczej wziąć się za książkę, niż za jej wersję audio, bo wykonanie koszmarne.
Ja w każdym razie jestem ciekawa Twojego wątku.

Tylko że ja... nie lubię wrzucać posta po poście i staram się tego unikać. Forum to nie blog. Mimo, że jest to dozwolone, czułabym że śmiecę.

Procella, jak o teologicznej i religioznawczej literaturze zrobisz temat, bo będę Ci bardzo wdzięczny, choć nie znam się na tej tematyce, to widzę tytuły, które rzucasz i się ślinię.

Ja jeszcze tak na zachętę powiem, że zrobiłem jakiś czas temu taki temat zbiorczy, zatytułowany "Filozofia". Przez 2 miesiące wisiał pusty, aż w końcu kogoś zainteresował. Także myślę, że warto.

Ksenia Basztowa Wampir z przypadku czyli o Drakuli na wesoło .
Postacie bohaterów są fajne i w humorystyczny sposób zostały przedstawione wydarzenia i relacje pomiędzy nimi.Lektura tej książki jest lekka, fajna i przyjemna co spowodowało, że czyta się znakomicie.Bawiłem się podczas czytania dobrze i nawet można się trochę pośmiać.Ocena 6/10.

Paweł Kornew Sopel
Pogranicze gdzie dzieje się akcja powieści zostało ciekawie przedstawione, ponieważ jest to obszar gdzie w trudnych niesprzyjających warunkach próbują przetrwać ludzie.Wokoło jest pełno niebezpieczeństw jak różnego rodzaju stwory, nieumarli i bandyci.Poznajemy Sopla alias Ślizgi, który jest twardym człowiekiem, który stara się przeżyć w tym świecie.Pierwsza część rozgrywa się w Forcie gdzie poznajemy bohatera i śledzimy jego losy.Została napisana dobrze, ale zabrakło mi niestety "czegoś".Ocena 6/10.
Druga część opowiada o wyprawie, w której bierze udział bohater i jego towarzysze.Jest bardziej ciekawsza od części pierwszej za sprawą większej ilości akcji, ciekawszej historii oraz krajobrazowi gdzie leży wszędzie śnieg i nie wiadomo kiedy nadejdzie niebezpieczeństwo.Ocena 7/10.

Moim zdaniem książka jest beznadziejnie napisana, postaci są przerysowane, a autor wyraźnie sili się na dowcip i kompletnie mu to nie wychodzi. Najgorsza powieść o wampirach, jaką czytałam, nie wnosi nic nowego, nic fajnego, nic wartego uwagi. I nie jest ani trochę zabawna. Co dowcip to bardziej żałosny od poprzedniego

Fizjonomika Jeffreya Forda rozpoczyna się niczym zwykły kryminał czy powieść sensacyjna. Poznajemy w niej głównego bohatera, jakim jest fizjonomista pierwszej klasy Cley. Na usługach Drachtona Nadolnego musi on odnaleźć tajemniczy biały owoc. Do wytropienia winowajcy posłuży Cleyowi znajomość fizjonomiki. Nauka ta pozwala osobie posiadającej wiedze i umiejętności w posługiwaniu się nią na prawie bezbłędne określenie po cechach fizycznych, fizjonomii danego człowieka czy jest on winny czy nie. Nasz bohater wierzący w niezłomność i sprawiedliwość fizjonomii zostanie wciągnięty w wir zdarzeń, które zmienią jego dotychczasowe postrzeganie świata. Książka posiada w sobie elementy kryminału, sensacji, fantastyki gdzieniegdzie ociera się o grozę.   

John Case - Kod Genesis

Złożony śmiertelną chorobą naukowiec ginekolog, w trakcie spowiedzi ujawnia sekret swoich badań. Przerażony ksiądz odmawia udzielenia mu rozgrzeszenia. Informacja o treści spowiedzi wywołuje szok w Watykanie... Młoda kobieta i jej syn giną w pożarze domu na przedmieściu Waszyngtonu.

Książka całkiem fajna, choć dla mnie za długa. Pozatym nie polubiłem głównej postaci Joe'a Lassistera, wręcz mnie drażniła. Finał na 3 strony to też duży zawód, dlatego moja ocena 5/10

John Case - Artysta zbrodni

Pozostawiona w pustym domu misternie wycięta figurka origami i zaplamiona krwią koszula, to jedyne ślady, jakie pozostały po siedmioletnich bliźniakach, Seanie i Kevinie, synach reportera telewizyjnego Alexa Callahana. Rodzinna wyprawa na Jarmark Renesansowy zamienia się w koszmar - chłopcy znikają w biały dzień, na oczach dziesiątków ludzi.

Tutaj to samo, finał krótki i przewidywalny, zbyt banalny, gdyby nie to książka byłaby conajmniej dobra. Ojciec, który niczym detektyw dochodzi do wszystkich zagadek , a potem juz tak naprawdę działa na oślep, jednak tak nie razi. Bardziej nie potrzebna była ta "łatka" reportera, która na nic sie nie przydała. A jak już 'używał' swojego zawodu to nie było w tym przekonania w własne możliwości i wychodziło to po prostu słabo.
Ocena 5/10.

Allan Folsom - Pojutrze

Paul Osborn, amerykański chirurg przebywający służbowo w Paryżu, napotyka przypadkowo mężczyznę, który przed laty zamordował jego ojca. Mężczyźnie udaje się zbiec próbując go odnaleźć, Osborn wpada na trop międzynarodowej intrygi, której początki sięgają 1945 roku.

I pomyśleć, że ta książka, leżała u mnie na półce 2 lata nietknięta. Po prostu cudo w czystej postaci. O autorze nie słyszałem nigdy, też nie spotkałem sie z nim na żadnym forum ani nic, więc nie spodziewałem sie niczego powyżej przeciętnej, coś jak z Case'm. Jak bardzo sie myliłem, historia wciąga od pierwszych do ostatnich stron, mimo swojej objętości, nie nudzi ani przez chwilę. Co chwile mamy ciekawe wątki, akcje , dramat i pełno niespodzianek.
Paul Osborn przez spotkanie tego jednego człowieka, zmienił wszystko, kluczyk został przekręcony i sie zaczeło.
Podobało mi sie, ze nie było w tej książce jakiejś większej ściemy, gdzie można było powiedzieć ' e ułatwili im to' NIE ksiażka jest prawdziwa w całości. Cała ta "Organizacja" nazistowska sie nie patyczkuje, a jej zasięg i możliwości, sprawiają , że nasi bohaterowie, są jakby zatrzaśnięci w potrzasku. Jednak pod wpływem wielu sytuacji i dzięki Vorahung udaje sie doprowadzić sprawę do końca. A finał to po prostu miazga.

Ocena: 10/10

Już szukam następnej książki tego autora