Aleksander Sołżenicyn (1918-2008)
Rosyjski pisarz i myśliciel. W 1945 za krytykę ZSRR i Stalina skazany na osiem lat pobytu w gułagu, wyszedł w 1956. W swoich pracach opisywał życie jednostki w ZSRR, zdanej na bezduszność systemu. W 1970 otrzymał literacką Nagrodę Nobla, w 1975 ogłoszony "zdrajcą ojczyzny" (KGB znalazło przy nim maszynopis Archipelagu GUŁag), pozbawiony obywatelstwa i wydalony do RFN, następnie udał się do USA. Do Rosji powrócił w 1997.

Prace (wikipedia.pl):
    Jeden dzień Iwana Denisowicza (1962)
    Zdarzenie na stacji Kreczetowka (1963)
    Zagroda Matriony (1963)
    Zachar Kalita (1966)
    Krąg pierwszy (1968)
    Oddział chorych na raka (1968)
    Sierpień czternastego (1972)
    Archipelag GUŁag (1973)
    Lenin w Zurychu (1976)
    Październik szesnastego (1975)
    200 lat razem (kontrowersyjna praca poświęcona historii Żydów w Rosji od rozbiorów Polski po czasy współczesne).
_________________________________________________________________________________________

Swoją przygodę z tym pisarzem zacząłem od opowiadań : Jeden dzień Iwana Denisowicza, Zagroda Matriony i Zdarzenie na stacji Koczetowka. Nie spodziewałem się, że tak mocno wsiąknę w jego twórczość. Opowiadanie te napisane są świetnym stylem, bardzo bezpośrednim. Czułem niekiedy, że nie czytam tekstu opowiadania, a słucham świadka opisywanych wydarzeń. Język jakim operuje jest z jednej strony prosty i bezpośredni, a z drugiej poetycki i nietuzinkowy. Kawał solidnej literatury.
Na półce stoi już Oddział chorych na raka, książka bardzo wysoko oceniona na portalu Biblionetka.