Hehehe, ja to akurat w ten sposób postępuję tylko i wyłącznie ze Steinbeckiem. To jest ewenement. Ale w sumie to "Myszy i ludzie" chyba nawet słynniejsze są od Na wschód..." i "Gron...".


Tak jak pisałem, nie czytałem, wiec nie powiem Ci, czy coś jest jeszcze lepszego albo na tym samym poziomie, a może to być kwestią gustu. Ale ten autor ma akurat to do siebie, że nawet jeśli fabuła nie jest specjalnie odkrywcza czy zajmująca (Podróże z Charleyem), to styl Steinbecka i wartości jego książek oddają Ci to z nawiązką. Jego po prostu nie da się nie docenić.

Ech, pierdziele, po "Illionie" się zabieram za "Ulicę/Cudowny", bo nie wytrzymam. 

Wczoraj przeczytałem sobie Myszy i ludzie i kurczę... aż nie wiem co powiedzieć, ostatnio czytałem same dobre i bardzo dobre książki ale to co stworzył Steinbeck wywarło na mnie zdecydowanie największe wrażenie. Niby książka nie opisuje nic specjalnego ot opowieść o dwójce przyjaciół, którzy razem szukają pracy na ranczach ale Steinbeck ma niesamowitą umiejętność pisania w tak plastyczny sposób, że wszystko wydaje się takie jasne i oczywiste a nie nudzi. Zakończenie to dla mnie majstersztyk, właściwie jedynym minusem tej książki jest to... że jest taka krótka Dla mnie to chyba na tę chwilę TOP1 tego roku.

Nieznanemu Bogu. Ależ ta powieść mi się podobała. Jaka siła, jaka moc w niej drzemie. Moża powiedzieć, że Steinbeck zawarł w niej całe człowieczeństwo, całą istotę naszego życia. Co to znaczy? Hmm.. wszystko i nic. Bo jak zdefiniować ludzkość? Jak dać receptę na życie? Jest to niemożliwe, bo każdy ma na to swój sposób, pomysł.
Opowieść ta osnuta jest w typowo steinbeckowskim stylu. Rejony uprawne, cięzkie życie na gospodarstwie i gdzieś tam (choć tutaj raczej w tle) dolina Salinas. Dokładając do tego głęboką zadumę bohaterów (głownie jednego), nad kondycją życia, świata i przede wszystkim boga, otrzymujemy moim zdaniem naprawdę dobrą historię.
Dużo w tej powieści odniesień i nawiązań biblijnych a także próba rozgraniczenia wierzeń pogańskich od chrześcijańskich. Steinbeck na szczęście nie daje odpowiedzi co jest dobrze a co złe. Zostawia ten wybór swoim bohaterom, a my czytelnicy płyniemy wraz z nimi.
Ja z tej powieści dosłownie wytargałem dużo siły i mimo wszystko pozytywnej enegrii. Po raz kolejny siła pióra Steinbecka porawała mnie do zwariowanego tańca w błocie po długim czasie suszy (w moim przypadku czytelniczej, bo coś ostatnio wybory dokonywałem raczej mierne)

Czytałem co jakiś czas jedną nowelę. Na temat każdej z nich cos tam skrobnąłem, ale "Nieznanemu Bogu" to zdecydowany faworyt z tej trójki Powiem więcej, to jeden z lepszych Steinbecków jakie czytałem. Na lubimyczytać jest ta książka pod genialną okładką. Po prostu boską

Po lekturze Ciacho poczujesz dopiero jej moc. A samą powieść jeszcze raz ziom bardzo polecam

Zazdroszczę Ci. Też chętnie poznałbym tą historię po raz pierwszy

Nie mogłem się powstrzymać i kupiłem jeszcze do tego Na Wschód od Edenu i Podróże z Charleyem :-D

Cormac to, moim zdaniem, świeża i ostrzejsza wersja Steinbecka. Ostrzejsza, bo momentami wgniata fotel brutalnością jak pisarze horrorów, np. Ketchum. Obaj, i Cormac, i Steinbeck, to moi ulubieni psiarze tego gatunku. I zdecydowanie jestem pewien, że jak podoba Ci się jeden, to spodoba się i drugi.


Ja bym się podpiął pod sugestię Mandriella, bo sam tak zacząłem, jadąc od najcieńszej do najgrubszej i jest to zdecydowanie dobra opcja czytania tego autora.

Spoko. Łap ten befsztyk i daj znać czy smakował.

Rewelacja
Mamy kolejnego!