Dampf, do "Lodu" biegiem! Czytałem ową knigę w tym roku i jest to jedna z najlepszych rzeczy, jakie w ogóle w życiu czytałem. Zamarzło!

Ja jakos miesiac temu zabralam sie za czytaniem Lodu. Wciaga mnie niesamowicie. Fakt jestem dopiero w trakcie podróży transsibem i nie moge sie doczekać dalszych wydarzeń.  Chce przeczytać jak najwięcej zanim się pojedzie się na spektakl do Lublina.  Mam nadzieje ze juz pod koniec listopada bedzie padał snieg. To bedzie mega klimatyczne. Wszystko dookola bedzie zamarzac. To w sumie ciekawe jak czytanie Lodu zmienia sposob pistrzegania zimy. <3



~

"Rekursja" - 900 stron, ładnie Ja jeszcze mam nieprzeczytany "Lód" i niezakupionego "Króla Bólu", nie mówiąc o całej masie innych książek...

ah... Spadł śnieg, dookoła zamarzło ^^
A w piątek już wyjeżdżam ze Szczecina w kierunku Warszawy, a później do Lublina na Lód.
W sumie nie mogę się doczekać, aż poznam Ciebie Kaju i Cichego^^ Gage trochę o was mówił

Jaram się tak samo tym wyjazdem jak tym  Kinga. Doczytuję Lód i z każdą strona jestem coraz bardziej niecierpliwa^^


~

A wiec forumowicze, spektakl na podstawie "Lodu" jest inscenizacja w pewien sposob wyjątkową. Ogrom świata przedstawionego przez Dukaja zostal w mistrzowski sposob oddany poprzez minimalistyczna formę scenografii. Mimo iż nie mozliwym jest oddanie całości charakterow bohaterów i sytuacji w i tak już długim,  bo ponad trzygodzinnym spektaklu, to gra aktorska jest zachwycajaca, sposob w jaki aktorzy wczuli sie w rolę jest naprawde godzien podziwu. Zadzieiajacy jest także fakt, ze starania kosztowaly ludzi pracujących nad tym, aby spektakl byl zrozumiany nie tylko dla fanow Dukaja, jak i dla ludzi, ktorym  jego dziela sa obce zajął niewiarygodnie wiele czasu. Widocznym jest ze praca włożona w spektakl nie idzi na marne. Fakt,  pojawiaja sie spoilery, ale nie sa bardzo dostrzegalne, wrecz zachęcającym jest do dalszego czytania,  jezeli tak jak ja jest się ledwo po rozmowie Banedykta i Jeleny.

Naprawde bardzo polecam obejrzenie tej sztuki. Takze ze względu na wspsnialych ludzi, ktorzy przyjechali z calej Polski, aby przy pomocy słów,  mowy ciała i swojego talentu opowiedzieć dzieło Dukaja w jak najlepszy sposób.


~

Opis brzmi fajnie, już od jakiegoś czasu czekam na to opowiadanie. Czuję, że 2014 będzie dobrym rokiem dla czytelników Dukaja. Ze względu na "Rekursję" spodziewam się, że zobaczymy go na Pyrkonie .

Odpowiedzi się nie doczekałem, ale doszedłem do tego (i wielu innych neologizmów) w trakcie czytania sam.

Co się tyczy samej książki, słowem wstępu: Jest to bezsprzecznie jedna z najlepszych książek, jakie w życiu przeczytałem. Absolutny musthave i mustread szanującego się fana fantastyki i czytelnika poszukującego wymagających i szalenie oryginalnych pod względem formy i treści książek.

Co mnie w tej książce zachwyciło? Wszystko!
-Różnorodność gatunkowa, bo można czytać ją  na wiele sposobów,
-kapitalnie skonstruowana i niejednoznaczna fabuła (łącznie z zakończeniem)- tyle możliwości interpretacji i analiz, ile czytelników się za nią zabierze ;
-charakteryzacja bohaterów- i pierwszo i drugoplanowi świetni, a Berbelek...genialny;
-dialogi - śmieszne, poważne, troszkę filozofii, troszkę teologii, ogolnie super;
-język - neologizmy, którymi tekst ocieka i których odkrywanie samemu daje radość i satysfakcję,
-styl - Dukaj jest geniuszem i pisze tak świetnie, jest wymagający, ale nie pozwala czytelnikowi się w tym wszystkim pogubić, bo go naprowadza.,
-wydanie- najlepsze na naszym rodzimym rynku fantastyki, twarda okładka, dobry papier, odpowiednia czcionka, kapitalna grafika Tomka Bagińskiego.

I czego chcieć więcej? Ksiązka pochłonęła mnie bez reszty, czytałem ją zachwycając się każdą stroną, każdym wersem, każdy słowem! A gadać można o niej i gadać. Nie ma takiej recenzji - a czytałem ich trochę - która by oddała to, czym ta książka jest, jak się ją czyta i ile Ci frajdy da z czytania. To trzeba przeczytać, po prostu.

I kurde wystarczyła mi jedna książka Dukaja, żeby się tak nastawić pozytywnie na autora i być pewnym, że jest polskim mistrzem naszej rodzimej fantastyki i czytać go trzeba!  I tak nie miałem Dukaja w planach (przed czytaniem) kupić w najbliższej przyszłości, ale robiłem wczoraj zakupy na necie i "W kraju niewiernych" już wędruje do mojego domu.

Czytałem, że  "Inne pieśni" i "W kraju niewiernych" to najlepsze na początek, więc zamówiłem jeszcze ten drugi tom. Coś jeszcze możecie polecić w dalszej kolejności?

Bardziej mnie przekonują Czarne oceany, więc będę ją miał na uwadze. Bo ten okres z historii Polski, o którym piszesz, że występuje w przypadku Xavrasa, nie za bardzo mnie interesuje.

A Extensę czytałeś? Bardzo ciekawie się zapowiada. 

Tak, Extensę czytałem. Lekka i przyjemna powieść o rodzinie, życiu i przemijaniu pokoleń.
Mógłbym dorzucić do tego Córkę Łupieżcy. Pomysłowa, lekko napisana i działająca na wyobraźnię.

Cichy - kiedyś zacząłem czytać Perfekcyjną niedoskonałość i padłem po pięciu stronach! Ta książka to nie tylko hard-tytanowe science-fiction, ale i intelektualny sadomasochizm  Nie wiem, czy kiedykolwiek do niej wrócę...

Tych akurat nie czytałem jeszcze, więc ciężko mi powiedzieć. Ja sam zaczynałem od Innych pieśni, potem był zdaje się Król Bólu (też świetny zbiór, choć nierówny i bardzo różnorodny tematycznie) i potem chwyciłem za Lód. Nie wiem czemu odradza się tę książkę na tak wczesnym etapie, chyba tylko ze względu na rozmiary, bo poza tym ta jest jak ambrozja, pożerałem jak głupi. No i to opus magnum Dukaja, warto szybko się o tym przekonać. Córka łupieżcy też jest przyjemną minipowieścią - można pochłonąć w przerwie między innymi, potężniejszymi rzeczami .

A - z bardziej hardkorowych pozycji Dukaja polecam też minipowieść Sciencie fiction z antologii o tym tytule. Hardcore postmodernizm, masakra