Henry Kuttner (ur. 7 kwietnia 1915, zm. 4 lutego 1958) ? amerykański pisarz fantastyki naukowej urodzony w Los Angeles w Kalifornii. Jako młodzieniec pracował dla agencji literackiej, przed sprzedażą swojej pierwszej opowieści The Graveyard Rats czasopismu "Weird Tales" w 1936. Pierwsze utwory Kuttnera miały wiele wspólnego z twórczością Howarda Phillipsa Lovecrafta, którego Kuttner był wielbicielem. Zaczynał od pisania opowiadań z dreszczykiem i fantastyki bohaterskiej. W science fiction zadebiutował w 1937 roku. W 1940 roku ożenił się z Catherine L. Moore, również autorką opowiadań SF i fantasy. Spotkali się po raz pierwszy w stowarzyszeniu Lovecraft Circle, grupy pisarzy i fanów korespondujących z H. P. Lovecraftem.

Bibliografia :
    Cytadela ciemności
    Czego ci trzeba
    De profundis
    Dolina płomienia
    Elak z Atlantydy
    Kraina Mroku
    Księga Ioda
    Księżycowe Hollywood
    Maska Kirke
    Maszyna ego
    Mokra magia
    Niewidzialne oko
    Nocne starcie
    Pegaz
    Próżny robot
    Pułapka czasu
    Szachowisko
    Świat należy do mnie
    Tubylerczykom spełły fajle
    Twonk: Opowiadania

Powieści :
    Dr. Cyclops
    The Fairy Chessmen
    Valley of the Flame
    The Dark World
    The Portal in the Picture
    Nieśmiertelni (wyd Polskie)
    The Time Axis
    The Well of the Worlds
    Mutant (wyd. Polskie)

Antologie :
    Czarnoksiężnicy z Krainy Osobliwości: Humoreski fantasy
    Rakietowe szlaki: Tom 1
    Dziennik Róży
    Conan i inni

(wikipedia)


Czego ci trzeba
Kiedyś dużo przeczytałem utworów Kuttnera. Najbardziej znane to opowiadania o wynalazcy Gallagherze i rodzinie Hobgenów. Tutaj mamy opowiadania różne od grozy po przez fantastykę.
Pierwsze opowiadanie zamieszczone w zbiorze to Cmentarne szczury. Opowiada o grabarzu, który chce rozwikłać tajemnice szczurów. Bardzo dobre opowiadanie grozy, klimatyczne, a zarazem makabryczne choć krótkie. Autor znakomicie buduje klimat grozy i dodaje dozę makabry. Warto przeczytać.
Drugim opowiadaniem jest Świnka. Niepowalająca opowieść o potentacie, który chce uniemożliwić kradzież swoich diamentów. Opowieść fantastyczna doprawiona szczyptę humoru, ale niestety zakończenie dość przewidywalne. Ocena
Krzyż stuleci - to trzecia opowieść, trochę przewrotna, ale pisana na poważnie. Autor zahacza w niej tematykę religijną. Postacie nieźle nakreśleni, ale zabrakło mi w opowiadaniu jakiegoś zaskoczenia, bo po pewnym czasie staje się trochę przewidywalne. Zakończenie dosyć dobre.
Czego Ci trzeba - opowieść o sklepiku, w którym kupisz wszystko czego zapragniesz. Bohater chce się dowiedzieć o nim czegoś, ale nie udaje mu się. Ciekawy pomysł i historia dość sprawnie opowiedziana, ale zakończenie mogło, by być lepsze. Postacie dobrze zarysowane.
Kuracja - średnie opowiadanie, w którym bohater miewa halucynacje. Napisane nieźle i nawet się dobrze czyta lecz nie powala.
Głos homara - opowiadanie napisane z dozą humoru. Nasz bohater ucieka i trafia na statek bez biletu. Historia ciekawa, a postacie dobrze zarysowani. Zakończenie dość ciekawe i zabawne.
Aureola - krótkie opowiadanie, nawet pastiszowe z humorem. Anioł poszukuje bezgrzesznej osoby co prowadzi do zabawnych sytuacji. Bardzo dobra historia, zabawna z fajnymi postaciami oraz zabawnym zakończeniem. Podobało mi się.
Dwuręka maszyna - to już ostatnie opowiadanie. Każdy ruch jest śledzący przez maszyny, a mordercy skazywani na obecność Furii - robotów. Nasz bohater zostaje wplątany w pewną sprawę i teraz może mieć poważne kłopoty. Dobrze napisana historia z interesującym bohaterem i zakończeniem. Podobało mi sie.

Zbiór nierówny, w którym znajdziemy ciekawe opowiadania i takie średnie choć muszę przyznać, ze czytało mi się opowiadania dość dobrze. Autor sięga po motywy religijne, kosmicznych przygód, czy też naszych bohaterów spotykają dziwne sytuacje. Książka nie jest gruba i czyta się szybko. Ocena 6/10.

Otwieracz do puszek, albo miał syntezować alkohole? Coś w ten deseń, był taki motyw w jednym z opowiadań. Kurcze, nie jest wielka literatura, ale bardzo taka... pozytywna. Ja tam lubię, w każdym razie.

@Pegaz - , ale nie chciałam spojlerować 
@Magnis - fantastykę ogólnie tak. Chociaż jak wejść w szczegóły to się może okazać, że chyba nie ;-) Chociaż klasyka: Tolkien, Le Guin, Zelazny i kilku innych - tak. A na niektóre rzeczy, takie jak np. opowiadania Kuttnera muszę mieć nastrój. W przeciwnym razie uznam za irytujące.