Ze świata "Wiedźmina" znam tylko 2 zbiory opowiadań, dlatego poza wiedzą, że wyszła nowa część oraz jak wygląda okładka i ile książka kosztuje nie chcę wiedzieć nic

Aktualnie jestem w trakcie słuchania ostatniej (niestety) części trylogii husyckiej. To jest naprawdę świetne. Nie wiem, może efektu "wow" dodaje mi to, że audiobook jest zrobiony na absolutnie światowym poziomie, bardziej w sumie określiłbym to mianem słuchowiska, teatru dla niewidomych, czy jak to jeszcze inaczej nazwać... Idealnie dopasowana muzyka w tle (co jakiś czas), świetne efekty dźwiękowe (brzęk stali, tętent kopyt, gwar rozmów w karczmach, podmuchy wiatru na łące, pohukiwanie sowy w lesie nocą, dudnienie deszczu o dziedziniec itd itp.), fenomenalny narrator (Krzysztof Gosztyła - chyba król lektorów na naszym rynku wydawniczym), dobrze dopasowani aktorzy do poszczególnych ról. Co by nie mówić - cud, miód, radość dla uszu i uczta dla wyobraźni. Z tym, że właśnie - czy to w głównej mierze zasługa pióra Sapkowskiego, czy jednak jest mi tak fajnie z tą trylogią za sprawą świetnego wykonania audiobooka? Wydaje mi się, że po prostu jedno podkreśla drugie.

Fabularnie najbardziej podobała mi się pierwsza - ta najmocniej awanturnicza i przygodowa - część, kiedy to poznaliśmy większość bohaterów a genialna (razem) trójka : Reynevan, Samson, Szarlej spędziła wspólnie znaczną większość książki. Ich przygody wtedy budziły największą radość obserwacji. Druga część równie dobra, choć w moim odczuciu za dużo czysto militarnych wywodów napakował tam Sapkowski, przez co momentami akcja zwalniała.  Lux perpetua trzyma poziom poprzedniczek, ale mam jedno "ale". Czuć tu dość wyraźne pisanie schematem (możliwy malutki spoiler):

Całe szczęście, że w tej części większy nacisk położono na postać Pomurnika i jego (coraz większe) problemy, bo same perypetie Reynevana mogły by rozczarować. Niemniej niejako snujący się i budzący co większe znudzenie wątek naszej ciamajdy rekompensuje fantastycznie wykreowany świat. Dla laika - porządna dawka dat, historii, koligacji narodowo-personalnych. Właśnie to podparcie się wojnami husyckimi uważam za strzał w dziesiątkę. Dodatkowo Sapkowski tak zgrabnie łączy fikcję literacką z prawdziwymi zdarzeniami, postaci fikcyjne z historycznymi, magię z mieczem, że nie sposób nie dać się pochłonąć. W moim odczuciu cała trylogia jest nieco bardziej ambitna i złożona niż te 2 (genialne) tomy opowiadań Wiedźmińskich.

Jestem gdzieś w 3/4 książki, pewnych rzeczy się domyślam , jednak zupełnie nie wiem w którym miejscu Pan Andrzej zakończy trylogię i jednak na tyle przywiązałem się do bohaterów, że zwyczajnie szkoda, że to tylko 3 tomowa opowieść.

Dziś rano zakończyłem - bardzo udaną - przygodę z trylogią husycką. Tak jak już 2 posty temu pisałem - całą serię uważam za ambitniejszą i bogatszą (choćby językowo) od Wiedźmina (zaznaczam: tylko 2 tomy opowiadań ze świata Wiedźmina znam). Sapkowskiemu należą się brawa za rozmach całości oraz za to, że nie zszedł poniżej jakiegoś tam poziomu i wszystkie części są niemalże tak samo genialne. Wiadomo, każda miała swoje gorsze momenty ale dla mnie na dobrą sprawę mogłaby to być jedna wielgachna powieść.

Co do rozwiązań fabularnych: