Przedsmak zła

Sięgając po Przedsmak zła Alex Kavy nie spodziewałem się po niej za wiele, bo prequel cyklu zawsze niesie ryzyko dostania nie takiej książki na jaką liczy się.  Napisanie o pierwszej sprawie agentki Maggie O'Dell zajmującej się ściganiem morderców było ciekawym posunięciem. Wobec czego pomimo obaw jakie miałem wiedziałem spowodowane wydawanymi obecnie jej książkami, które nie są już takie jak obecne  jej thrillery. Swoje pierwsze przygody z jej książkami wspominam bardzo dobrze, ale później już tak dobrze nie było. Miałem nadzieje na przyzwoity thriller przedstawiający początki kariery naszej bohaterki. Dlatego postanowiłem przeczytać.
Siedząca zazwyczaj za biurkiem agentka Maggie O'Dell za sprawą otrzymanych informacji stara się rozszyfrować i przekazać jak najwięcej wniosków mogących przybliżyć do złapania sprawców. Bezpieczna ze zdjęciami od techników kryminalistycznych próbuje wniknąć w umysł zabójcy. Za sprawą swojego szefa zostaje wysłana do zbadania w terenie okrutnej zbrodni i tym samym trafia po raz pierwszy na miejsce przestępstwa. Okazuje się, ze to początek gry i walki z czasem, aby złapać mordercę przed następnym morderstwem.
Początek jaki nam serwuje autorka można porównać do trzęsienia ziemi jak powinno się zaczynać thriller. Makabryczne morderstwo zostało opisane ze szczegółami w sposób obrazowy i makabryczny. Podczas czytania ma się wrażenie, że jesteśmy obecni na miejscu zbrodni i czuć unoszący się nieprzyjemny  zapach. Dotychczas siedząca za biurkiem i oglądająca zdjęcia z miejsca zbrodni ma okazje poznać prawdziwe oblicze koszmaru jaki zgotuje jej pierwsza sprawa. Wysłana przez swojego szefa ma poznać miejsce zbrodni w realnym świecie, a nie na fotografiach. Po tym początku śledztwo zaczyna ruszać z miejsca i zaczyna się robota policyjna w poszukiwaniu pozostawionych śladów, zbieranie poszlak i informacji. Na pewno nie jest łatwo cokolwiek odgadnąć. Alex Kava gra z nami w kotka i myszkę z przestępcą w próbie wywiedzenia czytającego w pole. Podsuwane tropy nie prowadzą do odgadnięcia tożsamości sprawcy, bo wszystko jest inne niż wydaje się na rzut oka. Nawet podejrzanych mamy kilku i nie wiadomo kto za tymi zbrodniami stoi. Makabryczna gra jaką prowadzi morderca z agentami jest wyścigiem w celu schwytania sprawcy i powstrzymania przed dalszymi morderstwami. Śledztwo prowadzone jest świetnie i nie brakuje w nim  kilku zwrotów akcji. Niektóre rozdziały poświęcono na przedstawienie działań mordercy, jego pomysłów i szaleństwa, co potęguje narastający klimat przerażenia. Z takim czymś spotkałem się wielokrotnie w innych książkach i nawet w przypadku Alex Kavy zdało egzamin. Trudność polega na nie zdradzeniu za wcześnie wszystkich kart tylko pomału ich odsłaniania w toku prowadzenia historii. Oprócz wątku kryminalnego nie mogło zabraknąć tła obyczajowego, który jest obecny. Poznajemy różne wydarzenia z przeszłości bohaterki, jej obawy i relacje z innymi postaciami. Problemy z jakimi styka się nie dotyczą tylko sprawy morderstwa lub policyjnych relacji, ale mają też podłoże rodzinne.
Główną bohaterką jest Maggie O'Dell pracująca dotychczas u siebie w biurze, próbująca wniknąć w umysł przestępcy za sprawą dokumentacji i zdjęć jakie otrzymuje od techników kryminalistycznych z miejsc zbrodni. Stara się pomóc i wykonywać swoją pracę z należytą powagą. Sylwetkę jaką prezentuje nam autorka można pod względem rysu psychologicznego i nadanych cech uznać za świetną. Na pewno nie dostaliśmy mdłej postaci, nieciekawej i jednowymiarowej tylko ciekawą. Poznajemy jej obawy, dręczące ją demony i tajemnice z przeszłości co powoduje pogłębienie postaci. Jest silną i twardą policjantką. Upartą, inteligentną, zdolną, spokojną, opanowaną i podążającą pojawiającymi się tropami . Spotkanie z niebezpieczeństwem powoduje nasze kibicowanie jej na wszystkich frontach. Zresztą wypada sympatycznie i nie sposób jej nie polubić. Pozostałe postacie zostały nakreślone również bardzo dobrze i udało się stworzyć kilka naprawdę ciekawych osób na potrzeby książki. Potrafiące wzbudzić emocje podczas czytania, inne wypadają miło i sympatycznie. W zależności od powierzonej roli jaką dla nich przygotowała autorka. Sam czarny charakter robi przerażające wrażenie swoim zachowaniem i brakiem sumienia. Okrucieństwem jakie popełnia, jest inteligentny, sprytny, nieuchwytny, opanowany i wykorzystujący naiwność ludzką. Jego działania są przemyślane, bawił się swoimi ofiarami i ich niepokojem. Przychodziło mu z łatwościa przechytrzenie służb bezpieczeństwa i wodzenie ich na nos. Wzbudzał strach swoimi działaniami i tym, ze nie wyróżniał się z tłumu. Godny przeciwnik dla naszych bohaterów. Relacje jakie występują  są nieraz nasączone emocjami i wypadają dobrze. Stworzone dialogi przyjemnie się czyta i nie powodują irytacji.
Książka posiada wartko poprowadzoną akcje, która leci do przodu przez cały czas i nie zatrzymuje się. Wydarzenia toczą się błyskawicznie i nie sposób nudzić się podczas czytania. Sama historia zaczyna się od mocnego akcentu, który pojawia się często w toczących się zdarzeniach. Chora gra psychopaty i niebezpieczeństwo czyhające zewsząd na wszystkich. Nie brakuje dawki makabry w początku i pojawiającej się za sprawą sekcji lub ofiar sporo później. Opisane wszystko było nieraz szczegółowo, ale nie przekroczono pewnych granic. Po prostu jak trzeba było to pojawiały się takie mocniejsze sceny. Na pewno pogoń za sprawcą, pościgi i zaciskająca się pętla wokół niego powodowało, ze historia trzymała w napięciu. Występujące zwroty akcji i podsuwanie fałszywych tropów wypadło świetnie, bo nie sposób odgadnąć kim jest sprawca. Książka Przedsmak zła jest thrillerem kryminalnym połączonym z powieścią obyczajową. Taka mieszanka sprawdza się znakomicie w tym przypadku. Łatwość jaką ma autorka w kreowaniu historii, mrocznego kryminału, zagadki i postaci tylko mogę zaliczyć na plus. Styl jakim posługuje się jest nie wyszukany, przystępny i czasami prosty, ale siła tutaj tkwi w prostocie i pojawiającym się mrocznym klimacie obecnym przez całą książkę. Krótkie rozdziały i zbędne opisy tylko potwierdzają, że popracowano nad nią i dlatego wciągnęła mnie bardzo. Narracje poprowadzono wielotorowo. Mamy możliwość poznać historie z punktu widzenia FBI, bohaterki ,  jego ofiary  i właśnie samego mordercy. Fajnym pomysłem było powrót do znanej mi postaci w osobie Gwen Petterson przecież będącą przyjaciółką Maggie w późniejszych tomach. Akcja toczy się przed znanymi nam zmianami w życiu prywatnym bohaterki. Jeżeli chodzi o finał książki to pod koniec można przewidzieć jak skończy się. Trochę szkoda, bo zabrakło mi w nim większego zaskoczenia, ale rekompensują to mocniejsze ostatnie strony.
Sięgając po książkę Przedsmak zła nie spodziewałem się wiele po ostatnio wydanych powieściach. Nie były złe, ale do pierwszych nie umywały się w żadnym razie. Brakowało w nich tego czegoś i jako przyjemne nie zobowiązujące książki sprawdzały się nawet dobrze. Przedsmak zła jest powieścią sporo lepszą od nich, widać tutaj posiedzenie nad nią i stworzenie mrocznej historii z ciekawą intrygą, która podobała mi się. Potrafi trzymać w napięciu i nie pozbawiona została dynamicznej akcji. Nawet odpowiedz na temat motywu i samego sprawcy wywołała niepokój po przeczytaniu, a to już coś znaczy. Sięgając po nią miałem swoje obawy, ale nie sprawdziły się. Dostałem wciągającą historie i świetnie nakreślonych bohaterów żyjących na kartach książki. Pierwsza sprawa agentki Maggie O'Dell za mną i przyznaje miło spędziłem czas przy niej. Czytało się w szybkim tempie i nie wiadomo kiedy było po wszystkim. Mam ochotę przypomnieć sobie Dotyk zła i inne książki z tego cyklu. Może kiedyś się zdecyduje, a może niedługo jak czas pozwoli. Pewne jest, ze sięgnę po kolejne powieści Alex Kavy jeśli będę miał okazje. Przedsmak zła to bardzo dobry thriller, powieść kryminalna i obyczajowa w jednym. Każdy znajdzie w niej coś dla siebie.

Ocena 7/10.