Jeśli ktoś czytuje CN albo moje posty na FB, to na pewno już natknął się na to nazwisko. Młody pisarz, debiutował w antologii "Po drugiej stronie" wydawnictwa Agharta, niedawno nakładem tego samego wydawcy opublikował zbiór opowiadań "Powrót". Od pierwszego opowiadania Wojtka jestem jego wielkim fanem, więc kilka słów po lekturze zbioru: lepszej polskiej literatury grozy w tym roku już raczej nie znajdziecie. W ogóle to jedna z inteligentniejszych i lepszych rzeczy, jakie w polskim horrorze zostały wydane. Oryginalna i posiadająca indywidualny styl mieszanka wpływów Kafki, Schulza, Pessoi i przede wszystkim Ligottiego. Mroczne i pesymistyczne weird fiction, literacko wyborne, dopracowane w szczegółach, dojrzałe. W zbiorze jest kilka powalających na ziemię miniatur, kilka dłuższych tekstów. Od ghost-story, przez paranoiczne gry teoriami spiskowymi do upiornych gier koszmarami sennymi. Gunia zadebiutował tak, jak wielu chciałoby już skończyć.

Dla zainteresowanych:
http://labiryntzlisci.blogspot.com/ <- Blog Wojtka, świetna rzecz
http://agharta.es24.pl/opis/6050821/wojciech-gunia-powrot.html <- Książka do kupienia
http://www.carpenoctem.pl/teksty/zbyt-optymistyczne/ <- Mój wywiad z Gunią
http://www.carpenoctem.pl/teksty/bardzo-dlugo-byla-tylko-ciemnosc/ <- Opublikowane na CN opowiadanie
http://www.carpenoctem.pl/?p=11384 <- recenzja


Ktoś w ogóle o Guni słyszał? Ktoś czytał? Jeśli nie, to polecam się zainteresować

Wczoraj skończyłem lekturę "Powrót" i muszę przyznań że jestem pozytywnie zaskoczony.

Z reguły rzadko czytam nowości,wole coś sprawdzonego,bardziej odpowiada mi ten starszy klimat pisarstwa,jednak tutaj zrobiłem wyjątek.Nie ukrywam że głównym powodem który spowodował aby sięgnąć po ten zbiór opowiadań była dla mnie pozytywna opinia redaktora serwisu hplovecraft.pl jakoby od dawna w Polsce nie było literatury grozy o takim potencjale intelektualnym.Z ciekawości więc postanowiłem zaopatrzyć się w te książkę aby samemu się przekonać,tym bardziej że rzeczywiście jest w atrakcyjnej,niskiej cenie co wśród nowości nie jest zasadą.

Jeśli chodzi o kryterium grozy to najwięcej wrażeń chyba mi dostarczyło opowiadanie "Ojciec". Wydaje mi się że jest to najlepiej skomponowane opowiadanie pod względem całości tzn przez cały czas trzymające w napięciu,tajemnicze,bez zbędnej filozofii odciągającej od głównego wątku.

Ogólnie zbiór opowieści ma ten bardzo ważny plus iż z jednej strony nawiązuje do twórczości metafizycznej,groteskowej wielkich pisarzy jak Kafka czy nawet Orwell,ale z drugiej strony czuć oryginalność,kreatywność samego Wojciecha Guni.Na pewno nie jest to kalka starych pomysłów.Jakoby przykład nasuwa się już pierwsze,bardzo dobre opowiadanie pt.''Wezwanie" - trudno tutaj nie dostrzegać porównań z ''Procesem'' F.Kafki.

Poza tym najbardziej przypadły mi do gustu opowieści; ''Bardzo długo była tylko ciemność" , "Powrót" , "Spisek" oraz "Wojna".

Teraz czas na minusy.
Przede wszystkim najniżej oceniłbym te najkrótsze opowiadania,które okazały się najmniej interesujące,gdzie już teraz świeżo po lekturze miałbym trudności aby przypomnieć sobie o co w ogóle w nich chodzi...

Ogólnie co najbardziej mnie nużyło w tekstach Guni to nadmierna moim zdaniem poezja,filozofowanie.Ja rozumiem że to taki styl,utwory metafizyczne itp.,ale jednak skoro autor zdecydował się na gatunek literacki opowiadań,czyli krótkich utworów literackich o prostej akcji to jednak tych dodatkowych opisów,przemyśleń powinno być mniej.Opowiadanie(a grozy w szczególności) powinno się kończyć mocnym akcentem,finałem,wstrząsnąć czytelnikiem a nie usypiać,spowalniać akcje.Mam tu na myśli tytułowy "Powrót" - świetne opowiadanie gdzie ostatnia strona to jakby esej filozoficzny o milczeniu.Nie pisze że wogóle niepotrzebny ale sądze że można by to krócej a dosadniej przedstawić. 
       

I będzie jeszcze moja recka. Naprawdę Mam kilka dni przymusowego wolnego w robocie i Gunia ma teraz u mnie priorytet!

Niestety raczej nie Jakieś krytyczne uwagi będą, bo nie wszystkie opowiadania trzymają poziom, ale, jak już mówiłam Matei, mnie kupił już pierwszy tekst

Bez sensu porównywać jedno i drugie. Nie wiem, co to za nagroda, ale jak ma być przyznawana tłumaczom to niech będzie przyznawana tłumaczom, a jak autorom to autorom.


Co do porównań do Schulza czy Kafki to nie rozumiem problemu. Wszyscy dokoła szastają wielkimi nazwiskami, a akurat u Guni, który w paru tekstach naprawdę otarł się o coś wielkiego, nagle są jakieś zastrzeżenia, bo "ojej, debiutant".

Powiem tak... tak coś czuję, że jakby tych "rozbuchanych haseł" użył bardziej znany wydawca to by nie było problemu i recenzenta bardziej martwi to, że Gunia zadebiutował w mocno niszowej Agharcie. I to niestety faktycznie jest problem, nie ma się co oszukiwać. Ale cóż... nie od razu Rzym zbudowano, każdy kiedyś zaczynał. Rynek książki rządzi się swoimi prawami.

Co do Agharty to przyznam że sam się zastanawiałem czy możliwe by było wydanie opowiadań Guni w bardziej prestiżowym wydawnictwie,tak aby możliwie jak najwięcej osób mogło się zapoznać z "Powrotem".Nie to żebym coś miał do tego krakowskiego wydawcy,widze że robi dobrą robote,jest tam wiele ciekawych tytułów,których próżno szukać gdzie indziej,jednak w tym przypadku sądze że warto by było bardziej wypromować ksiażke Guni,która właśnie przez swą specyfike,metafizyke, nastrój zainteresowałaby także inny typ czytelników niż tylko fanów horroru a tak pewnie mało kto w ogóle wie o jej istnieniu.Przydałoby się aby gdzieś ją rozlokować w empikach czy innych matrasach.

Tym bardziej iż z wywiadów z autorem można odnieść wrażenie że nie ma zamiaru przynajmniej na razie pisać kolejnych ksiażek,więc szkoda by było aby taka perełka jak Powrót pozostała pozycją niszową.

 

Miałem okazję czytać to opowiadanie, teraz jest to jeden z moich ulubionych tekstów Wojtka. Smutne, metafizyczne weird, bym powiedział. Polecam brać póki można

Jak wiemy, na jesień wychodzi "Nie ma wędrowca" nakładem C&T.

Czytałem beta - wersję "Nie ma wędrowca". Będzie to prawdopodobnie najlepsza polska książka grozy tej dekady. I nie piszę tego przez jakąś grzeczność, lizusostwo,  czy "bo tak wypada". Powieść jest genialna. Tylko - UWAGA - to nie będzie weird fiction, tylko bardzo specyficzne ghost - story. Wszyscy, którzy oczekiwali czegoś na kształt "Powrotu 2" mogą się zdziwić. Nie piszę, że zawieść, ale zdziwić. Z weirdowskimi opowiadaniami łączy "Nie ma..." potężny ładunek filozoficzny.

"Nie ma wędrowca" okazał się kapitalny, to jeszcze lepsze niż "Powrót". Mniej poetyki, ale spory ładunek intelektualny - filozofia, religia, koszmar wojny.

http://lubimyczytac.pl/ksiazka/313309/nie-ma-wedrowca/opinia/35456846#opinia35456846