Zapowiedź:

Hipnotyzująca, wstrząsająca historia, statek pełen złoczyńców, koszmar morskiego żywiołu...
Frachtowiec ?Per Se" płynie z Islandii do Surinamu. Jego załoga to dziewięciu mężczyzn, z których każdy coś ukrywa, a tylko jeden z nich zna prawdziwą historię statku. Gdy wskutek sabotażu jednostka traci łączność ze światem i zaczyna dryfować, zdani na siebie marynarze muszą podjąć walkę z żywiołem, własnymi słabościami i czającym się straszliwym losem. W konfrontacji ze śmiercią każdy z nich będzie reagował inaczej, rozpaczliwie szukając nadziei na ocalenie. Jak pisał jeden z krytyków, ?Statek jest [...] dziełem genialnym dzięki swojej rygorystycznej konstrukcji, językowi, poetyce i następstwie zaskakujących wątków, które się ze sobą splatają".
Thriller Stefána Mániego łączy realistyczny, przekonujący psychologicznie obraz walki o przetrwanie z pełną napięcia fabułą. Czytelnik jakby na własnej skórze odczuwa strach, który towarzyszy bohaterom, i znajduje się w samym środku wydarzeń, które nie zawsze da się logicznie wytłumaczyć.


Ta powieść to koszmar senny, powracający wciąż do tego samego momentu, w którym rozpoczyna się kolejny horror. To niezawodny towarzysz nocy pełnych gorączki i dreszczy.
Ulrich Baron, "Der Spiegel"

Máni zaserwował mieszankę wybuchową, bo połączył tradycję thillera z typowymi wierzeniami i przesądami islandzkimi, ale podał to tak, że nie czuło się zgrzytu, również językowo. Z islandzkiego wyciągnął to, co najlepsze. Ciekawe dialogi, obrazowy język, a przede wszystkim sama historia podróży z jednego piekła do drugiego.
Hubert Klimko-Dobrzaniecki

---

---

Powieść ukaże się 6-ego października pod patronatem Carpe Noctem. Tymczasem ja skończyłam ją już dzisiaj i niniejszym BARDZO POLECAM. Jedna z najlepszych powieści tego roku. Kolejny doskonały thriller z mrocznej serii wydawnictwa W.A.B., a przede wszystkim - wymykająca się schematom, klimatyczna i świetnie napisana powieść grozy, w której nic nie jest takie, jakie mogło się na początku wydawać. U Maniego zły jest dobrym, a początek końcem: powieść rozpoczyna się niczym klasyczny dreszczowiec, ale szybko przeradza się w opowieść o ludzkich słabościach, osamotnieniu i desperacji, a gdzieś w tle pobrzmiewa narkotyczna muzyka The Doors, mroźny i mroczny islandzki klimat oraz niepokojące echa twórczości Lovecrafta.

No właśnie miałem napisać, że mnie zachęciłaś (i to nie tylko dlatego, że wymieniłaś nazwisko Lovecrafta jakby co  ).

Niedawno miałem możliwość przeczytania Statku Maniego, który jest połączeniem thrillera rozgrywającego się w większości na morzu z horrorem. Kilka osób wyrusza tytułowym statkiem na ostatni rejs, ale po drodze zaczynają się dziać dziwne wydarzenia. A to przestają działać przyrządy i na pokładzie pojawia się Diabeł, postać mroczna i złowroga. Autor zgrabnie stworzył klimat osaczenia (nie ma ratunku) i podejrzliwości wobec swoich kompanów. Nie zabrakło nawiązań do mitologii znanego autora, którym jest Lovecraft.
Książkę czyta się przyjemnie od początku i z ciekawością śledzi się losy załogi. Lecz w niej mi czegoś zabrakło. Może mroczniejszego klimatu lub więcej zwrotów akcji. Podobała mi się za to zakończenie powieści, które jest dobre. Warto przeczytać i poznać historie statku uwięzionego na morzu wraz z załogą, gdzie nie mogą dostać znikąd pomocy i muszą się zmierzyć z nieznanym. Ocena 7/10.