Robert R. McCammon (ur. 17 lipca 1952), amerykański powieściopisarz z Birmingham, Alabama.Pisze horrory i thrillery, łącząc je często z sensacją.Otrzymał nominacje do nagrody Bram Stoker Award oraz World Fantasy Award.

Bibliografia :
- "Baal" (1978r.).
- "Bethany's Sin" (1980r.).
- "The Night Boat" (1980r.). (Polski tytuł "Widmo").

- "They Thirst" (1981r.). (Polski tytuł "Pragnienie").
- "Mystery Walk" (1983r.).
- "Usher's Passing" (1984r.).
- "Swan Song" (1987r.). (Polski tytuł "Łabędzi śpiew", wydawnictwo Papierowy Księżyc)
- "Stinger" (1988r.). (Polski tytuł "Stinger").
- "The Wolf's Hour" (1989r.). (Polski tytuł "Godzina wilka").
- "Blue World" (1990r.).
- "Mine" (1990r.).
- "Boy's Life" (1991r.). (Polski tytuł "Chłopięce lata", Magiczne lata - wydawnictwo Papierowy Księżyc).
- "Gone South" (1992r.).
- "Speaks the Nightbird" (2002r.).
- "Queen of Bedlam" (2007r.).
- "Mister Slaughter" (January 2010r.).
- "The Providence Rider" (2012r.)
- "I Travel by Night" (nowela, 2013r.)
- "The River of Souls" (2014r.)

Pragnienie

Nota wydawcy :
Los Angeles znalazło się w śmiertelnym niebezpieczeństwie. W zamku, należącym niegdyś do zdziwaczałego gwiazdora filmów grozy, zamieszkał król wampirów - rumuński książę Conrad Vulcan. Książę pragnie zdobyć władzę nad miastem; podstępem i przemocą ciągle powiększa armię krwiożerczych poddanych. Tylko detektyw Andy Palatazin, którego ojciec niegdyś również stał się wampirem, zdaje sobie sprawę z zagrożenia - nikt jednak nie chce mu uwierzyć.

Widmo

Nota wydawcy :
Moore nurkując w ciepłych wodach Zatoki Karaibskiej napotyka zagrzebaną w piasku łódź podwodną; myśli, że to cenne znalezisko, zabytek muzealny. Ale mieszkańcy wyspy znają prawdę. W tej krainie wierzeń voodoo od lat krążyły legendy i wspomnienia wojennego koszmaru, który wkrótce miał się rozpocząć na nowo.

Chłopięce lata

Nota wydawcy :
Jest to kronika życia jedenastoletniego Cory'ego Mackensona, mieszkającego w miasteczku Zephyr w Alabamie. Pewnego marcowego ranka Cory jest świadkiem tajemniczego wypadku: w głąb miejscowego jeziora stacza się samochód z zamkniętymi wewnątrz zmasakrowanymi zwłokami. Prześladowany myślą, że w jego wspaniałym Zephyr ukrywa się morderca, chłopiec postanawia zdemaskować sprawcę zbrodni. Nie dysponuje jednak żadnymi śladami. Ogromną rolę w rozwikłaniu zagadki odegrają sny - nawiedzające bohatera, jego ojca - również świadka wydarzeń, oraz Damę - ponadstuletnią Murzynkę, uważaną przez miejscowych za kogoś w rodzaju czarownicy.

Przeczytałem swego czasu książkę Chłopięce lata, która okazała się wciągającą lekturą z dobrze zarysowanym głównym bohaterem oraz szybko poprowadzoną akcją.Mamy tutaj narrację w pierwszej osobie to znaczy główny bohater opowiada historie o swojej przerażającej przygodzie i robi to w interesujący sposób.Książkę czyta się fantastycznie i mogę śmiało polecić wszystkim.Ocena 8/10.

Pragnienie
Opowieść o wampirach gdzie autor ukazuje ich w klasycznej krwiożerczej wersji.Podobała mi się fabuła bo chociaż książka jest gruba to nie uświadczymy w niej nudy za sprawą dobrze poprowadzonej akcji i ciekawej historii.Bohaterowie są dobrze skonstruowani i co najważniejsze ciekawi co sprawia, że ich losy śledzi się zainteresowaniem.Powieść czyta się bardzo szybko dzięki wciągającej historii.Ocena 8/10.

Lubię tego autora, ponieważ umiejętnie łączy w sobie kilka gatunków jak sensacja, fantastyka, horror, thriller, a nawet powieść obyczajową.Tworzy ciekawe historie, często mroczne, trzymające w napięciu z dobrze skonstruowaną fabułą i ciekawym zakończeniem.

Cieszy mnie również fakt, że wydawnictwo Papierowy Księżyc ma zamiar - w zapowiedziach -wydać książki jego autorstwa .Mam nadzieje, że po kolei wydadzą książki wydane u nas i takie, które nie zostały jeszcze wydane .

http://papierowyksiezyc.pl/strona-glowna/item/257-witamy-mistrza.html

Przeglądałem ostatnio anglojęzyczne stronki i nadziałem się na "Chłopiece Lata". Ksiazka zgarnia noty wyższe niż większość powieści Kinga i jestem na nią ostro nakręcony.

Ja czytam sobie od jakiegoś czasu powoli "Magiczne lata" i choć nadal mam przed sobą więcej niż mniej to mogę już powiedzieć, że książka bardzo w moich klimatach i bardzo mi się podoba. Na pewno przed premierą zmontuję jakąś recenzję.

Z lekkim poślizgiem, ale już dziś "Magiczne lata" trafiły do księgarń. Idealna lektura na dzień dziecka tak na marginesie :-)

A moja recenzja jakoś na dniach na Carpe. Jak tylko będę miał chwilę by nagrać. Może jeszcze w weekend się wyrobię.

Przypomniałem sobie ostatnio Widmo tego autora, które kiedyś mi się spodobało i postanowiłem sprawdzić jak będzie teraz. Książka okazała się znakomita. Moore przypadkowo uwalnia U-boota z drugiej wojny światowej co przyczynia się do niesamowitych oraz mrocznych zdarzeń. Akcja powieści osadzona na małej wyspie gdzie praktycznie oprócz dwóch osad nie ma nikogo oraz większości powierzchni wyspy zajmuje dżungla. Mamy tutaj nie tylko do czynienia z tajemnicą U-boota, ale również z wierzeniami voodoo. Powieść trzyma w napięciu od początku i też znajdziemy w niej sporą ilość makabry. Autor znakomicie poprowadził akcję i co trzeba przyznać czyta się naprawdę szybko. Książka jest ciekawa i dobrym horrorem, który niestety można kupić gdzieś w taniej książce. Może wydawnictwo Papierowy Księżyc jak Magiczne lata wznowi ją w niedługim czasie. Ze swej strony polecam bo to jest porządnie napisany horror z ciekawą historią i fajnym klimatem. Ocena 7/10.

Baaardzo mi się nie podoba takie dzielenie książek. To nie XX wiek by nie można było w wytrzymały sposób wydać około 1000 stronicowych cegieł... Z tego co widzę, to w oryginale jest tylko jeden tom.
Brzydki skok na kasę... A przyznam, że z chęcią bym sięgnął po ten tytuł.

Dzisiaj przeglądałem Filmweb i okazało się, że przymierzają się do ekranizacji Człowieka - wilka :

http://www.filmweb.pl/news/Wilko%C5%82ak+obroni+Wielk%C4%85+Brytani%C4%99+przed+nazistami-101732

Ciekaw jestem co wyjdzie z ekranizacji książki .

Łabędzi Śpiew (całość)
Robert McCammon to mistrz. Nie rozumiem dlaczego w Polsce jest tak mało znany, a książki tego autora nie ukazują się seryjnie jak te Kinga, Koontza czy innych czołowych nazwisk twórców literatury grozy. Może nie jest tak płodnym pisarzem jak inni jednak jest znakomity.

I "Łabędzi Śpiew" to potwierdza. Obok "Bastionu" i "Drogi" to najlepsza postapokaliptyczna książka jaką czytałem. Po chwili zastanowienia może nawet przebija dzieło Kinga, z którym ma bardzo wiele wspólnego. Wizja świata po nuklearnej zagładzie jest u McCammona bardzo dosadna i przerażająca. To nie opustoszały świat po pandemii grypy, w którym można rozpocząć wszystko od nowa. To całkowicie zniszczony świat zmagający się z zimą nuklearną. Opis tego wszystkiego jest nad wyraz przekonujący. Jak u Kinga tak i w "Łabędzim Śpiewie" obok realistycznie przedstawionego uśmiercenia większości ludności mamy do czynienia z elementami fantastycznymi. I są to elementy, w których autor nie popełnił błędów Stephena i nie poszedł w głupoty. Wszystko jest logiczne i fabuła nie powoduje zastanowienia nad głupotą pewnych wątków. Postacie u Roberta są jakby żywcem wyjęte z powieści Kinga. Są równie sprawnie opisane, ich losy są nam bliskie. A gdy w pewnym momencie dochodzi do spotkania się poszczególnych grupek bohaterów jesteśmy bardzo usatysfakcjonowani. A ten zły to Randall Flagg na gościnnych występach Tak samo jak w "Bastionie" tak tutaj jest to postać straszna, jednak z problemami 

To tyle. Gorąco polecam "Łabędzi Śpiew" bo to wspaniała, wielowątkowa i zapadająca w pamięć powieść. Teraz nadchodzi pora na "Magiczne Lata", które są ponoć jeszcze lepsze. Już się nie mogę doczekać.

Magiczne lata
są przepiękną powieścią. A dla fanów "To" Stephena Kinga pozycją obowiązkową. Powieść o dzieciństwie, pierwszych przyjaźniach, pierwszych zauroczeniach i fascynacjach. O magii. Oraz o wielu wielu rzeczach jakie w głowie siedzą człowiekowi gdy ma dwanaście lat. Aby nie było zbyt sielankowo nad wszystkim wisi jak ciemny cień wątek zagadki trupa z jeziora. Wszystko to splata się w sentymentalną, rewelacyjną powieść.

McCammon to mistrz i świetny pisarz. Stworzył książkę, do której będę wracać jeszcze nie raz. A dzięki sprytnemu podziałowi na rozdziały, w których poza wątkiem głównym opowiadane są pojedyncze historie czyta się to choćby oglądało serial. Można wracać w tej książce nie tylko do całości, ale i do poszczególnych wydarzeń bez konieczności czytania wszystkiego. A poszczególne rozdziały bardzo często są w zupełnie innych klimatach. Od smutku i strachu po radość czy wybuchy śmiechu.

"Magiczne lata" są książką godną poznania. Warto poświęcić jej trochę czasu, a odwdzięczy się z nawiązką.

O Chryste Panie, czytam pierwszy tom i jestem na 90% książki, a mimo to zdanie z opisu: "I ona, dziewczynka obdarzona szczególnym darem, która wędruje wraz z Joshem do miasta w Missouri, gdzie zacznie uzdrawiać" było dla mnie spojlerem

Kończę właśnie czytać i mam problem z tą książką. Jest ogólnie niezła i czasem ma świetne, bardzo groteskowe momenty - zwłaszcza pod koniec - ale często nawet dobre sceny kończą się w jakiś totalnie banalny sposób. Nie potrafiłabym ani jednoznacznie polecić, ani odradzić tej książki.

I irytuje mnie mały realizm. Bohaterowie są bardzo poparzeni, ale zdają się nie czuć w ogóle bólu. Często bywały momenty, gdzie ktoś dotyka czyichś bąbli i nie spotykało się to z żadną reakcją. Rozumiem, że tło historii zostało potraktowane skrótowo, i kupuję to w jakimś stopniu, ale czasami bardzo uderzają mnie takie idiotyzmy.