"Najgorsze w piekle są dźwięki" (s. 114)

Maxime Chattam - urodzony w 1976, ukończył studia na kryminologii. Był stróżem, aktorem, księgarzem ? po to, by nabrać doświadczenia życiowego na potrzeby pisanych przez siebie powieści. Odświeżył gatunek thrillera, dodając mu artyzmu. (lubimyczytac.pl)

Nie wiem ile artyzmu dodał thrillerowi Pan Chattam gdyż nie jest to najczęściej wybierany przeze mnie gatunek, wiem jednak że spisał się znakomicie tworząc "W ciemnościach strachu",a całe to "doświadczenie życiowe" nie poszło na marne.
Jest to pierwsza książka tego autora z jaką miałem przyjemność się zapoznać, z pewnością jednak nie ostatnia ponieważ opisywaną tu właśnie powieść uważam za OBŁĘDNIE dobrą!


Kolejny samochód wykonał gwałtowny skręt, kierowca z całych sił nacisnął na klakson i zaczął wyzywać na czym świat stoi.
Nie on jeden.
W centrum Nowego Jorku ni stąd, ni zowąd pojawiła się kobieta.
Prawie naga, zakrwawiona,łysa, brudna.
Jakaś wariatka - myślą kierowcy i przechodnie.
Kobieta biegnie ostatkiem sił.
Biegnie, żeby ocalić swoje życie.
Uciekła z piekła.

I tu zaczyna się akcja powieści Maxime'a Chattama; powieści wciągającej, mocnej, a przede wszystkim - przerażającej!
Ciężko pisać o thrillerze kryminalnym nie spoilerując, powiem więc tylko że cytat z początku opinii oddaje to co czuje 8-letnia dziewczynka...również znajdująca się w piekle.
Przynajmniej tak jej się wydaje.
Prawdopodobnie jednak piekło jest przytulniejszym miejscem niż to w którym sie znalazła.

W skrócie: grupa policjantów oraz prywatny detektyw próbują rozwikłać zagadkę porwań ludzi przez tajemniczą Sektę.
Co to za Sekta?
Po co porywają niewinnych obywateli?
Kto za tym wszystkim stoi?
Czy będzie happy end?
Na te i inne pytania odpowiedzi znajdziecie w pasjonującej lekturze jaką jest "W ciemnościach strachu".

Tym co przede wszystkim wychyla się na pierwszy plan jest niesamowity, przerażający, wręcz klaustrofobiczny klimat powieści!
Na okładce autor radzi by z czytaniem zaczekać do zmroku , a wtedy przy zapalonej lampce nie zmrużymy oka aż do świtu.
Brzmi jak tani marketingowy chwyt jednak, jeśli mam być szczery - sporo w tym prawdy!
Kolejnym plusem są bohaterowie - zarówno pozytywni jak i negatywni.
Annabel O'Donnel, Jack Thayer oraz Joshua Brolin to detektywi których - uwierzcie - życzylibyście sobie gdybyście to wy zostali uprowadzeni.
Skrupulatni, rzeczowi, inteligentni. Każdy z nich to postać z krwi i kości, nie jakieś tam popierdółki!
Bohaterowie negatywni...aż strach o nich pisać. Potwory w ludzkiej skórze!
Na wyróżnienie zasluguje również (oczywiście a być może przede wszystkim) - sposób prowadzenia akcji.
Nie ma tu sytuacji gdzie policjanci nagle jakby znikąd wpadają na genialny pomysł który rozwiązuje sytuację, o nie. Wszystko dzieje sie krok po kroku, metodą dedukcji; nic na siłe.
Sam autor bardzo umiejętnie daje czytelnikowi wskazówki odnoście sprawcy (sprawców?), niejednokrotnie zręcznie myląc tropy, dzięki czemu książka do samego końca trzyma w napięciu.
Jedynym minusem może być wątek romantyczny, wydaje mi sie że bez niego książka na niczym by nie straciła, wręcz przeciwnie.

Wciągający, przerażający realizmem thriller; książka z gatunku takich gdzie po przeczytaniu niektórych scen czytelnik może się zastanowić czy aby na pewno chcę iść sam w środku nocy skorzystać z toalety. Serio.
Aaa i rozwiązanie zagadki - może jestem laikiem w tym gatunku ale uważam że naprawdę zaskakujące!

Jak już wspomniałem - jest to mój debiut z prozą tego autora, debiut który z całą pewnością mogę zaliczyć do udanych.
Brawo Panie Chattam!

Polecam.