Od siebie mogę jeszcze polecić "zabieg" jaki poleca autor na początku książki o wsłuchaniu się w podkład muzyczny, osobiście mogę polecić Prometeusza. Czytałem na czytniku książkę i w tej formie zawsze mi brakowało namacalności książki i zapachu ale jak włączyłem sobie taki podkład to wrażania podwoiły się  Już w swojej kolejce czeka "Upiorny zegar" i "Requiem otchłani" 

Brała bym  . Szkoda, że szkoda mi kasy  . Muszę na Cobena i MacDonalda oszczędzać i zadowolić się pierwszym wydaniem OBIETNICY MROKU  .

Mam takie pytanie, jeśli chciałbym zacząć przygodę z Maximem to od jakiej pozycji??

Moim skromnym zdaniem, najlepiej od Trylogii zła, która od razu wprowadza czytelnika w mroczny klimat twórczości Maxime'a  :

1. "Otchłań zła"
2. "W ciemnościach strachu"
3. "Diabelskie zaklęcia"

Można również równolegle przeczytać "Obietnicę mroku", która niejako łączy się z drugim tomem trylogii; można powiedzieć, że to taki tom 2 bis  .

Ja nadal jestem zdania że Grange pisze lepszą francuszczyznę 

Mnie to właśnie Chattam próbował dwa razy zanudzić na śmierć. Requiem otchłani i Obietnicę mroku zostawiłem na... eee, przyszłość.

Lasem cieni to się nie dziwię, ale Pasażerem  
No nie Cobenko, 

Grange i Chattam to moi ulubieni autorzy, obaj potrafią zbudować świetny klimat Wszystkie książeczki tych Panów leżą na półeczce Lot bocianów, przysięga otchłani - miodzio    W kolejce czeka jeszcze Pasażer

Co do Chattama to również jak moi przedmówcy rozpoczął bym przygodę od trylogii, chociaż poprzedziłbym ją obietnicą mroku, chociaż dla wielu osób ta książka jest za mocna i może zniechęcić do dalszej przygody z Maxem. Jedno jest pewne książki Chattama elektryzują 

Jak więc widzisz, Chattam to zupełnie inny rodzaj literatury kryminalnej niż Coben  . Ja tam lubię prozę jednego i drugiego, ale w ostatnich latach to Chattam wiedzie u mnie zdecydowany prym w zestawieniu tych dwóch pisarzy  .

Harlan skupia się raczej na tajemnicach i uwikłaniach z przeszłości głównych bohaterów, bądź ich bliskich, natomiast proza Maxime'a przesiąknięta jest dużym ładunkiem mroku, a z każdą kolejną książką następuje u niego eskalacja przemocy . Książki Chattama (nie mówię tu o cyklu "Inny świat", bo tego jeszcze nie czytałem ) to mocne, nieraz wręcz bardzo brutalne thrillery ujęte w ponurej, niepokojącej scenerii  . Do tego jeszcze dodajmy fakt, iż autor nie potęguje tajemnic w życiu głównych / pozytywnych bohaterów, ale nawarstwia nieznane wokół sprawcy / sprawców bestialskich mordów; u Francuza wszak to nie walka ze złem jest najbardziej eksponowana, ale sama istota zła drzemiącego od zarania dziejów w ludziach  . W jego twórczości znajdziemy szokujący kalejdoskop seryjnych, wypaczonych morderców o najdzikszych instynktach łowcy, których najłatwiej określić po prostu drapieżnikami . Ale rzecz jasna pisarz nie stroni również od spektakularnych zwrotów akcji, przez co czytelnik podążający wizytówkowym dla tego autora krwawym szlakiem, aż do finalnych scen siedzi jak na igłach  ... a o to przecież chodzi w dobrej (w moim osobistym uznaniu kapitalnej!!  ), wyróżniającej się literaturze z pogranicza kryminału i grozy .

Hehe, no to się zgadaliśmy nieźle, bo ja też chłonę aktualnie "Plugawy spisek", choć jestem setkę stron za Tobą . Jest ten specyficzny, mroczny klimat, a także świetnie nakreślone postaci, a Alexis to nawet ma w sobie sporo z Brolina; oddany pracy samotnik, który wraz z upływem stron otwiera się nieco na płeć przeciwną... i do tego relaksujący się grami video, tak samo jak wspomniany bohater z Trylogii zła  . I ta amerykańskość w jakiej poniekąd lubuje się Chattam, tutaj w postaci dopingowania Giants'ów  .