Mario Gianluigi Puzo - (ur. 15 października 1920, zm. 2 lipca 1999) ? amerykański powieściopisarz pochodzenia włoskiego. Puzo urodził się w rodzinie włoskich imigrantów w nowojorskiej dzielnicy Hell's Kitchen. Jego ojciec był zawiadowcą kolei. Mieszkał z szóstką rodzeństwa przy stacji kolejowej. Podczas II wojny światowej Puzo służył w Siłach Powietrznych Armii Stanów Zjednoczonych. Po zakończeniu wojny pracował w Niemczech jako cywilny publicysta prasowy dla Sił Powietrznych.

W 1946 roku poślubił Erikę Linę Broske i miał z nią pięcioro dzieci: Anthony'ego, Josepha, Dorothy Ann, Virginię i Eugene. Pierwsza książka Mario Puzo: Mroczna arena, pojawiła się w 1955 roku, kiedy miał 35 lat. Od 1963 roku pracował jako wolny dziennikarz i pisarz. Pisał do magazynów dla panów, publikował recenzje książek, opowiadania i artykuły w: "Redbook", "Holiday", "Book World", a także "New York Times". W 1965 roku ukazała się Dziesiąta Aleja. Żadna z tych dwóch książek nie przyniosła mu korzyści finansowych, jednakże obie z nich otrzymały dobre recenzje krytyków. Po kosztownym leczeniu szpitalnym pęcherzyka żółciowego Puzo zdecydował się napisać książkę, która odniesie jakiś sukces kasowy. Podczas pracy jako reporter słyszał wiele anegdot i opowiastek na temat mafii i zaczął zbierać materiały o Cosa Nostrze ze wschodniej części wybrzeża. Mario Puzo zmarł 2 lipca 1999 w Bay Shore w Long Island z powodu wady serca.

Bibliografia:

-Mroczna arena (The Dark Arena) ? 1955
-Dziesiąta Aleja (The Fortunate Pilgrim) ? 1965
-The Runaway Summer of Davie Shaw ? 1966
-Sześć grobów do Monachium (Six Graves to Munich) ? 1967 (pod pseudonimem Mario Cleri)
-Ojciec chrzestny (The Godfather) ? 1969
-Głupcy umierają (Fools Die) ? 1978
-Sycylijczyk (The Sicilian) ? 1984
-Czwarty K (The Fourth K) ? 1991
-Ostatni Don (The Last Don) ? 1996
-Omerta ? 2000
-Rodzina Borgiów (The Family) ? dokończona już po śmierci przez towarzyszkę życia Carol Gino, 2001




-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

"Ojciec chrzestny", znany rzeszy z bardzo dobrej ekranizacji, zawitał u mnie w pierwotnej, literackiej postaci, której nie potrafiłem się oprzeć widząc na okładce znaną mi facjatę Marlona Brando i nasuwając do głowy obrazy z pamiętnego filmu, którego poziom - podejrzewałem- że będzie co najmniej równy literackiemu.

Zastanawiałem się, jak będę przedzierał się przezeń, znając go po wcześniejszym obejrzeniu, ale już po przeczytaniu pierwszych stron Mario Puzo i Don Corleone dali mi do zrozumienia, że "mają dla mnie propozycję nie do odrzucenia" w postaci kapitalnie zapowiadającej się lektury. I taka właśnie była, bo w filmie nie zostało pokazane wszystko,a więc Ci, którzy czują po nim pewien niedosyt, powinni go nasycić po tym jak wezmą papierową wersję do ręki.

W książce widzimy oczywiście świat mafijny od fundamentów, jak Vito Corleone budował swoje imperium, przejmując coraz większe tereny i władzę oraz zyskując sobie poddanych wśród wiernych żołnierzy, polityków, policji i zwykłych obywateli. Bogactwo, władza i sieć wpływów jest praktycznie niewyobrażalna, a za tym wszystkim stoi tylko jeden człowiek: Don Vito Corleone.

To czym jest "Ojciec chrzestny" wystarczy właściwie wyrazić w 5 słowach: pieniądze, władza, mafia, rodzina, Corleone. I tyle w połączeniu ze stylem Puza wystarczy, aby książka była gwarantem sukcesu. Pochłania się ją niezwykle szybko i czerpie maksymalną przyjemność z czytania.

Na dodatkową pochwałę zasługuje, wypuszczone niedawno przez wydawnictwo Albatros, bardzo ładne czarno-białe i twarde wydanie "Ojca chrzestnego", które świetnie prezentuje się na półce.

Myślę, że bez wahania książka zasługuje na miano Arcydzieła, a Puzo i Corleone nie tylko dla mnie będą mieć "propozycję nie do odrzucenia", po tym jak dorwiecie "Ojca chrzestnego" w swoje łapy.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Znajdzie się zapewne ktoś, kto twórczość Puza zna nie tylko z ekranizacji, ale również z tego co tutaj nas zrzesza jako społeczność forumową,czyli książek. Zachęcam do rozmowy nie tylko na temat samych książek, bo o ekranizacjach również jestem ciekaw waszego zdania.

Sam widziałem najpierw Ojca chrzestnego a dopiero potem przeczytałem. Ale tak jak pisałem wyżej, nie przeszkodziło mi to w czerpaniu przyjemności z lektury. Po Puza chciałem sięgnąć już od jakiegoś czasu. Przyspieszył to prezent świąteczny w postaci ww i Rodziny Borgiów w świetny wydaniu (foto w tym linku) podobnym do tych ostatnio wydanych Kingów (To,Bastion,Czarna bezgwiezdna noc). Jestem cholernie zadowolony i za jakiś czas sięgam po Rodzinę Borgiów (HBO zrobiło serial) i przypuszczam, że to dopiero początek przygody z Puzem.

No i świetnie. Dziwi mnie tylko tak mała popularność tego autora wśród forumowicz. Toż to klasyk! A nikt nie czytał "Ojca chrzestnego", albo się przyznać nie chce

To czym prędzej sięgaj. Puzo to jest klasyk i czyta się go z przyjemnością.

Nie czytałem i nie znam tego. Ale widziałem, że ma świetne wydanie, podobnie jak właśnie "Ojciec chrzestny" i "Rodzina Borgiów". Jak widziałeś ostatnie wydania Kinga w twardej, to wiesz co mam na myśli. Aż przyjemniej się to czyta i spogląda na półkę.

No też dlatego zachodzę w głowę, jak taki pisarz w kręgu zamiłowanych czytelników tego forum, może być nieznany! Ja rozumiem nie znać Deavera czy Lehane'a, ale Puzo? No nic, może się to zmieni bo to kawał cholernie dobrej literatury.


A mógłbyś, mógłbyś. Np. ulubiona scena, bohater itp. Pełen wachlarz możliwości do nawiązania konwersacji.


No właśnie mi to stoi na półeczce i czeka na swoją kolej. Tylko, że ja to planuję jeszcze serial do tego obaczyć a chyba jeszcze jest nieskończony? Ale po raz kolejny mocne studio zrobiło ekranizację także wiadomo, że będzie moc.


A proszę Cię bardzo:

http://www.empik.com/sycylijczyk-puzo-mario,prod60177519,ksiazka-p

Wznowienie sprzed paru dni.

<do skasowania>

Co to za problem? Piszesz na priva adres i wysylam, albo sie na mieście ustawiamy

Z ta drugą wiadomością, to przepraszam bardzo. Rano w pośpiechu pisałem widocznie coś narobiłem i nie zauważyłem. Proszę operatora strony o skasowanie posta jeśli bardzo przeszkadza.

Są jeszcze (chyba oficjalne) kolejne części Ojczulka pisane przez Winegardnera

Puzo czytałem:
- Ojca chrzestnego - genialne;
- Głupcy umierają - takie sobie;
- Rodzina Borgiów - miałem wielkie oczekiwania co do tej książki, aczkolwiek trochę się zawiodłem. Obejrzałem też obydwa sezony serialu, który jest całkiem niegłupi jeżeli w żaden sposób nie wiązać go z książką 

Myślę, że w przypadkach, kiedy to ekranizacja nie pokrywa się istotnie z literaturą znacznie lepszym rozwiązaniem jest sięgnięcie najpierw po film, a dopiero potem po książkę, aby zgłębić informacje na temat danego świata/otoczenia, w tym przypadku mafijnego. I to jest właśnie taki przypadek, chociaż i książka i film są świetne. W filmie jednak jest to ogólnie przedstawione z perspektywy widowiska, czyli strzelanin, wyłudzeń, napadów itp. do czego jesteśmy przyzwyczajeni w filmach o gangsterach, gdzie w książce natomiat na pierwszym planie jest przede wszystkim racjonalne i skuteczne zarządzanie oraz pokazana jest konkretnie sieć powiązań z policją,przemysłowcami czy politykami. Audiobook lepszy, ale i tak książkę polecam przeczytać z czasem,bo jest naprawdę warta uwagi i z dumą może stać na półce.