Nie, nie kupiłem. Od pewnego czasu stosuję zasadę że czytam cykle po kolei, chyba że wydawnictwo odstawia szopkę i wydaje jak mu pasuje.
Raczej musi babka poczekać hehe.

Niedługo będzie okazja, bym się o tym przekonał, wszak "Sąsiad" już w jutrzejszym newsweeku .


Historia jak najbardziej na plus, przede wszystkim za jej oryginalność wśród innych mrocznych powieści kryminalnych . Osadzenie akcji w takiej tematyce, jest w zasadzie swego rodzaju powiewem świeżości dla tego gatunku literackiego , no chyba że przytoczymy tutaj typowe thrillery medyczne Cooka, Gerritsen, Palmera czy Kena McClure  .

Zakończenie, mimo iż pozbawione takiego ostatecznego momentu zaskoczenia - wszak zbrodniarza autorka odkryła przed czytelnikiem już nieco wcześniej - podobało mi się, bo adrenalina i emocje towarzyszyły do ostatniej sceny "Dziecięcych koszmarów" .


Kto wie, może z czasem się skuszę . Na razie zrobiłem co nieco przestrzeni czytelniczej dla twórczyni D.D. Warren i tropionych przez nią psycholi .


To nieprawda, że mężczyźni myślą tylko o jednym . W lodówce mruga do mnie zachęcająco zimny czteropak .

A wracając do kwestii romansowej wśród kobiecych bohaterek kryminałów, to w zasadzie utrwala się wśród nich pewien model osobowości . Atrakcyjne panie detektyw po przejściach, które są samotne uczuciowo przede wszystkim z powodu napiętych grafików pracy, co jednak nie przeszkadza im od czasu do czasu pofiglować myślą i ciałem w zupełnie innej sferze niż dynamiczny pościg za zabójcą . Wszak nie samą pracą człowiek żyje, do cholery!

A wśród panów literatów, to w sumie John D. MacDonald przywdział swego nieodżałowanego Travisa McGee w takie lowelasowe atrybuty .


Ja czytam z reguły cykle w kolejności - choć nie zawsze - gdy chronologia serii naprawdę wymaga takowego obeznania, bądź gdy każda kolejna część jest swoistą kontynuacją zdarzeń umieszczonych w poprzedniej, jak w przypadku cyklu o Pendergaście Prestona & Childa  .

W przypadku Lisy Gardner skusiłem się na rozpoczęcie cyklu od środka, jako że każda część podobno nie jest ze sobą ściśle powiązana, a nawet jeśli w małym stopniu będzie, to po skompletowaniu całego pakietu z newsweeka w przypadku serii z D.D. Warren, brakować będzie tylko dwóch początkowych tomów do uzupełnienia, jeśli chodzi o kolejność . No i oczywiście później można już sięgnąć spokojnie po najnowszy "Nie bój się" .

Mnie dodatkowo zaintrygowała wizualna strona tej edycji Sonii Dragi wespół z newsweekiem; przyjemnie będzie się prezentować na półce wśród innych kryminałów z tego wydawnictwa, choć ma delikatnie mniejszy format i brak skrzydełek . No, ale aż takim estetą nie jestem, żeby mnie to jakoś mocno po oczach raziło .

A jak już Marczewku, tak mocno trzymasz się swojej żelaznej zasady, to zapoluj na "Samotną", coby mieć wszystko po swojemu . Ja się skusiłem po dwóch latach, ciekawe kiedy przyjdzie twój moment zapalny??  I coś czuję, że wkrótce pozytywnych podżegaczy w tym pokoju może być jeszcze więcej  .

W każdej przeczytanej przeze mnie książce Gardner tak właśnie jest. Nawet jak czytałem Zaginioną to były fragmenty jeżące włosy na głowie, a najbardziej porwanie Rainie i jej walka z psychopatą (co on robił biednej Raine ). Do ostatka nie wiadomo było kto to aż autorka zrobiła twista i wyjaśniła . Sylwetki czarnych charakterów nad wyraz Lisie wychodzą i każda z nich to mroczna i przerażająca postać, której strach się bać.


No można sobie przypomnieć agentkę O'Dell Kavy, która również miała takie przygody. Najważniejsze, ze autorka nie wysuwa na pierwszy plan wątku romansowego tylko zawsze jest na dalszym planie.
U autorki thrillerów kryminalno - romantycznych również Lisy, ale Jackson jest różnie. Tutaj zdarza się, ze część powieści to romans z wątkiem kryminalnym lub odwrotnie. Czytałem kilka jej powieści i całkiem dobre są (nie nudziłem się, mroczne historie, a wątek romansowy nie nachalny). Wczesna twórczość kolejnej pani czyli Mary Higgins Clark też wspominam dobrze choć teraz wydaje większości powieści romantyczne. Takie pozycje jak Krzyk pośród nocy (bohaterka odkrywa kim jest naprawdę jej mąż) czy Pusta kołyska trzymają w napięciu, są pełne suspensu i czyta się z przyjemnością. W nich też panie przeżywają również takie rozterki sercowe .

Lee Childa to ja mam akurat sporo przeczytane A ten Cruz Smith to się trochę niestrawny wydaje, w sensie za dużo Ruskich w jego twórczości

Pewnie się dostosowali do mojego tempa czytania i dopiero za tydzień podarują nam kolejny tom 

Bruno pewnie na wakacjach i był w dwóch jedynych kioskach we wsi, i nie było.
Takie dodatki są do części nakładu tylko zdaje się.
Pewnie kioskarz nie zamówił/skończyły się/nie przyszły w to miejsce/bla bla bla/ble ble ble/ktoś wykupił.

Gardnerka (Cobenka), a ty i prasa bulwarowa? Masz na myśli Fakt?

A niech mnie. mea culpa, pomyliłem bulwarówkę z tabloidem.

U mnie w kiosku normalnie jest kolejna książka czyli Sąsiad z Newsweekem za 19.99 zł .
Może sprawdź czy gdzieś indziej w Empiku nie leży osobno w dziale kolekcje, bo też tak się zdarza lub się zapytaj w innym saloniku/kiosku czy nie mają, ponieważ mogą nie wystawić na ekspozycje .

Przez te kolory wygląda jak worek na śmieci

"Dziecięce koszmary" za mną. Muszę Wam powiedzieć, że tak jak pierwsza połowa tej książki podobała mi się bardzo, tak druga jej część i bardzo słabe zakończenie, zepsuło mi te pierwsze wrażenie jeśli chodzi o pani Gardner.

Zabrakło mi przede wszystkim...

Dla mnie słabo ludziska... Mam nadzieję, żę "Sąsiad" będzie lepszy. Bo oczywiście po jednym niewypale nie rezygnuję