Co do roku 1948 to w książce można znaleźć tematykę II wś. tylko, że jest to historia alternatywna owej wojny. Zaś jeżeli dotykamy kwesti postapokalipsy to zdecydowanie bliżej tej książce jest do Jestem legendą Mathesona. Uważny czytelnik znajdzie pewne podobieństwa między tymi książkami.

Ciacho nie patrz na oceny na portalach bo samemu trzeba się przekonać jak się sprawa ma .

Ja ukończyłem Księżyc, który za czasów młodości mi się podobał, a teraz również dobrze mi się czytało. James Herbert potrafi napisać wciągającą książkę i tak jest w tym przypadku. Poznajemy naszego bohatera, który po pewnych kłopotach zaszywa się w małym miasteczku.
Na pewno należy się pochwała za postacie naszych bohaterów - Jona i Amy - bo są interesujące. Z przyjemnością śledzi się ich losy. Podobało mi się miejsce akcji oraz tajemnicze i mroczne zdarzenia. Nie zabrakło oczywiście makabry.
Historia od początku wciąga aż do dobrego zakończenia. Dobrych kilka lat temu jak czytałem to zrobiła na mnie jak najbardziej pozytywne wrażenie i także obecnie nie mogę nic jej zarzucić. Może brakowało mi trochę . Ocena 7.5/10

Ja z tej książki to pamiętam właściwie tylko wstęp. Tam przy okazji tej katastrofy lotniczej nie było, aby jakiejś "pozaziemskiej formy życia"? Zdaje się, że tak i nie bardzo mnie ona przekonywała.



Ja te wszystkie cztery książki kupiłem w jednym czasie bez zapoznania się jeszcze z Herbertem, więc po prostu brałem, co było.

 
No właśnie ja patrzałem na tę "Mgłę" przez pryzmat Kinga oraz osobnego filmu ale pod angielską nazwą "The Fog" i miałem nadzieję na coś dobrego.


No domyślam się, ale nie ma nawet jakichś fajnych recenzji, abym mógł zweryfikować poziom tych książek. A co powiesz mi na przykład o "Ciemności" i "Nawiedzonym"? Warto?

Się podłączę do rozmowy W "Ciemności" Herbert za dużo wody leje, podobna nieco fabularnie "Mgła" bardziej przypadła mi do gustu. Autor bardziej treściwie tam pisze. A "Nawiedzony" to obok "Innych" najlepsza pozycja Herberta jaką czytałem. Naprawdę przyjemne ghost story 

Ciacho czytaj nie masz nic do stracenia "Nawiedzony" to jedna z lepszych książek Herberta, tak jak wspomniał Magnis jest to klasyczne ghost story. Warto też zwrócić uwagę na osobę głównego bohatera David Ash, to jeden z bardziej lubianych bohaterów powieściowych Herberta. Można się skusić o takie porównanie, że dla fanów Herberta David Ash jest tak fajny jak Harry Erskine dla fanów Mastertona.  

A co tam przesadzać też można fakt faktem, że to każdy sam sobie oceni . Z "Innymi" może być problem z dostępnością albo biblioteka albo antykwariat. Na allegro nie jest tak łatwo dostępna jak inne powieści. Swoją kilka lat temu sprzedałem gdy potrzebna mi była kasa i teraz sobie pluje w brode za to.

I temat padł .
Ostatnio powróciłem jak wcześniej do przeczytania ponownie Włóczni i Mgły obecnego autora .
Włócznia to powieść nierówna, ponieważ w pierwszej połowie jest klimat oraz niesamowite wydarzenia. Ale niestety w drugiej połowie jakoś siada klimat i już nie robi takiego wrażenia. Jak zwykle u Herberta mamy silnego bohatera, który wraz z dziewczyną próbuje wyjaśnić zagadkowe zdarzenia
Obie postacie zarysowane są dobrze i nawet nie mogę się przyczepić o czarny charakter bo też robi wrażenie. Historia jest niezła z szybką akcją, ale zabrakło mi właśnie ciekawej drugiej połowy bo sądzę, że lepiej by wypadła gdyby ją wcześniej trochę zakończyć
Ogólnie powieść czyta się dobrze, ale pozostawia pewien niedosyt po sobie. Ocena 6/10.

Następną powieścią była Mgła .  Obraz katastrofy jaki maluje Herbert jest przerażający i makabryczny. Wizja zagłady ludzi robi niesamowite wrażenie. Naszym bohaterem jest Holman, który jest postacią ciekawą. Wraz z kilkoma osobami próbuje powstrzymać katastrofę.
Historia jest spójna i samo wyjaśnienie jak do tego doszło racjonalne. Nie powiem bo trzyma w napięciu i posiada wiele zwrotów akcji, a nawet zakończenie mi się podobało. Można by się tylko trochę przyczepić o samotne wyprawy bohatera bo przecież jest on najważniejszy. Ogólnie jest to dobra powieść z wizją katastrofy. Ocena 7/10.

Jak się wam podobały obie powieści i jakie sceny zapadły w pamięć .

Dla mnie jest jej za mało.

I tutaj Herbert właśnie przez swą rozciągniętym zakończeniem to sprawił. Duży spojler :

Powieść gdyby nie rozwlekła druga połowa i średnie zakończenie mogłaby być naprawdę dobra. Herbert za wcześnie po prostu wykłada karty już w opowieści o stowarzyszeniu jak się to wszystko stało i jak do tego doszło .

Potyczka Granta z Steadmanem rzeczywiście za krótko trwa aż by się chciało by była dłuższa. Zresztą sama postać Granta to naprawdę czarny charakter.


Po prostu przedobrzył. Sam się zastanawiałem

Ja ostatnio przeczytałam "Włócznię" i "Ciemność". Nie robiłam sobie wielkich nadziei jeśli chodzi o tą pierwszą. Uchodzi ona za przeciętną. Interesuje mnie tematyka III Rzeszy więc ze względu na nawiązania do tego tematu zaryzykowałam.
Książka nie jest zła, czyta się dobrze. Więcej jednak jest tu sensacji niż horroru. Brakuje mrocznego nastroju. Himmler pojawia się dopiero na końcu    A najbardziej brakuje mi podania źródła cytatów z początku rozdziałów. Skąd mam wiedzieć czy Herbert tego sobie nie wymyślił albo zaczerpnął z wątpliwego źródła  .
"Ciemność" to już klasyczny horror. Szybka akcja i tony mordowanych ofiar  .
Z innych - "Ocalony" podobał mi się najbardziej - to pierwsza książka Herberta, którą czytałam. "Święte miejsce" też jest niezłe z mrocznym klimatem