James Herbert urodził się 8 kwietnia 1947r. w Londynie.Studiował fotografię i grafikę w Hornsey College of Art.Jest autorem 21 powieści i kilku opowiadań z gatunku horroru.Jego pierwszą powieścią i debiutem była powieść "Szczury" napisana w 1974r..Pisarz mieszka obecnie niedaleko Brighton ze swoją żoną i trzema córkami i jest pełnoetatowym pisarzem.

Jego kilka powieści zostały przeniesione na ekran :
"Ocalony" - ekranizacja powieści "Ocalony" (1981r.).
"Szczury" - ekranizacja powieści "Szczury" (1982r.).
"Psim tropem do domu" - ekranizacja powieści "Fuks" (1995r.).
"Nawiedzony" - ekranizacja powieści "Nawiedzony" (1995r.).

Bibliografia :

Cykl "Szczury" :
Szczury (1974r.).
Kryjówka (1979r.).
Domain (1984, nie wydana w Polsce).

Cykl "Ash" :
Nawiedzony (1988r.).
Duchy ze Sleath (1994r.).
Ash (2010r., w przygotowaniu, nie wydana w Polsce).

Inne powieści :
Mgła (1975r.).
Ocalony (1976)
Fuks (1977)
Włócznia (1978)
Ciemność (1980)
Jonasz (1981)
Święte miejsce (1983)
Księżyc (1985)
Dom czarów (1986).
Sepulchre (1987r., nie wydana w Polsce).
Creed (1990r.).
Zwiastun (1992r.).
Rok 1948 (1996r.).
Inni (1999r.).
Pewnego razu... (2001r.).
Nikt naprawdę (2003r.).
The Secret Of Crickley Hall (2006r., nie wydana w Polsce).

Strona pisarza (zagraniczna) :
http://www.james-herbert.co.uk

Nawiedzony
Książka, którą warto i trzeba przeczytać.Posiada świetnie zbudowaną atmosferę grozy, która udziela się od początku powieści aż po niezwykle klimatyczne i straszne zakończenie.Przyjemnie się ją czyta, ponieważ historia opowiedziana przez autora jest interesująca i potrafi wciągnąć.Postacie są interesująco przedstawione, a akcja powieści szybka.
Powieść należy do moich ulubionych powieści grozy, gdzie autorowi świetnie udało się stworzyć klimat grozy i jest to wspaniała powieść o duchach.Ocena 10/10 .

Właśnie wyporzyczyłem Ciemność tegoż autora. Mam nadzieje że się nie zawiodę.

A mi, jak zwykle, nie podoba mi się to, co większość chwali "Nawiedzony" to dla mnie taki horror dla ubogich. Może i to klasyczna powieść o duchach, ale dla mnie to wieje nudą i schematem. Dialogi do bani, główny bohater beznadziejny (te jego tłumaczenia, że on w duchy nie wierzy, ale w jakąś tam projekcję energii czy coś to już owszem), a jego tragiczna przeszłość z daleka zajeżdża stęchlizną Może z 10 lat temu to ta książka by mi się podobała i może nawet by mnie trochę wystraszyła, ale teraz? Nawet kończyć mi się nie chce, chociaż zostało mi tylko parę stron...

Prozą Jamesa Herberta zaczytywałem się na początku mojej przygody z literacką grozą, czyli jakieś 15-20 lat temu . Trudno mi odpowiedzieć jednoznacznie jakie wrażenia miałbym obecnie po jego horrorach, ale wówczas naście lat temu bardzo ceniłem sobie jego książki . W zasadzie w domowej biblioteczce mam jeszcze kilka jego pozycji, w tym dwie których nawet nie czytałem: "Rok 1948" oraz "Inni" . Może więc będę miał jeszcze okazję wrócić do swoich starych upodobań czytelniczych  .

W każdym bądź razie przeczytałem następujące powieści Herberta :

1) "Jonasz"
2) "Nawiedzony"
3) "Ocalony"
4) "Mgła"
5) "Księżyc"
6) "Święte miejsce"
7) "Włócznia"
8) "Szczury"
9) "Kryjówka"

Jak widać jest to większość tytułów jakie w owym czasie wydał u nas "Amber", później zostałem wierny wydawnictwu, ale to już były powieści głównie pod banderą "made in Koontz"  .

Część z tych książek pamiętam bardzo mgliście, ale "Jonasza", "Nawiedzonego", oraz 2/3 cyklu o szczurach kojarzę dosyć dobrze nawet po upływie tak odległego czasu .

"Jonasza" wspominam jako taki ponury kryminał z mocną końcówką. Bohater, bodaj gliniarz Jim Kelso został odsunięty od śledztwa i potem wikłał się w swoich tajemnicach, a na końcu była jakaś "akcja rodzinna"... tyle pamiętam, ale wiem że mi się podobało .

"Nawiedzony" był z kolei horrorem, który mocno mnie wystraszył swoim klimatem! Tajemnicza rodzina w odludnej posiadłości, do której zawitał główny bohater David Ash...


"Szczury" z kolei może nie miały jakiejś górnolotnej fabuły, ale wśród historii o krwiożerczych drapieżnikach Herbert wypadł najlepiej [a czytało się wówczas wszelakie "Kraby" Smitha, tudzież "Macki" Knighta .] . Rzeźnickie opisy rozrywanych ciał i flaki na wierzchu fascynowały wówczas mój młodzieńczy, nieskalany jeszcze życiem umysł .

I tak oto pokrótce przedstawia się mój romans z utworami Jamesa Herberta, autora, który jak zauważyłem, nie napisał jakiegoś zatrzęsienia powieści od czasu, gdy ostatni raz zaczytywałem się książką jego autorstwa . Gdybym tak przysiadł, to myślę, że w rok spokojnie nadrobiłbym zaległości z jego twórczością... ale to może kiedyś  .

Wchodzę sobie napisać posta w tym wątku, a tu wita mnie notka niniejszej treści: Uwaga: W tym wątku nie pisano od 120 dni.
Jeżeli nie masz pewności, że chcesz tu odpowiedzieć, rozważ rozpoczęcie nowego wątku.

To jak, zakładamy drugi równoległy temat o Herbercie??

Ale do rzeczy, bo nie o tym chciałem pisać  . Przeglądałem sobie ostatnio z sentymentu powieści Jamesa  wydane w Polsce i co ciekawe, cykl o zabójczych gryzoniach - z którego "Amber" wydał jedynie "Szczury" oraz "Kryjówkę" - składa się nie z trzech części, ale z czterech  . Oprócz "Domain" [1984], który jak na razie nie doczekał się polskiego przekładu, ostatnim ogniwem tej serii jest "The City" z 1994 roku  . Obecnie Herberta w Polsce promuje "Książnica" i ciekawe właśnie czy ten wydawca jest nastawiony tylko i wyłącznie na wznowienia powieści, czy też zamierza pójść krok naprzód i wydać tytuły których dotychczas na naszym rynku nie uświadczyliśmy  .

A jeszcze będąc przy powieściach publikowanych przez "Książnicę", to jak ciekawostkę wspomnę, że niedawno będąc w "Empiku" widziałem to nowe wydanie "Mgły" z klimatyczną okładką  . Dla przypomnienia wygląd poniżej:





I muszę przyznać, że na żywo bardzo ładnie się to prezentuje i fajnie, że w dużym formacie został wydany ten tytuł, podobnie jak "Dom czarów"  . Tyle, że dwa poprzednie utwory - "Nawiedzonego" oraz "Ciemność" - "Książnica" wydała jako pockety  . Gdzie tu logika?? 

Tyle moich wieczornych refleksji o powieściach Herberta w Polsce .

Z tego, co kojarzę, The City nie jest jakąś pełnoprawną powieścią, tylko... nie pamiętam. Jakiś komiks? Czy, powiedzmy, powieść graficzna? Nie pamiętam już teraz, ale coś mi świta, że to "normalna" książka nie była Wydania z Książnicy widziałem. Faktycznie, przyzwoite, ale po co po raz kolejny wydawać "Mgłę"? Sam czekam na "Sepulchre" i "Domain", no i na "The Secret of Crickley Hall". Poza tym w marcu ukazuje się najnowsza powieść Herberta, "Ash". Tak więc jest co wydawać. A fani na niewydane książki rzucą się z pewnością bardziej ochoczo, niż na kolejne wznowienia.

Widziałem kiedyś stronę jakiegoś fana Herberta, który uznał "Domain" za jego najlepszą książkę. Śmiem wątpić, niemniej jest to może jakaś wskazówka, że przyjęcie przynajmniej tej książki było dobre. A co do popularności...cóż, w Polsce jest popularnych dosłownie kilku pisarzy z kręgów literatury grozy i kompletnie zmonopolizowali oni rynek czytelniczy... co nie jest dziwne - książki są drogie i większość ludzi chętniej inwestuje w kolejne dzieła swoich ulubieńców, niż książki nieznanych im autorów. Sam chętnie kupiłbym kilka pozycji z najnowszej oferty Ambera, ale mnie nie stać. Wydaje mi się, iż ma sens wydawanie mniej popularnych autorów przez jakieś niewielkie wydawnictwo, w ograniczonym nakładzie, który na pewno się sprzeda. Natomiast większe wydawnictwa pewnie szybko podkulą ogon, zniechęceni słabą sprzedażą. Aczkolwiek nie wiem, jaki był nakład chociażby właśnie wspominanego tu wznowienia "Mgły". Ja tego nie kupię nawet nie dlatego, że mnie nie stać, ale po prostu mam w domu egzemplarz z Ambera.

Kurcze, pisałem już w tym wątku i gdzieś mi się to zgubiło :/

Zakończyłem lekturę czwartej powieści Herberta pt. "Fuks". Niestety, to najsłabsza książka tego autora, jaką dane mi było czytać i nie sądzę, by autor napisał cokolwiek gorszego. Nie chodzi o to, iż "Fuks" nie ma praktycznie nic wspólnego z horrorem (bo nie ma), ale o to, że zwyczajnie "nie kupuję" całej tej fabuły. Książka opowiada bowiem o psie, który jest świadom tego, iż był niegdyś człowiekiem... I chociaż pytanie o przeszłość bohatera przewija się przez całą książkę, tak naprawdę jedynie ostatnich kilkadziesiąt stron jest rozwinięciem tego wątku. Resztę książki stanowią "wdrażanie" się Fuksa (to jego imię) w pieskie życie, przygody z różnymi ludźmi, innymi zwierzętami, etc. Być może zagorzałym miłośnikom zwierząt się to spodoba, jak dla mnie wiało nudą, nawet jeśli przy okazji Herbert nakreślił kilka ciekawych portretów psychologicznych. Natomiast absolutnie irytowały mnie dialogi. Autor postawił na większy... realizm (?), ograniczając np. zasób słów bohatera czy innych, napotykanych zwierząt. Ale nie dostrzegam w tym żadnej logiki - np. żaba nie zna słówka "miasto", za to doskonale rozumiem, o co chodzi w kwestii "ładna dziś pogoda". Jak na mój gust jest to zwyczajnie głupie, a takich niekonsekwencji jest w tej książce mnóstwo. Lepiej byłoby, gdyby Herbert "uczłowieczył" w stu procentach wszelkie zwierzęta, bo wtedy mielibyśmy po prostu taką disneyowską opowiastką i nie byłoby się czego czepiać. A tak, dążenie do większego realizmu wystawiło autora moim zdaniem na przeszłość. Wreszcie - cała filozofia, jaką wykłada w tej książce pewien borsuk jest dla mnie dość ryzykowna, chociaż pewnie znajdzie swoich zwolenników.

Odradzam, a z mojej strony jakieś 3/10

Nie widziałem filmu i szczerze powiedziawszy nieszczególnie mnie ciągnie Ale podejrzewam, że w filmie te wszystkie absurdy mniej by mnie drażniły No i patrzeć na psy a czytać o nich to też trochę inna bajka. Chyba.

Tak podejrzewałem. W "familijnych" ramach taka historia może się sprawdzić. Ale w książce to wszystko jakoś tak arcypoważnie wygląda, że mi osobiście się to fatalnie czytało.