Premierowe opowiadanie Edwarda Lee dopiero co ukazało się w czasopiśmie "Coś na Progu" nr 1
http://dobrehistorie.pl/

fragment: http://cosnaprogu.blogspot.com/2012/01/fragment-opowiadania-makak-edwarda-lee.html


A wydawnictwo Dobre Historie już zapowiada kolejne opowiadanie tego autora w antologii w hołdzie H.P. Lovecraftowi pt. "Cienie spoza czasu". Fragment przeczytacie na blogu:

http://cosnaprogu.blogspot.com/2012/05/cos-na-progu-prezentuje-opowiadanie.html

A ja bardzo powoli czytam sobie Ludzi z bagien. Przez Euro niestety nie mam kiedy czytać więc przez ostatni prawie tydzień przeczytałem z 70 stron. Jak na razie podoba mi się. Bardzo pozytywnie zaskoczył mnie tłumacz. Trochę obawiałem się, że nie przekłada znowu Bartek, bo strasznie dobrze mi się jego przekłady czyta, ale okazuje się, że nowy tłumacz też zrobił kawał dobrej roboty. A nie wydaje mi się by była to książka łatwa do tłumaczenia. Tradycyjnie uważam, że Lee nie potrzebnie dał "Prolog", który w przypadku "Sukkuba" zdradzał dużo za dużo, ale był świetny, a w przypadku "Ludzi z bagien" jest za mocną powtórką "Sukkuba", pewnie też zdradza za dużo i ogólnie nastawił mnie dość sceptycznie do książki. Na szczęście z każdą kolejną stroną jest coraz lepiej!

No ja dzisiaj w szkole ze 100 str. przeczytałem więc w moim przypadku czyta się lekko, ale faktycznie z bohaterami, a szczególnie z głównym bohaterem, nie czuję żadnej więzi. Tak czy inaczej czyta się bardzo fajnie, ale póki co od "Sukkuba" gorsza. Inna sprawa, że "Sukkub" był pierwszy i automatycznie jest ustawiany dość wysoko.

Skończyłem wreszcie Ludzi z bagien. Całkiem niezły wynik, patrząc na fakt, że zacząłem czytać  prawie półtora miesiąca temu...
Niestety w dużej mierze zgodzę się z opinią Sicka.
Nowy Lee nie potrafił mnie przykuć na dłuższą chwilę i bynajmniej nie widzę w tym winy pogody, która jakoś nie sprzyja czytaniu, czy temu że ostatnio z samym czytaniem jestem jakoś bardziej na bakier. Wręcz pokuszę się o stwierdzenie, że takie tytuły jak Ludzie z bagien się temu przysłużyły.
W przeciwieństwie do Manda z chęcią powiesiłbym kilka psów na tłumaczu. Głównie ze względu na to, że zdania, dialogi czytało się źle i w wielu miejscach zadawałem sobie pytanie, czy ktoś tu aby przypadkiem nie robi ze mnie idioty. Pytanie tylko, czy to aby na pewno wina tłumacza, czy też może materiału źródłowego. Tak czy siak, Sukkuba pod samym względem stylistycznym czytało się o niebo lepiej, nie mając przy tym wrażenia, że tekst jest pisany przez niedouczonego grafomana stawiającego pierwsze kroki na tym poletku.
Co do samej fabuły także mam wrażenie, że ktoś tu bawi się kosztem czytelnika. W dużym stopniu jest kalką schematów z pierwszej wydanej u nas powieści. Kalką trzeba zaznaczyć gorszą pod każdym względem.
Sama intryga nie potrafiła mnie porwać, a w którymś momencie sam już nie wiedziałem, za czym tak naprawdę bohater biega (o logice jego śledztwa nie wspomnę). Całość odrobinę ratuje rozwiązanie historii, które ma tam jakiś swój urok. Gdzieś w połowie zrobiłem mały internetowy research na temat kazirodztwa i możliwych wad genetycznych z nim związanych (głównie deformacji ciała) i moja ocena miała się jeszcze bardziej pogorszyć, kiedy wyczytałem, że to co Lee nam zaserwował jest praktycznie niemożliwe, ale muszę przyznać, że wybrnął z tego naprawdę po mistrzowsku (jak na autora horrorów z półki oznaczonej literką B )!
Samo zakończenie też ok. Bez zachwytów, ale pozostawia czytelnika w odpowiednim miejscu, z odpowiednim materiałem. Jeżeli wiecie o co mi chodzi...

Makaka z CNP czytało mi się znacznie lepiej, pomimo że też nie był nie wiadomo jakim dokonaniem.

Lee Sukkubem podbił moje serce, ale nowa powieść to z kolei lekki cios. Zobaczymy, co przyniesie Golem, który zapowiada się mocno inaczej od swoich poprzedniczek, a i jest stosunkowo nowy, więc może bardziej naświetli na jakim poziomie obecnie jest autor.

A, i przy okazji. Jeżeli ktoś wybiera się na Polcon i aby przypadkiem ma za mało balastu  z chęcią oddałbym pod opiekę mój egzemplarz Sukkuba z misją zdobycia autografu. Podobno los krajów trzeciego świata jest od tego zależny...

W sieci jest już dostępny animowany komiks autorstwa Chrisa Chalika, inspirowany opowiadaniem Edwarda Lee z antologii "Cienie spoza czasu".

http://youtu.be/OCkYeqqEOjw

Fragment opowiadania przeczytacie na blogu czasopisma "Coś na progu":
http://cosnaprogu.blogspot.com/2012/05/cos-na-progu-prezentuje-opowiadanie.html

Książka już w Empikach!

Mam już 30 stron "Sukkuba" za sobą i chciałbym Was o coś zapytać.

To podobno miły człowiek. Za bardzo Cię chyba nie okaleczy za takie uwagi

Ja nigdzie nie napisałem, że jest wredne. Napisałem, że horrory klasy B raczej nie są dla ciebie, bo mnie to serio nie rusza, że sobie doprawiali jedzenie

Jakby ktoś nie jechał na Polcon, a chciałby mieć książkę Lee z autografem to odsyłam do drugiego info od góry.

Przebrnąłem i przez Sukkuba, i przez cały ten wątek, i powiem, że jestem strasznie zaskoczony ogromem pozytywnych opinii. Nieprawda, że spodziewałem się "horroru filozoficznego" czy "psychologicznego", wiedziałem, że będzie krwawo i pornograficznie. Może i odwykłem od takich rzeczy, ale ostatnio tłumaczę The Woman Ketchuma, więc przeczytałem parę mniej ambitnych horrorów dla wkrętki i Sukkub okazuje się najsłabszy z nich, naprawdę.

Choćby Ketchum jest tysiąc razy lepszy, u niego widać chociaż jakiś sens wszystkich tych okrucieństw. A tutaj jedyne, co sobie wyobrażam, to Lee siedzącego z zaślinionym pyskiem przed komputerem i opisującego ogromne dilda, siadanie na twarze itp. itd. . U Lee jest STRASZNA ilość tych scen. Moim zdaniem kompletnie niepotrzebnie, nawet jak na tego typu horror. Jakbym chciał sobie poobcować z pornoskiem, to włączyłbym Pornhuba, a i wtedy nie siedziałbym tyle czasu, ile schodzi na czytanie książki. Słyszałem, że to Masterton ma obsesję na punkcie erotyki. Tylko że u niego takie sceny pojawiają się raz czy dwa w powieści, a u Lee są co drugi rozdział, jak nie częściej. I ten sen, który co noc ma Ann. Po co sto razy go opisywać? Przypomina mi się Ginosaji: again... and again... and again... and again...

Dobry styl? Przy "Kompleksie Portnoya" Rotha, który też jest o seksie i tych sprawach, Lee totalnie wymięka.

Nie chcę się dłużej znęcać, bo mógłbym jeszcze wytknąć nielogiczności, płaskie postacie i inne rzeczy, ale nie ma sensu. Kto ma przeczytać, i tak przeczyta.

Żeby nie zostawiać jednak takiego kompletnie złego wrażenia, dwie pozytywne rzeczy:
1) Edward to bardzo interesujący, sympatyczny człowiek (w przeciwieństwie do jego książek). Rednecks Rulez!
2) Scena z Duke'em wychodzącym ze sklepu - mistrzostwo świata. W ogóle te dwa świry to jedyny jasny punkt Sukkuba