A do kogo innego można pić?

No ba, ja jestem co do tego wręcz pewny.
 
Oby tylko jeszcze poszli za ciosem i wydali tego prequela Pendergasta, o którym wspominał w tym wątku Xavier.

Swoją drogą, ciekawa rzecz. Albatros czerpie jakąś chorobliwą przyjemność z przedłużania premier co poniekórych powieści. A takie G+J jest w stanie wydać 3 książki w ciągu roku.

Witam, z tym większą radością, że przeglądając to forum spłynął na mą duszę istny balsam  a to z tej prostej przyczyny, że nie tylko ja wpadam w takich zachwyt nad pisarską działalnością obu panów P&L.
Oczywiście wszelkie polskie wydania już za mną. Czekam z niecierpliwością na najnowszego Gideona a z jeszcze większą ciekawością na Pendergasta.
Nie będę piać zachwytów nad tymi książkami, bo zostało to już zrobione, dołączę się jedynie do tego podpisując pod tym obiema rękami.
Miło wiedzieć, że gdzieś tam są tacy sami zapaleńcy

Xavier, nie wpadałam jednorazowo  . Forum śledzę od jakiegoś czasu i nie tylko ten wątek, tylko z rejestracją trochę zwlekałam.
Odnośnie tych panów P&C tak się dla mnie miło złożyło, że nie mając pojęcia o tym, że jest jakaś seria, swoją przygodę  rozpoczęłam od "Relikwiarza". Pamiętam, że czytając cały czas, za każdym rozdziałem myślałam sobie:"o Boże żeby tylko ten agent nie zginął!"  aż się bałam dalej czytać!. Potem nabyłam "Gabinet osobliwości" i tu już mnie Pendergast złapał, że się tak wyrażę, w swoje wymanikiurowane rączki na całego  Idąc za ciosem zapytałam wujka google o Pendergasta i jakież było moje zdziwienie!? Dalsza część tej historii mogła być już tylko jedna. W moim domu znalazła się caluteńka seria 
Więc teraz to ja ci zazdroszczę! Bo jeszcze sobie pobędziesz z moim ulubionym agentem  i zgadzam się z tobą w całej rozciągłości -książka jest suuuper! Moje wrażenia? Po przeczytaniu czułam się jak przeciśnięta przez wyżymaczkę  za to z ogromnym niedosytem i żalem, że to już koniec czytania   
Jestem takim maniakiem, że w weekend machnęłam od razu "Kult", "Granice szaleństwa" i "Bez litości", a teraz jakkolwiek ucieszyłam się z planu wydawnictwa G&J na październik, to boli, że to aż tyle m-cy oczekiwania  .
Dlatego też w oczekiwaniu na "Dwa groby" zamierzam przeczytać, coś co zwie się "Extraction" z serii Pendergast 12.5 ( tutaj nazwaliście to Pendergast book 0)
Jak tylko to zrobię nie omieszkam zamieścić tu swojej opinii.

Przeglądając to forum zauważyłam, że założyłeś wątki z pisarzami, którzy królują w moim księgozbiorze  

Wybacz moje faux pas, iż odgórnie zaszufladkowałem Cię jako faceta w swojej poprzedniej wypowiedzi!!!   Może po części dlatego, że w tym wątku udzielali się ostatnio głównie Panowie, a ostatnią kobietą regularnie wypowiadającą się o twórczości Prestona & Childa jeszcze w ramach starego forum była niejaka Corrie Swanson i szkoda, że zapadła się pod ziemię po jakimś czasie .
 
Także super, że dołączyłaś do ekipy tutejszych fanów twórczości duetu, a i stało się to w sprzyjających okolicznościach, bo obecnie ten wątek dosyć mocno tętni życiem  . I mam nadzieję, że tak już zostanie  .

Co do założonych przeze mnie tematów, to miło, że akurat jesteś kolejną osobą, której rzeczeni autorzy przypadli do gustu  . Preston & Child, Chattam; pierwsza liga   ... i jest jeszcze Coben, Beckett, Marshall; po tych twórców również lubię sięgnąć, choć każdy ma zupełnie inny styl, jeden kładzie większy nacisk na wydźwięk przewrotnego kryminału, drugi na szczegółową analizę zbrodni i profil psychologiczny mordercy, trzeci zaś na aurę niesamowitości, tajemnicy i mrok (pod tym względem niesie mi czasami skojarzenia z Koontzem ).

Tymczasem wczoraj wieczorem skończyłem "Bez litości"  . Kontynuacja zdarzeń opisanych w poprzednim tomie serii, to kolejne godziny spędzone jak na igłach - fenomenalna powieść z wartką akcją od samego początku aż po jakże dramatyczny finał  . Ale nie sama dynamiczna akcja zasługuje na brawa; cała intryga, zwroty wydarzeń, nowe wątki i odkrycia, wreszcie plejada cholernie ciekawych postaci oczywiście poza Pendergastem (Constance, dr Felder, Esterhazy, Falkoner, Betterton). Bardzo miłe są też retrospekcje do wydarzeń z poprzednich tomów cyklu (rozdział z Diogenesem, artykuł Smithbacka o eksperymentach Lenga, czy wreszcie powrót Corrie Swanson na karty prozy Douglasa & Lincolna  ). Wszystkiego w tym utworze jest pełno, aż czytelnik czyje się ukontentowany po same pachi , a i tak chce jeszcze  . Sceny pojedynków Pendergasta z Esterhazy'm w Szkocji oraz na jachcie Falkonera po prostu adrenalina na najwyższych obrotach  .  Bezkompromisowość i zawziętość Aloysiusa przy zdobywaniu poszczególnych informacji w coraz to innych stanach USA (cóż za obieżyświat z niego!!  ) też piękna sprawa . Jako ciekawostkę można tutaj nadmienić iż dotarł nawet do znanego z prozy Kinga, Bangor w Maine  .

Może troszkę faktycznie zabrakło w tym tomie szerszego udziału D'Agosty i Hayward, ale ja tłumaczę sobie to tym, iż tak właśnie został skonstruowany ów tom serii - pojawienie się nowojorskiej pary policjantów w szerszym zakresie, byłoby tutaj niejako wstawione na siłę  . A tak przynajmniej wszystko gra, ponieważ D'Agosta jest jeszcze na pół gwizdka po swojej rekonwalescencji i sam Pendergast nie chciałby zapewne powtórnie narażać go w imię swojej prywatnej krucjaty, a jeśli chodzi o Panią kapitan, to doskonale wiemy, jakie są jej relacje z agentem... choć po wspólnej batalii na bagnach Luizjany może nieco mniej chłodne . Po za tym Hayward pewnie rzuciłaby się z pięściami na Pendergasta, gdyby ten zwerbował do swych celów Vincenta  .

W powieści tej autorzy zaskoczyli mnie po raz kolejny swoim zaangażowaniem w niesamowity, oryginalny rozwój tej serii; ich głowy to po prostu niekończące się kopalnie pomysłów, a kierunek jaki tym razem obrali, kompletnie mnie zaskoczył jeśli chodzi o dramaturgię dalszych losów naszych bohaterów  . Wydawać by się mogło, cóż ten Preston & Child mogą jeszcze wykombinować, by nas zaskoczyć w swojej twórczości??   Ano mogą, wrzucają po prostu totalnie niespodziewany wątek
i dokręcają nim śrubę na maxa!!!  

Aż mam dreszcze na myśl, co też czeka nas na kartach "Dwóch grobów"  . Większość spraw nie zostało rozwikłanych w "Bez litości" a i tajemnice jeszcze bardziej się nasiliły, Pendergast zaś już chyba tylko po trupach będzie szedł...

W każdym razie październikowy 12-ty tomu Pendergasta zanosi się na najbardziej oczekiwaną przeze mnie lekturę drugiej połowy tego roku  . Do tego czasu jeszcze drugi Gideon w maju, na którego nie mniej ostrzę sobie apetyt rzecz jasna (pierwszy tom pozamiatał wszystko ) . A żeby nie było mi jakoś specjalnie nudno, to mam jeszcze nieczytane u siebie: "Nadciągającą burzę", "Laboratorium" oraz "Zabójczą falę"  . Także w 2013 jeszcze sobie poflirtuję z zacnymi autorami zza oceanu  .

-----

I jeszcze odnośnie przytoczonych przez Ciebie DarkerSide krytycznych wypowiedzi na temat twórczości duetu: jasne, znajdą się i tacy, którzy nie będą czerpać żadnej przyjemności z tego typu literatury, nawet i na polskich portalach widziałem bardzo niepochlebne opinie  . Ile czytelników, tyle gustów . Jednak drażnią mnie czepliwe wypowiedzi, że w prozie duetu mamy do czynienia z papierowymi postaciami o których tak naprawdę nic nie wiemy  . A co to ma niby być, studium psychologiczne każdego z drugoplanowych bohaterów i rozkładanie jego osobowości na czynniki pierwsze?? Po jakiego groma w zasadzie??  Aby na siłę dodać książce kolejnych 100 stron i zrobić sztuczny, totalnie wymuszony rys psychologiczny któregoś z nich??  W cyklu o Pendergaście mamy wystarczającą charakterystykę tejże właśnie postaci, bo wokół niej głownie wszystko się toczy, ale autorzy tak sprytnie wszystko nam miarkują, że tajemnic związanych z Aloysiusem wystarczy jeszcze na wiele kolejnych tomów serii  . Proza duetu nastawiona jest na szybkie tempo, zagadkowość, zawikłaną fabułę i niekończąca się przygodę, a nie na jakieś dogłębne, uwikłane analizy postaci - a jeśli ktoś będzie się takowych tam doszukiwał i stawiał sobie za główny wymóg od twórczości tychże pisarzy, to istotnie będzie miał do czego pomarudzić  .

Na początek również przywitam nową/starą fankę duetu - heloł DarkerSide! Dobrze, że pojawiłaś się akurat teraz bo Filippo zastrajkował i ten wątek zaczął ograniczać się do dialogu pomiędzy mną i Jaronem.

No cóż Xavier, nie mogło być inaczej. Tym razem Twój esej był dla mnie jakoś dziwnie przewidywalny.

Ja wogóle nie biorę pod uwagę zakończenia tego cyklu. "Dwa groby" będą cudownym zwieńczeniem trylogii Helen, potem jedno albo ze dwa oddzielne dochodzenia, następnie kolejna, wielka sprawa rozbita na kilka tomów i tak w kółko! Jak widać autorom pomysłów nie brakuje, a młode pokolenie Pendergastów rośnie.
Ciekawią mnie też losy pewnej damy, w której nasz sympatyczny agent zadurzył się od pierwszego wejrzenia na kartach "Siarki". Jakoś mi się wierzyć nie chce, że autorzy porzucą ten wątek i nie wrócą do tej postaci w kolejnych tomach. Jakże zaskakujące może być zatem rozstrzygnięcie sprawy Helen w odniesieniu do nowej miłości Aloysiusa!? Coś mi się wydaje, że będzie to niestety kolejny cios dla Pendergasta.

Nudno raczej nie będzie, ciekawie na pewno. Z jednej strony zazdroszczę Ci tego, że masz przed sobą jeszcze tyle frajdy, z drugiej natomiast współczuję lektury "Nadciągającej burzy" znając treść "Kultu".  

No z tym stwierdzeniem akurat się nie zgodzę, gdyż odrębne powieści duetu (czy aby na pewno? ) są po prostu genialne!!! Siła Pendergasta tkwi natomiast w tym, że występuje w cyklicznych powieściach. A choć na dzień dzisiejszy nie poznałem bliżej niejakiego Gideona Crew to uważam, że autorzy stworzyli jeszcze jedną postać na miarę samego Pendergasta. Oczywiście jest nim Eli Glinn, z którym będę miał okazję spotkać się ponownie na kartach "Miecza Gideona".
 

Kujot  bardziej starą niż nową - witam równie miło.


Jak i dla mnie, jak i dla mnie  Każdego chyba pozamiatało...


No cóż powiem Ci, iż postać pani V. jest wyjątkowo znienawidzona przez czytelników zza oceanu, a ponieważ jej stworzycielem jest Child, to teraz się tłumaczy dlaczego, jak i po co... Więc trudno orzec co też z nią uczynią? Fakt, pomysłów im nie brakuje, ale pisanie równolegle o Pendergaście i Gideonie może się okazać stratą dla którejś z tych postaci  . Ja przewiduję raczej spowolnienie tempa serii Pendergast na rzecz serii Gideona  Obym się myliła...
Jeśli chodzi o odrębne powieści, oczywiście masz prawo się nie zgodzić ! Niemniej jednak ja będę się trzymać swojej wersji To są dobrze napisane książki, czyta się je świetnie, ale... no właśnie, myślę, że kluczem będzie to z kim się najpierw zapoznasz. U mnie był to Pendergast, więc powieść bez niego a za to z <tym uroczo irytującym pismakiem > , sprawiła mi jakiś niedosyt. Może dlatego, że te dwie postaci już się spotkały? Czytałam, podobało mi się, ale gdzieś tam czułam jakiś brak. Ale to moja subiektywna ocena...
Nie zmienia to wszakże mojego zdania na temat prozy obu panów w ujęciu ogólnym 

Ciacho mniemasz dobrze, ale nie jest to konieczne Jeśli chcesz przeczytać całą serię, to tak byłoby optymalnie 

Rewelacyjna wiadomość, M!!! 

Przez ostatnie dwa tygodnie z rzadka zaglądałem na forum, więc jakże się zdziwiłem widząc tego newsa... sam miałem zamiar triumfalnie o tej zapowiedzi napisać w niniejszym wątku (po uprzednim dowiedzeniu się o zwiastunie rzeczonej powieści duetu na stronie Empiku  ), a tymczasem okazało się, że jestem do tyłu z ową nowiną już dobre 10 dni!!! 

W każdym bądź razie cholernie się cieszę, że "Trup Gideona" zagości u nas za niewiele ponad miesiąc, bo już nie mogę doczekać się ponownego spotkania z paniczem Crew . No i mam nadzieję, że wraz z premierą owej książki powrócą na stare śmieci niczym bumerang tacy bywalcy komnaty jak Kujot, Filippo, czy ostatnimi czasy widywana tutaj DarkerSide  .

PS. Bardzo klimatyczna okładka z moją nieodmiennie ulubioną panoramą nowojorskiego skyline  .

A to w takim razie życzę Ci rychłego powrotu do zdrowia, a myśl o dobrej lekturze niechaj temu sprzyja!  


Ja już siedzę jak na igłach czekając na "Trupa..."  . Na rozbudzenie apetytów dokładam większy rzut na samą książkę i kolejne zajawki, które znajdą się na jej okładce  :



Akcja pędzi zygzakami niczym rakieta, która wyrwała się spod kontroli, i zmierza ku przewrotnemu zakończeniu.
Kirkus Reviews

Gideon pozostaje równie frapującą postacią jak w poprzedniej powieści. Wyjątkowa inteligencja i niebywała pomysłowość powinny zaskarbić mu przychylność wszystkich miłośników powieści przygodowych.
Booklist

Preston i Child prowadzą akcję powieści w zawrotnym tempie.
BookReporter.com

Preston i Child stworzyli kolejny błyskotliwy, spójny thriller? Akcja jest wartka i odznacza się filmową obrazowością.
New Mexico Magazine

Douglas Preston i Lincoln Child ? zawsze prowokacyjni i na czasie ? dostarczyli nam kolejny emocjonujący thriller, który czyta się dosłownie jednym tchem? Oś powieści opiera się nie tyle na tym, czy główny bohater wybrnie z tarapatów, ale jak to osiągnie. Autorzy zabierają czytelnika w podróż, która dostarcza wiele niezapomnianych wrażeń.
Albuquerque Journal

Druga powieść z serii o Gideonie jest naszpikowana nieoczekiwanymi zwrotami akcji, które zaskoczą nawet najbardziej zaprawionego w bojach czytelnika thrillerów. Wydawało by się, że wątki terrorystyczne zostały już zgrane do szczętu w filmie i literaturze, tymczasem Preston i Child zaproponowali nam coś całkiem świeżego i oryginalnego.
RT Book Reviews Magazine


Laaał, świetna nowina, Di eS  . Z tą wieścią wyprzedziłaś nawet stronkę fantastic fiction, która stanowi dla mnie (i pewnie nie tylko dla mnie ) wielką skarbnicę wiedzy na temat zapowiedzi i nowości ulubionych twórców literackich  . Aż dziwne, że u nich nie ma jeszcze żadnej wzmianki o owej powieści "White fire", ale Amazon a i owszem już o tym trąbi - według zawartych tam informacji książka będzie mieć niecałe 400 stron, ale znając przyjemną, nieco rozlazłą czcionkę G + J, u nas będzie ich pewnie dobre pińcet   . No i jeszcze zwiastun zdradza nam (taki drobny spoiler  ), że Corrie wyślizgnie się z łap nazistów w trzecim tomie Helen Trilogy  . W każdym razie jest na co czekać - tradycyjnie liczę na kapitalny thriller z Alojzym P. za sterami akcji  .

Ani się obejrzymy, a będziemy delektować się nową odsłoną Gideona, wszak od jutra pozostanie miesiąc do premiery  . A panowie twórcy mogliby już myśleć nad tomem trzecim serii, ażebyśmy zbyt długo nie czekali na kolejną porcję adrenaliny z udziałem tego bohatera .  


Jak na razie tylko pogratulować G + J, bo to wydawnictwo trzyma fason nie robiąc takich rozłamów czasowych pomiędzy amerykańską premierą a naszym pierwszym wydaniem  . Albatros powinien brać z tej oficyny wzorcowy przykład, bo tam mam też kilka istotnych nazwisk literackich w poczekalni  .

I jeszcze taka ciekawostka - notka o "White Fire" pojawiła się też na oficjalnej stronie duetu, choć jeszcze kilka dni temu panowie pisarze nie wzmiankowali o tym tamże  . Także kampania promocyjna nowych przygód dziarskiego przedsiębiorcy pogrzebowego   powoli nabiera rozpędu  .